Firewire vs. USB

Firewire (IEEE 1394) i USB (Universal Serial Bus) to standardy komunikacji między urządzeniami elektronicznymi. Firewire to marka, której Apple używa dla interfejsu IEEE 1394. Znany jest również pod markami I.Link (Sony) i Lynx (Texas Instruments). Standard USB ma wersje 1.0, 2.0 i 3.0 z różnymi urządzeniami za pomocą różnych wersji.

Wykres porównania

	Firewire	USB
	Obecna ocena to 3.28/5 1 2 3 4 5 (90 ocen)	Obecna ocena to 3.54/5 1 2 3 4 5 (94 oceny)
Szerokość bitów	1	1
Pojemność	400-3200 Mbit/s (50-400 MB/s)	1.5, 12 lub 480 mbit/s (0.2, 1.5 lub 60 mbyte/s)
Zewnętrzny?	Tak	Tak
Hotplugging?	Tak	Tak
Styl	Seryjny	Seryjny
Liczba urządzeń	63	127 na kontroler hosta
Rok stworzony	1995	1996
Stworzone przez	Apple Computer, Inc.	Intel, Compaq, Microsoft, Digital Equipment Corporation, IBM, Northern Telecom
Prędkość	FireWire 800 = 800 mbit/s	Szybsza dla dużej liczby małych danych, ale wolniej podczas pisania niewielkiej ilości ogromnych plików USB 3.0 = 5 gbit/s

Historia i rozwój Firewire kontra USB

Historia Firewire

Firewire został opracowany przez grupę roboczą IEEE P1394, w dużej mierze napędzana wkładem Apple, chociaż znaczące wkłady wnieśli również inżynierów z Texas Instruments, Sony, Digital Equipment Corporation, IBM i Inmos/SGS Thomson (obecnie Stmicroelectronics).

Apple zamierzało FireWire, aby stać się seryjnym zamiennikiem równoległej magistrali SCSI, zapewniając łączność dla cyfrowego sprzętu audio i wideo. Rozwój Apple rozpoczął się pod koniec lat osiemdziesiątych, później przedstawiony IEEE i został ukończony w 1995 roku. W dniu 12 czerwca 2008 r. Wszystkie poprawki do standardu zostały włączone do standardowego standardu. 1394-2008.

Historia USB

USB 1.0 Specyfikacja została wprowadzona w 1996 roku. Miał zastąpić mnóstwo złączy z tyłu komputerów, a także uproszczenie konfiguracji oprogramowania urządzeń komunikacyjnych. USB został stworzony przez podstawową grupę firm, które składały się z Compaq, Digital, IBM, Intel, Northern Telecom i Microsoft.

USB 2.0 Specyfikacja została wydana w kwietniu 2000 r. I została znormalizowana przez USB-IF na koniec 2001 roku. Hewlett-Packard, Intel, Alcatel-Lucent, Microsoft, NEC i Philips wspólnie poprowadzili inicjatywę w celu opracowania wyższego wskaźnika przesyłania danych niż 1.0 Specyfikacja (480 mbit/s vs 12 Mbit/s). USB 3.0 Specyfikacja została wydana 12 listopada 2008 r. Przez USB 3.0 Grupa promotorów. Jego maksymalna szybkość transferu jest do 10 razy szybsza niż USB 2.0 Wydanie.

Prędkość transferu danych USB vs

Chociaż szybki USB 2.0 (prędkość teoretyczna 400 mbit/s) Nominalnie działa z wyższą szybkością sygnalizacyjną niż Firewire 400 (prędkość teoretyczna również 400 mbit/s), transfer danych w stosunku do interfejsów S400 Firewire ogólnie przewyższa podobne transfery w stosunku do USB 2.0 interfejsów. Typowe hosts USB PC rzadko przekraczają trwałe transfery 280 mbit/s, przy czym 240 mbit/s był bardziej typowy. Wynika to z polegania USB od procesora hosta w celu zarządzania protokołem USB niskiego poziomu, podczas gdy Firewire deleguje te same zadania na sprzęt interfejsu (wymagający mniejszego lub żadnego użycia procesora). Na przykład interfejs hosta FireWire obsługuje urządzenia mapowane na pamięć, co pozwala na uruchamianie protokołów na wysokim poziomie bez ładowania procesora hosta za pomocą przerwań i operacji z kominkiem buforowym.

