Lexapro vs. Zoloft

Jeśli chodzi o leki przeciwdepresyjne na receptę, pacjenci często próbują różnych leków przed osiedleniem się na jednym, który jest dla nich najlepiej. Lexapro I Zoloft są oba leki przeciwdepresyjne SSRI przepisane w leczeniu depresji i lęku.

Pracują, przywracając równowagę neuroprzekaźników, takich jak serotonina. Różnica polega na tym Zoloft może leczyć kilka dodatkowych objawów, ale Lexapro ma szybszy czas premiery. Lexapro i Zoloft mają również różne skutki uboczne.

Wykres porównania

Stosowanie

Lexapro (ogólna nazwa escitalopram), selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), działa poprzez przywrócenie równowagi neuroprzekaźników, takich jak serotonina. Lekarze przepisują Lexapro na leczenie depresji i lęku. Lexapro musi być przepisywany i jest przyjmowany doustnie raz dziennie, zwykle o tej samej porze dnia.

Zoloft (ogólna nazwa sertralina) to także SSRI, który działa poprzez przywrócenie równowagi neuroprzekaźników (serotonina). Lekarze przepisują Zoloft w leczeniu depresji, obsesyjnych zaburzeń kompulsywnych, ataków paniki, zaburzenia stresu pourazowego, zaburzenia lęku społecznego i zaburzenia dysforyczne przedmiesiączkowe. Zoloft jest również lekiem na receptę i jest przyjmowany raz dziennie po rozcieńczeniu, zwykle o tej samej porze dnia.

dr. Pickett of Depression Carepath wyjaśnia zastosowanie SSRI w depresji:

Skutki uboczne

Zastosowanie Lexapro, a także Zoloft może prowadzić do kilku skutków ubocznych. Osoby korzystające z Lexapro mogą doświadczyć zawrotów głowy, zaparć senności, suchości, zwiększonego pocenia się, bezsenności, nudności lub zmęczenia. Kobiety w ciąży mogą przyjmować Lexapro, ale istnieje ryzyko wad wrodzonych. Niektóre z poważniejszych skutków ubocznych mogą obejmować zamieszanie, trudności z koncentracją, euforię, myśli samobójcze, niski popęd seksualny i zmniejszone zdolności seksualne. Niektóre działania niepożądane są rzadkie, ale nadal prawdopodobne - obejmują one agresywne zachowanie, wysokie ciśnienie krwi, zawał serca, zakrzepy krwi, bardzo szybkie bicie serca, powolne bicie serca, krwotok, niewydolność nerek i napady napadów.

Użytkownicy Zoloft mogą doświadczać zawrotów głowy, senności, biegunki, suchości, zwiększonego pocenia się, bezsenności, utraty apetytu, nudności lub rozstroju żołądka. Podobnie jak w przypadku Lexapro, kobiety w ciąży mogą używać leku, ale istnieje ryzyko wad wrodzonych. Powszechne poważne skutki uboczne obejmują myśli samobójcze, niski popęd seksualny i zmniejszone zdolności seksualne. Rzadkie działania niepożądane obejmują szybkie bicie serca komorowe, powolne bicie serca, krwotok, niewydolność wątroby, ostrą chorobę nerek i euforię.

Wycofanie

Lekarze zalecają pacjentom zaprzestanie za pomocą Lexapro lub Zoloft tylko pod nadzorem medycznym. Pacjenci zaprzestania obu leków mogą doświadczyć objawów odstawienia.

Objawy odstawienia z Lexapro obejmują zamieszanie, ból głowy, bezsenność, nerwowość, drętwienie i mrowienie. Przestanie użycia Zoloftu może prowadzić do bólu głowy, huśtawek nastroju, zmian snu, zmęczenia lub krótkiego wrażenia, takiego jak porażenie prądem.

Ostrzeżenia

Przed wzięciem Lexapro lub Zoloftu pacjenci muszą ujawnić całą swoją historię medyczną lekarzowi. Picie alkoholu nie jest zalecane przy użyciu żadnego z narkotyków. Należy również unikać jazdy lub maszyn operacyjnych podczas korzystania z Lexapro lub Zoloft.

Wszelkie zaburzenia psychiczne, próby samobójcze, problemy z krwawieniem, choroby wątroby, drgawki, choroba nerek, krwawienie z żołądka, odwodnienie i niskie sód we krwi należy wspomnieć przed podjęciem zastosowania Lexapro.

Zoloft może nie działać dobrze, jeśli pacjenci mieli problemy z krwawieniem, choroby wątroby, zaburzenia napadów i choroby tarczycy.

Interakcje narkotykowe

Pacjenci muszą zdawać sobie sprawę z interakcji związanych z lekami z Lexapro i Zoloftem. Żadne z nich nie działa dobrze z inhibitorami MAO, takimi jak izokarboxazyd, linezolid, błękit metylenowy, moklobemid, fenelzina, prokarbazina, rasagilina, selelegilina lub tranylcypromina. Wyniki mogą być śmiertelne.

Zarówno Lexapro, jak i Zoloft zwiększają ryzyko krwawienia podczas interakcji z następującymi lekami: pimozid, leki przeciwpłytkowe, NLPZ, rozcieńczalniki krwi i aspiryna. Wzrost senności występuje, gdy Lexapro lub Zoloft oddziałują z lekami przeciwhistaminowymi, lekami snu lub lękowymi, odpoczynkami mięśni lub narkotycznymi środkami przeciwbólowymi.

Specyficzne interakcje leku mogą prowadzić do zespołu serotoniny. Leki te obejmują dekstrometorfan, lit, ST. Wort Johna, sibutramina, tramadol, tryptofan, leki przeciwdepresyjne SSRI fluoksetyna i paroksetyna oraz duloksetyna Snris. Osoby cierpiące na zespół serotoniny doświadczają kilku efektów. Ich stan psychiczny może się zmienić, aby doświadczać pobudzenia, majaczenia lub halucynacji. Mogą nawet wejść w śpiączkę. Zawroty głowy, spłukiwanie, hipertermia i tachykardia są oznakami autonomicznej niestabilności. Efekty nerwowo -mięśniowe obejmują inbordynowanie, sztywność i drżenie. Osoby z zespołem serotoniny mogą cierpieć na problemy żołądkowo -jelitowe, takie jak biegunka, nudności lub wymioty. Mogą być podatne na drgawki.

Zespół serotoniny jest efektem ubocznym mieszania Lexapro lub Zoloftu z określonymi lekami.

Przechowywanie i okres trwałości

Lexapro jest nowszym z dwóch leków, otrzymujących zgodę FDA w 2002 roku. Zoloft otrzymał zatwierdzenie FDA w 1991 roku. Oba powinny być przechowywane w temperaturze pokojowej bez światła lub wilgoci. Trzymając się w ten sposób, Lexapro ma okres trwałości trzy lata, a Zoloft pięć lat. Żadne leki nie powinny być płukane ani zmywane w dół.