Porównanie plag pneumonicznych i dymiennych

Plaga jest chorobą zakaźną spowodowaną przez bakterię-ujemną gramową o nazwie Yersinia pestis. Bakteria jest przenoszona od martwych zwierząt przez pchła, która działa jako wektor tych chorób. Bakterie są spożywane przez orientalną pchła szczura (Xenopsylla Cheopis), a mikroorganizmy znajdują się w żołądku. Kiedy ta pchła gryzie zwierzęcy lub człowieka, takie bakterie są zwracane do krwi tego zwierzęcia lub człowieka. Gdy patogen dostanie się do krwi zwierząt, może powodować zlokalizowane lub ogólnoustrojowe infekcje.

Gdy infekcje są zlokalizowane w gruczołach i przewodach chłonnych, nazywane jest je zarazą dymonką; Jeśli takie organizmy są zlokalizowane i powodują infekcję w płucach, jest to określane jako plaga pneumoniczna. Jeśli jednak takie infekcje rozprzestrzeniły się w krew i wpływają na różne narządy końcowe, odnosi się do infekcji ogólnoustrojowej zwanej plagą septyczną. Zakażenie jest spowodowane zniszczeniem fagocytów przez te organizmy, a naturalne mechanizmy obronne ciała są tracone. Może to prowadzić do sytuacji super zakażeń, gdy ciało staje się podatne na infekcje przez inne gatunki bakteryjne. Ponadto infekcja rozprzestrzenia się bardzo szybko Yersinia może rozmnażać się w fagocytach komórek gospodarza. Ten artykuł porównuje dwie formy zarazy pneumonicznej i dymońskiej.

Pneumoniczna zaraza jest ciężkim rodzajem infekcji płuc i jest bardziej zjadliwy niż dżuma dymuła. Jednak dżuma dymieniowa może prowadzić do zarazy pneumonicznej. Pierwotna zaraza pneumoniczna wynika z wdychania drobnych kropelek w powietrzu (zawierającym Yersinia), które mogą być przenoszone z jednego człowieka na inny bez udziału wektorów. Ta forma zarazy po nieleczonej ma wskaźnik śmiertelności 100%. W wtórnej place pneumonicznej patogeny dostają wejście do układu oddechowego z krwi. Głównymi objawami są hemoptysis (kaszel krew), ból głowy, osłabienie i gorączka. Wraz z postępem choroby prowadzi do niewydolności oddechowej i szoku kardiogennego. Antybiotyki, takie jak streptomycyna lub tetracyklina, należy podać w ciągu 24 godzin po wykryciu takiej infekcji.

Plaga dymienna zdecydowanie wynika z ugryzienia pcheł Xenopsylla Cheopis, który kryje Yersinię w jelitach. Po trzech do siedmiu dniach ekspozycji objawy grypowe rozwijają się i obejmują gorączkę, wymioty i bóle głowy. Gruczoły chłonne są spuchnięte na ciele, a konkretnie w pachwinie, dołach ramiennych i obszarach szyi. Węzły chłonne są bolesne i często się otwierają. Bolesne węzły chłonne nazywane są „buboes”, co stanowi podstawę do nazywania choroby.

Unikalną cechą choroby (zaraza dymuła) jest obecność gangreny akralu na palcach, palcach, ustach i na końcu kończyn górnych i dolnych. Z powodu gangreny (brak dopływu krwi) obszary te wydają się niebieskie lub czarne, a martwica występuje. Jest to również związane z ekchymozą na przedramionach. Inne typowe objawy to hematemeza (wymiotowanie krwi), dreszcze, skurcze mięśni i drgawki. Szczepionki nie są dostępne, a streptomycyna podaje się w leczeniu takich infekcji. Krótkie porównanie przedstawiono poniżej: