Różnica między kapitalizmem a libertarianizmem

Wstęp

Termin Libertarianizm Zasadniczo opisuje system polityczny, w którym rząd priorytetuje prawo jednostki do własności i cieszyć się wolnością (Takala, 2007). Termin kapitalizm, Z drugiej strony opisuje system ekonomiczny, który priorytetowo traktuje prywatną własność nieruchomości poprzez handel wytwarzanymi towarami na wolnym rynku (Klein, 2007). Teorie libertariańskiego i kapitalizmu zostały po raz pierwszy przedstawione w trakcie 17^th i 18^th stulecia w Europie (Takala, 2007).

Ten okres, który naznaczony jest również industrializacją w różnych narodach europejskich, widziałby na dążenie do większej liczby praw obywateli, których życie szybko przekształciło wynalazek produkcji masowej. Porównano porównania libertarianizmu i kapitalizmu, ponieważ teorie te popierają zachowanie praw człowieka, jak i prawo zwykłego obywatela do ochrony jego własności i życia państwo (Takala, 2007). Jednak manifestacja rzeczywistych skutków kapitalizmu w ciągu ostatnich pięciu dekad dowodzi, że istnieją znaczne praktyczne różnice między tymi dwiema teoriami.

Różnice między kapitalizmem a libertarianizmem

Po pierwsze, libertarianizm jest teorią polityczną, która utrzymuje, że obywatele prywatni mają prawa indywidualne, a kapitalizm jest teorią ekonomiczną, która potwierdza znaczenie ochrony prywatnego przedsiębiorstwa i własności w celu promowania rozwoju wolnego rynku i zwiększenia kapitału i zwiększenia kapitału kapitału. Główna różnica między tymi dwiema teoriami ma związek ze strukturami politycznymi i gospodarczymi, które pojawiają się w społeczeństwie w wyniku ich praktyki. Prawo libertariańskie promuje prawa wszystkich osób do osiągnięcia swoich celów zawodowych i osobistych pod warunkiem, że nie naruszają praw innych. Teoretycznie kapitalizm wydaje się wspierać tę samą koncepcję.

W praktyce jednak kapitalizm osiąga przeciwieństwo tego, co promuje prawo libertariańskie. W każdym narodzie, który wdraża kapitalizm, obywatele mają prawo do gromadzenia wymiennych towarów, takich jak pieniądze, a nawet własność (Klein, 2007). To następnie inspiruje zamożnych właścicieli do dywersyfikacji kilku branż, poszukiwania tańszych surowców, a nawet obniżenie płac w celu osiągnięcia większych zysków. To naturalnie narusza prawa pracowników. Pod względem prawnym kapitalizm priorytetuje obiektywne przepisy dotyczące praw obywateli. Kapitalizm kumpli jest dziś powszechny w wielu narodach ze względu na poświęcenie, jakie korporacje wykazują dla ich akcjonariuszy, nawet jeśli ich działalność negatywnie wpływają na otaczającą społeczność, a nawet pracowników firmy (Kang, 2002).

Niedokładne jest twierdzenie, że kapitalizm, podobnie jak libertarianizm, opiera się na promocji praw indywidualnych, ponieważ współczesny kapitalizm udowodnił, że to akcjonariusze, tacy jak kierownictwo korporacyjne, a nie zwykli obywatele, które najbardziej korzystają z handlu wolnym rynkiem. Karl Marks stwierdził, że zyski kapitalistyczne zasadniczo wynoszą nadwyżkę wartości wytworzonej przez kradzież pracy ludzkiej (Kang, 2002). Chociaż niekoniecznie musi to być dokładne we wszystkich przypadkach, oczywiste jest, że kapitaliści mają do czynienia z trudnymi wyborami, czy zachować szacunek dla praw indywidualnych, czy osiągnąć cele korporacyjne kosztem innych (Takala, 2007).

W przeciwieństwie do kapitalistów, libertarianie nie priorytetują potrzeb i potrzeb bogatych ludzi ani nie broni systemów rządowych, które mogły zostać utworzone w celu zapewnienia ich kaprysów. Libertarianizm wspiera rynek, na którym każdy obywatel, zarówno bogaty, jak i biedny, ma równe szanse na udział w rynku poprzez sprzedaż usług lub produktów. Libertarianie również nie wysyłają się od wspierania interwencji rządu na rynku, ponieważ często powoduje to, że duże korporacje otrzymują wiele korzyści ze względu na ich wkład w rząd.

Wniosek

Główna różnica między kapitalizmem a libertarianizmem dotyczy wdrażania praw obywateli. Podczas gdy oba te teorie twierdzą, że popierają prawa wszystkich osób do posiadania własności i uczestniczą w operacjach rynkowych na równi, kapitalizm nie popiera tego faktu w praktyce. Warunki stworzone przez kapitalizm mają tendencję do wspierania rozwoju organizacji korporacyjnych, które uciskają członków populacji ogólnej, aby zrealizować więcej zysków.