Różnica między IVF i ICSI

Zdjęcie: Eermolovich

IVF i ICSI

IVF oznacza zapłodnienie in vitro. Jest to wyjątkowy proces zapłodnienia komórki jaja za pomocą nasienia poza samicami macicy. Jest to proces in vitro, który urodził pierwszą tubę testową Baby Louise Brown w 1978 roku. Jest to jedno z najpopularniejszych i głównie traktowanych leczenia niepłodności. Z drugiej strony ICSI oznacza iniekcję nasienia wewnątrz cytoplazmatycznego. Jest to najnowsza i najbardziej potencjalna technika zapłodnienia, która jest stosowana w celu osiągnięcia nawożenia, niezależnie od jakości plemników, gdy zapłodnienie in vitro zawodzi.

Zapłodnienie in vitro sugeruje lekarze, gdy większość innych metod w ramach paradygmatu technologii reprodukcyjnej zawodzi. W zapłodnieniu in vitro proces owulacji jest kontrolowany przez manipulację hormonalną. Żeńska jaja lub jaja są usuwane z jajników samicy i tam pozwala zapłodnić się z komórkami nasienia w jakiejś płynnej pożywce. Po zakończeniu zapłodnienia zygote lub zapłodnione jajo zostają wprowadzone z powrotem do macicy samicy, której celem jest instytucja i początek kwitnącej ciąży. Z drugiej strony wstrzyknięcie nasienia wewnątrz cytoplazmatycznego przydaje. We współczesnym wieku z rosnącym problemem bezpłodności ten konkretny proces zapłodnienia jest w dużej mierze stosowany w przypadkach, w których konwencjonalne zapłodnienie in vitro może nie wystąpić lub łatwo się stłumić. Wspólne sytuacje, w których stosuje się ICSI, są następujące,

• Idiopatyczna lub niewytłumaczalna płodność
• Hiper-reagive stymulacja w jajnikach, co powoduje jajo o obniżonej jakości
• Słabo przeżywające komórki nasienia po rozmrożeniu
• Własowanie jaja po odwilżu
• Produkcja zarodków na potrzeby wstępnej implantacji w celu zapewnienia badań genetycznych w przypadku zarodków „czyste” z jakiejkolwiek niewłaściwej infekcyjnej nasienia
• W przypadku poważnej potrzeby maksymalizacji normalnego procesu zapłodnienia

Chociaż jest to znacznie ostatni proces, ICSI zarządzało już wieloma udanymi porodami i szybko się łączy jako jeden z wysoce wybranych procesów sztucznego zapłodnienia, na które ludzie wybierają.

W przypadku zapłodnienia in vitro nie ma zakresu żadnego zaburzenia genetycznego występującego w zygoty. Ale w przypadku ICSI, ponieważ nawet podnowoczelne komórki nasienia są używane do zapłodnienia, istnieje szansa, że ​​wady strukturalne i numeryczne w chromosomach mogą zostać przeniesione. Stąd sugeruje się badanie prenatalne.

Streszczenie:
1. IVF oznacza zapłodnienie in vitro, podczas gdy ICSI oznacza wstrzyknięcie nasienia wewnątrz-cytoplazmatycznego.
2. Nawożenie in vitro jest sugerowane, gdy inne tradycyjne tryby technologii reprodukcyjnej nie działają. Natomiast ICSI inicjuje inseminację w przypadku niewytłumaczalnych problemów z płodnością i źle przeżywających komórek plemników.
3. W IVF zygota ma mniejsze szanse na noszenie zaburzenia genetycznego, podczas gdy w ICSI szanse na zaburzenie chromosomów są większe.