Różnica między Ditropanem i Ditropan XL

Różnica między Ditropanem i Ditropan XL

Ditropan i Ditropan XL to leki stosowane w leczeniu zaburzeń pęcherza. Są używane do rozluźnienia spazmatycznych (hipertonicznych lub napiętej) pęcherzy. Ogólną nazwą obu tych leków to chlorek oksybutyniny.

Główna różnica między nimi polega na tym, że Ditropan jest regularnym użyciem tabletki w stanie ustalonym. Wydłużone uwalnianie tabletki uwalnia lek powoli przez pewien czas, aby poziomy leku pozostały spójne w ciągu 24 godzin. W ten sposób dawka dziennie dla Ditropan XL jest mniejsza w porównaniu z dawką Ditropan. Również ponieważ leki Ditropan należy przyjmować rzadziej w porównaniu z Ditropanem, ten pierwszy ma mniejsze działania niepożądane.

Różnica polega na dawce

Ditropan XL jest niegdykiem kontrolowaną tabletką uwalnianą, która jest przepisywana pacjentom z nadmiernym aktywnym pęcherzem, podobnie jak pilność, zwiększona częstotliwość itp. Ditropan XL można również podawać dzieciom powyżej 6 lat, które cierpią na problemy z nietrzymaniem moczu z powodu zaburzeń neurologicznych, takich jak kręgosłup bifida itp. Lek osiąga szczytowe stężenie w ciągu około 4-6 godzin.

Z drugiej strony Ditropan jest zwykle podawany w wzorze dawkowania dwa razy dziennie lub trzy razy dziennie. Lek osiąga szczytowe stężenie we krwi o 2-3 godziny po spożyciu. Ditropan nie można podać dzieciom poniżej 5 lat.

Leki te są bardzo silne i należy je wykonać zgodnie z przepisaną dawką/pomiarem i czasem. Dawkowanie nie powinny być zwiększane ani pomijane bez konsultacji. Pacjent powinien przyjmować lek o tej samej porze każdego dnia. Tablet musi zostać połknięty jako całość i nie należy go kruszyć ani żuć, ponieważ spowoduje to uwolnienie zawartości narkotyków za jednym razem. To może być niebezpieczne.

Wskazania:

Oba te leki są wskazane u pacjentów z zaburzeniami pęcherza, zwłaszcza tych cierpiących na problemy z opróżnianiem pęcherza, takie jak neurogeniczna pęcherz, nietrzymanie moczu, pilność itp. Leki są podawane ustnie w postaci tabletek lub syropu. Leki działają konkretnie na mięsień gładki i nie mają żadnego wpływu na połączenia nerwowo -mięśniowe mięśnia szkieletowego. Leki te wywierają działanie przeciwskurczowe, działając na receptory acetylocholiny na nerwowo -mięśni mięśni gładkich.

Skutki uboczne:

Oba te leki są znane z tego, że powodują obrzęk naczynionkowy, zaprzestanie pocenia się, zacieranie widzenia, senność itp. Może powodować skutki uboczne przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, zaparcia i suchość w ustach. Leki te mogą wpływać na funkcjonowanie nerek i serca. Jeśli one stają się ciężkie, pacjent musi odwiedzić lekarza w celu dalszej kontroli.

Przegrana dawka leku wiąże się ze zwiększoną aktywnością ośrodkowego układu nerwowego, zwiększonym zatrzymaniem moczu, zaburzeniem rytmu serca, wymiotami i odwodnieniem.