Różnica między witaminą D a wapniem

Co to jest witamina D?

Witamina D odnosi się do grupy rozpuszczalnych w tłuszczu secisteroidów (witamina D1, D2, D3, D4 i D5). Dwie główne formy witaminy D to ergocalcyferol - witamina D2 i cholekalcyferol - witamina D3.

Głównym źródłem witaminy D w ludzkim ciele jest synteza. Jest syntetyzowany w skórze z cholesterolu, poprzez reakcję chemiczną zależną od ekspozycji na słońce (promieniowanie UVB). Niezbędna ilość witaminy D może być wytwarzana przez ludzki organizm z 5-30 minutami ekspozycji na słońce dwa razy w tygodniu na twarz, nogi i ramiona.

Witamina D występuje naturalnie w ograniczonej liczbie żywności. Jest to powszechnie dodawane w niektórych wyprodukowanych produktach spożywczych, takich jak soki, pręty energetyczne, napoje białkowe, ser, wzory niemowląt, zbóż, mleko. Witamina D2 występuje naturalnie w grzybach narażonych na światło UV. Witamina D3 występuje w porostach, olejkach z wątroby rybnej, niektórych gatunkach rybnych (łosoś, makrela, tuńczyka, sardynki), żółtka jaja, wątroba wołowa.

Zsyntetyzowana lub przyjmowana przez witaminę żywności D jest biologicznie nieaktywna. Jest aktywowany w wątrobie i nerce, przez konwersję enzymatyczną. Aktywowana witamina D krąży we krwi. Jego główną rolą jest regulacja stężenia magnezu, wapnia i fosforanu oraz promowanie zdrowego układu kostnego. Ma funkcję nerwowo-mięśniową, odporną i przeciwzapalną i wpływa na wzrost komórek.

Niedobór witaminy D prowadzi do chorób zmiękczających kości (osteomalacja u dorosłych i kruszetek u dzieci).

Hiperwitaminoza witaminy D jest rzadka i prowadzi do hiperkalcemii. Jeśli nie jest leczony, hiperkalcemia może powodować osady wapnia w miękkich narządach i tkankach. Przedawkowanie nie może wynikać z narażenia na światło słoneczne.

Zalecane dzienne spożycie witaminy D wynosi od 5 do 15 µg/dzień, w zależności od wieku.

Co to jest wapń?

Wapń jest elementem chemicznym, reaktywnym alkalicznym metalem ziemskim. Ma srebro i w bardzo czystym stanie - pomarańczowy. Jest to piąty najczęstszy element i najczęstszy metal w ludzkim ciele. W naturze wapnia istnieje jako mieszanka stabilnych izotopów (40CA, 42CA, 43CA, 44CA, 46CA i 48CA). Najczęściej występuje w postaci węglanu wapnia.

Wapń, ze względu na wysoką reaktywność, nie ma wielu zastosowań. Może być używany jako komponent stopowy w tworzeniu stali. Jednak związki wapnia są szeroko stosowane w różnych branżach: w farmaceutykach i żywności do suplementacji wapnia, w branży cementowej i papierowej, w akumulatorach samochodowych, jako izolatory elektryczne itp.

W ludzkim ciele wapń odgrywa istotną rolę w biochemii i fizjologii. W komórkach odgrywa ważną rolę w szlakach przekazywania sygnału, uwalnianiu neuroprzekaźników neuronów, skurczu mięśni i zapłodnienia. Jest to ważny kofaktor dla wielu enzymów. Poza komórkami wapń jest ważny dla prawidłowego tworzenia kości i utrzymania różnicy potencjałowej w błonach komórkowych.

Wapń ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia układów krążenia, mięśni i trawiennych. Jest obowiązkowy dla budowania układu kostnego i obsługuje funkcję i syntezę komórek krwi.

Wapń w organizmie jest uzyskiwany z pokarmem. Główną częścią wapnia uzyskuje się z ziaren i produktów mlecznych, inne źródła to owoce, warzywa, cukier, żywność bogata w białko, olej i tłuszcze. Witamina D i hormon przytarczyc pozwalają i zwiększają odkładanie jonów wapnia w kościach.

Niewystarczające ilości wapnia w organizmie mogą prowadzić do osteoporozy i osteomalacji.

Nadmierne spożycie wapnia może powodować hiperkalcemiię, co spowodowało osady wapnia w miękkich narządach i tkankach. Jednak ten stan najprawdopodobniej wynika z witaminy D lub nadmiaru hormonu przytarczyc.

Zalecane dzienne spożycie wapnia wynosi 800-1300 mg, w zależności od wieku.

