Różnice między hinduskimi świątyniami północnymi i południowymi

Struktura, praca sztuki i lokalizacja tradycyjnych hinduskich świątyń w Indiach, znaną jako Mandirs, oparte są na starożytnych tekstach indyjskich znanych jako Shilpa Shastras (The Science of Arts and Crafts) i Vastu Śastry (The Science of Architecture). Zalecane strony dla Mandirs Obejmują ogrody i miejsca naturalnego piękna, takie jak lasy, topy wzgórza i zbocza górskie, w których kwitną kwiaty oraz ptaki i zwierzęta obfitują w ich naturalne siedlisko; Seashores i brzegi rzek i jezior; miejsca w pobliżu zbiegu rzek; Wewnętrzne jaskinie; i na czele ulic miasta. Odwiedzający wchodzą do dzielnic świątynnych przez werandę wspieraną przez rzeźbione filary i podchodzą po schodach, aby dotrzeć do właściwej świątyni, której serce jest Garba Griha (Komora macicy), w którym mieści bożek głównego bóstwa. Ponieważ kult hinduski nie jest na ogół zgromadzeniem, ale jest głównie osobisty (z wyjątkiem specjalnych okazji), Garba Griha jest małym pokojem, w którym często można uzyskać dostęp do kapłana. Jest symbolicznie zjednoczony z niebiosami za pomocą zwężającej się wieży wznoszącej się nad nią i jest otoczony fragmentem umożliwiającym okrążenie. Zwykle poniżej bóstwa, a czasem nad nim, jest nieodektorowana pusta przestrzeń, która symbolizuje Purusa, wszechstronna, bezkształtna, niezniszczalna i wieczna powszechna zasada.

Oprócz reprezentowania bóstw, rzeźby i posągi w świątyniach hinduskich odzwierciedlają również to, co uważa się za cztery cele ludzkiego życia - Artha, lub bogactwo i dobrobyt; Kama, lub przyjemność i seks; Dharma, lub obowiązek religijny i moralny; I Moksha, lub uwolnienie z cyklu odrodzenia.

Klasyfikacja architektoniczna indyjskich hinduskich świątyń

Vastu Śastry sklasyfikuj trzy rodzaje budowy świątyni - w Nagara lub indo-aryjski lub północny styl; w DRavida lub styl południowy; lub w Vesara lub mieszany styl. Uważa się, że charakterystyczne style są produktem odmian klimatycznych, geograficznych, rasowych, etnicznych i językowych.

Jedna z najbardziej oczywistych różnic między świątyniami na północy i na południu leży w ich rozmiarach. Świątynie północnych Indii nie są blisko wielkości ich południowych odpowiedników. Srirangam Ranganathar świątynia Na przykład w stanie Tamil Nadu zajmuje wszystkie 156 akrów, które są większe niż w całym obszarze Watykańskich City. Zbiorniki wodne i świątynie w kompleksie świątynnym to inne wyróżniające cechy świątyń południowoindyjskich. Można jednak ogólnie powiedzieć, że wiele słynnych świątyń północnoindyjskich cieszy się przewagą z siedzenia wśród zapierającej dech w piersiach scenerii, jak na przykład świątynie w Kedarnath I Badrinath, które mają majestatyczne Himalajów jako ich tło lub świątynie Rishikesh, przez które władcy Ganga płynie w całej swojej wielkości.

Następnie pojawia się kształt wież. Odmiana północna nazywa się Shikhara, dosłownie „górski szczyt” i stopniowo pochyla się do wewnątrz w delikatnie zakrzywionym profilu. Jest zbudowany nad Garba Griha, i jest najbardziej widoczną cechą świątyni. Z drugiej strony wieża w świątyni w stylu południowym ma strukturę piramidalną i ma wiele kondygnacji lub pawilonów, które stają się coraz mniejsze, tym wyżej im sięgają.

Bramy świątyń oznaczają również ostrą różnicę między dwoma stylami architektury. Podczas gdy świątynie północno -indyjskie prowadzą z bramki o niższej wysokości do znacznie wyższej wieży nad Garba Griha, w południowej odmianie, największe wieże, Gopurum, Ogromne piramidy bramy, zdobią wejście, dominują w miejscu świątyni i prowadzą do mniejszej wieży samej świątyni.

Przykłady północno -południowych świątyń hinduskich

Niektóre z najlepszych przykładów północnego stylu architektury świątyni hinduskiej znajdują się w Konark Świątynia słoneczna w stanie Odisha i świątynie w Khajuraho Grupa zabytków W stanie Madhya Pradesh, które są miejscami światowego dziedzictwa UNESCO, podobnie jak niektórzy z wybitnych przedstawicieli południowej architektury indyjskiej hinduskiej Brihadeeswarar Świątynia w stanie Tamil Nadu i świątynie jaskiniowe, świątynia brzegowa, IOrakkanesvara Świątynia w grupie zabytków w Mahibalipuram, również w tym samym stanie.

W przeciwieństwie do większości innych religii, nie jest uważane za obowiązkowe dla Hindusów. Bardziej prawdopodobne niż nie, będą mieli pokój - zwany „pokój puja” - odłożony na bok w swoich domach na codzienną modlitwę i kult, a tylko podczas festiwali religijnych i innych pomyślnych okazji gromadzą się na świątyniach w świątyniach.