Różnica między wirusami DNA i RNA

W biologii wirusy to małe środki zakaźne, które atakują żywe komórki i przejmują w nich procesy. Jednym ze sposobów klasyfikowania wirusów opiera się na strukturze nuklearnej ich komórek. Istnieją dwie główne kategorie wirusów - DNA i RNA. W poniższym artykule zbadamy różnice między nimi.

Definicje

Getty Images/Science Photo Library/Christoph Burgstedt/Science Photo Library

DNA oznacza Kwas deoksyrybonukleinowy, która jest cząsteczką zawierającą większość instrukcji genetycznych ciała.

Wirusy DNA można ogólnie podzielić na trzy kategorie: adenowirusy, strażniki i inwirusy.

1. Po wstrzykiwaniu dwuniciowego DNA do komórki gospodarza wejdzie on do jądra komórki, gdzie wirusowy DNA może być zintegrowany z genomem DNA komórki gospodarza. Następnie wirusowy DNA wykorzystuje enzymy polimerazy komórki do powtórzenia wirusowego DNA i rozpoczęcia wytwarzania replik wirusa. Jednym z przykładów takich wirusów DNA są adenowirusy.
2. Niektóre dwuniciowe wirusy DNA niosą własne polimerazy; to, co pozwala im powtórzyć w cytoplazmie zainfekowanych komórek, bez wchodzenia do jądra i używania własnych enzymów komórki. Jednym z przykładów takich wirusów DNA są poxwirusy. Te wirusy DNA są znacznie mniej powszechne w pierwszej kategorii.
3. Jednym z przykładów jednoniciowych wirusów DNA jest inowirus, który zaraża komórki bakteryjne.

Getty Images/Moment/Yuichiro Chino

RNA oznacza kwas rybonukleinowy, która jest cząsteczką, która odgrywa główną rolę w szlaku od DNA do białek.

Gdy Wirusy RNA Zaatakują ludzki organizm, wstrzykują swój RNA do cytoplazmy komórki gospodarza. Gdy znajdą się w cytoplazmie, RNA można użyć do syntezy białek, a ostatecznie do tworzenia wirusów repliki.

Istnieje specjalna kategoria wirusów RNA, która nazywa się retrowirusami. Te środki wirusowe zawierają białko znane w biologii jako odwrotna transkryptaza. Gdy retrowirus wstrzykuje jego RNA do komórki, odwrotna transkryptaza transkrybuje RNA do DNA (operacja, która jest odwrotnością normalnej transkrypcji). Ten transkrybowany wirusowy DNA, po zsyntetyzowaniu, można następnie włączyć do DNA komórki gospodarza. Kiedy komórka replikuje się i ostatecznie dzieli, przekazuje wirusową część DNA do powtórzonych komórek. Jednym znanym przykładem retrowirusa, który może zarażić ludzki organizm, jest HIV (ludzki niedobór odporności) wirus.

Wirusy RNA zawierające cząsteczki RNA służą bezpośrednio jako mRNA i można je przetłumaczyć na białka. Są one nazywane Plus-nici wirusy RNA (znany również jako Pozytywne wirusy RNA RNA). Ale w Wirusy RNA minus-nici (znany również jako Negatywne wirusy RNA RNA), wirusowy RNA musi zostać najpierw transkrybowany do mRNA, zanim będzie można go przetłumaczyć na białka.

Wirusy DNA vs wirusy RNA

Jaka jest różnica między wirusami DNAi wirusy RNA?

Jednocioniczne wirusy DNA są znacznie mniej powszechne niż dwuniciowe wirusy DNA. W przypadku wirusów RNA jest to odwrotnie-istnieją kilka przykładów dwuniciowych wirusów RNA, ale przede wszystkim są one jednoniciowe.

Getty Images/DigitalVision/Morsa Images

Kluczową różnicą między dwoma rodzajami wirusów jest ich zdolność do syntezy białek. Podczas gdy wirusy DNA muszą transkrybować DNA do RNA, aby móc syntetyzować białka, wirusy RNA mogą do tego używać własnego wirusowego RNA.

Wykres porównania