Różnica między witaminą D a wapniem

1. Definicja witaminy D i wapnia

Witamina D: Witamina D odnosi się do grupy rozpuszczalnych w tłuszczu secisteroidów (witamina D1, D2, D3, D4 i D5). Dwie główne formy witaminy D to ergocalcyferol - witamina D2 i cholekalcyferol - witamina D3.

Wapń: Wapń jest elementem chemicznym, reaktywny alkaliczny metal ziemny z srebrem i w bardzo czystym stanie - pomarańczowy. W naturze wapnia istnieje jako mieszanka stabilnych izotopów (40CA, 42CA, 43CA, 44CA, 46CA i 48CA).

2. Biologiczna funkcja witaminy D i wapnia

Witamina D: Witamina D reguluje stężenie magnezu, wapnia i fosforanu i promuje zdrowy układ kostny. Ma funkcję neuromięśniową, odporną i przeciwzapalną. Wpływa na wzrost komórek.

Wapń: W komórkach wapń odgrywa ważną rolę w szlakach przekazywania sygnału, uwalnianie neuronów neuronów, skurcz mięśni, zapłodnienie. Jest to kofaktor dla wielu enzymów. Poza komórkami wapń jest ważny dla prawidłowego tworzenia kości i utrzymania różnicy potencjałowej w błonach komórkowych. Wapń ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia układów krążenia, mięśni i trawiennych. Jest obowiązkowy dla budowania układu kostnego, wspiera funkcję i syntezę komórek krwi.

3. Metoda akwizycji witaminy D i wapnia

Witamina D: Witamina D może być zsyntetyzowana w ciele i uzupełniona.

Wapń: Wapń w ciele musi zostać uzupełniony.

4. Występowanie w żywności witaminy D i wapnia

Witamina D: Witamina D2 występuje naturalnie w grzybach narażonych na światło UV. Witamina D3 występuje w porostach, olejkach z wątroby rybnej, niektórych gatunkach rybnych (łosoś, makrela, tuńczyka, sardynki), żółtka jaja, wątroba wołowa.

Wapń: Wapń występuje w ziaren, produktach mlecznych, owocach, warzywach, cukru, żywności bogatej w białko, oleju i tłuszczach.

5. Dzienna dawka witaminy D i wapnia

Wapń: Zalecane dzienne spożycie wapnia wynosi 800-1300 mg, w zależności od wieku.

Witamina D: Zalecane dzienne spożycie witaminy D wynosi od 5 do 15 µg/dzień, w zależności od wieku.

Podsumowanie: witaminy D i wapnia

• Witamina D odnosi się do grupy rozpuszczalnych w tłuszczu secisteroidów. Dwie główne formy witaminy D to witamina D2 i witamina D3. Jego biologiczną funkcją jest regulacja stężenia magnezu, wapnia i fosforanu oraz promowanie zdrowego układu kostnego. Ma funkcję nerwowo-mięśniową, odporną, przeciwzapalną i wpływa na wzrost komórek.
• Wapń jest elementem chemicznym, reaktywny alkaliczny metal ziemny z srebrem i w bardzo czystym stanie - pomarańczowy. W komórkach odgrywa ważną rolę w szlakach przekazywania sygnału, uwalnianie neuroprzekaźników neuronów, skurczu mięśni, zapłodnienia. Jest to kofaktor dla wielu enzymów. Poza komórkami wapń jest ważny dla prawidłowego tworzenia kości i utrzymania różnicy potencjałowej w błonach komórkowych. Jest to niezbędne dla zdrowia układów krążenia, mięśni i trawiennych; obsługuje funkcję i syntezę komórek krwi.
• Witamina D może być zsyntetyzowana w ciele i uzupełniona. Wapń musi zostać uzupełniony.
• Witamina D2 występuje naturalnie w grzybach narażonych na światło UV. Witamina D3 występuje w porostach, olejkach z wątroby rybnej, niektórych gatunkach rybnych (łosoś, makrela, tuńczyka, sardynki), żółtka jaja, wątroba wołowa. Wapń występuje w ziaren, produktach mlecznych, owocach, warzywach, cukru, żywności bogatej w białko, oleju i tłuszczach.
• Niewystarczające ilości i witamina D i wapń w organizmie mogą prowadzić do chorób stączających kości. Nadmierne spożycie witaminy D i wapnia może powodować hiperkalcemiię, co powoduje osady wapnia w miękkich narządach i tkankach.
• Zalecane dzienne spożycie witaminy D wynosi od 5 do 15 µg/dzień i wapnia - 800-1300 mg,