Oprócz przepustowości inne różnice są takie, że wykorzystuje prostsze sieci magistrali, zapewnia większą moc nad łańcuchem, bardziej niezawodne przesyłanie danych i wykorzystuje mniej zasobów procesora.

FireWire 800 jest znacznie szybszy niż USB z prędkością, zarówno w teorii, jak i w praktyce.

USB 3.0 (wydany listopad 2008) daje teoretyczną prędkość 4.8 gbit/s, co jest około 5 razy szybsze niż Firewire 800, znacznie szybciej niż którykolwiek z jego konkurentów lub poprzedników do czasu wydania następnego.

Różnice techniczne między USB i Firewire

USB i Firewire miały różne cele projektowe, kiedy zostały po raz pierwszy rozwinięte. USB zostało zaprojektowane z powodu prostoty i niskich kosztów, podczas gdy Firewire został zaprojektowany do wysokiej wydajności, szczególnie w aplikacjach wrażliwych na czas, takich jak audio i wideo. USB był pierwotnie postrzegany jako uzupełnienie FireWire (IEEE 1394), który został zaprojektowany jako szybka autobus seryjny, który mógł skutecznie połączyć peryferyjne, takie jak dyski twarde, interfejsy audio i sprzęt wideo. USB pierwotnie obsługiwane w znacznie niższej prędkości danych i wykorzystywało znacznie prostszy sprzęt i był odpowiedni dla małych peryferyjnych, takich jak klawiatury i myszy.

• Sieci USB używają topologii gwiazd warstwy, a sieci Firewire używają topologii drzew.
• USB 1.0, 1.1 i 2.0 Użyj protokołu „Speak-kiedy-spoken-to”. Peryferyjne nie mogą komunikować się z hostem, chyba że host zwróci się do komunikacji. USB 3.0 planuje się umożliwić komunikację inicjowaną przez urządzenie w stosunku do hosta (patrz USB 3.0 poniżej). Urządzenie Firewire może komunikować się z dowolnym innym węzłem w dowolnym momencie, z zastrzeżeniem warunków sieciowych.
• Sieć USB polega na jednym hoście u góry drzewa, aby kontrolować sieć. W sieci Firewire każdy zdolny węzeł może kontrolować sieć.
• USB działa z linią zasilania 5 V, a Firewire może dostarczyć do 30 V.
• Porty USB mogą zapewnić do 500 mA prądu (2.5 watów mocy), podczas gdy Firewire może teoretycznie dostarczyć do 60 watów mocy, chociaż 10 do 20 watów jest bardziej typowe.
• Firewire Copper Cable może wynosić do 4.5 metrów (15 stóp) i jest bardziej elastyczny niż większość równoległych kabli SCSI. Maksymalna długość standardowego kabla USB (dla USB 2.0 lub wcześniej) to 5.0 metrów (16.4 stóp). Głównym powodem tego limitu jest maksymalne dozwolone opóźnienie w obie strony około 1500 ns.

Koszt USB vs

Opłat licencyjnych, których Apple i inni posiadacze patentów początkowo zażądali od użytkowników Firewire (0 USD.25 na system użytkownika końcowego) i droższy sprzęt potrzebny do jego wdrożenia (1-2 USD), z których oba zostały odrzucone, uniemożliwiły FireWire wypieranie USB na peryferyjnie komputera z niskim poziomem masowym, gdzie koszt produktu koszt produktu jest głównym ograniczeniem.