Różnica między żywieniem dojelitowym i pozajelitowym

Zarówno dojelitowa (termin medyczny na jelit), jak i pozajelitowe (występujące poza jelitem) karmienie to metody dostarczania sztucznej żywności dla pacjentów, które mają problemy z trawieniem lub odżywianiem. Specjalne płynne preparaty ogólnie zawierają białka, cukry, witaminy, minerały i tłuszcze. Mogą być przekazywane ludziom w każdym wieku i są często używane przez krótki czas (American Society for Fagetland and Enteral Nutrition, 2022). W szczególności żywienie dojelitowe to transport składników odżywczych przez przewód pokarmowy. Z drugiej strony, pozajelitowa karmienie omija jelita, dostarczając jedzenie do krwioobiegu (Lakna, 2019).

Co to jest żywienie dojelitowe?

Odżywianie dojelitowe (EN) to transport składników odżywczych poza przełykiem przez rurki żywieniowe; Obejmuje również doustne spożycie pokarmów dietetycznych do określonych celów medycznych (Kolacek, 2013). Ta metoda jest stosowana u pacjentów, którzy mają znaczną utratę apetytu, trudności z połykaniem lub przeszła rodzaj operacji, która zakłóca jedzenie. Może być podawany ludziom w każdym wieku i jest często używany przez krótki czas. Obejmuje specjalną płynną mieszaninę żywności, która zawiera witaminy, minerały, białko, węglowodany, tłuszcze (American Society for Fifiging and Relional Nutrition, 2022).

Poniżej używane są używane urządzenia dostępowe (Kirby & Parysian, 2021):

• Rurka nasogastryczna (NGT)

- przez nos w żołądku

- Krótkoterminowe użycie

• Rurka orogastryczna

- przez usta w żołądku

- Krótkoterminowe użycie

• Rurka nosowo -odeteryczna

- przez nos do jelit

- Krótkoterminowe użycie

• Rurka oroenteryczna

- przez usta do jelit

- Krótkoterminowe użycie

• Rurka gastrostomiczna

- przez brzuch, bezpośrednio do żołądka

• Rurka jenjunostomy

- przez brzuch, bezpośrednio do jelita czczego

Możliwe powikłania żywienia dojelitowego obejmują pokarm przechodzący do płuc, niebezpieczne nierównowaga elektrolitów, infekcja lub podrażnienie miejsca lub podrażnienie, nudności i wymioty z zbyt szybkich lub zbyt dużych zasilaczy, przemieszczenie rur. Pacjenci z żołądkami lub jelita, które nie działają prawidłowo, nie powinni mieć żywienia dojelitowego (Dix, 2018).

Co to jest żywienie pozajelitowe?

Pozajelitowe odżywianie (PN) to dożylne podawanie odżywiania u pacjentów, którzy nie mogą wchłonąć wystarczającej ilości odżywiania za pomocą formuły karmienia ustnego lub rurowego. Omija zwykłe trawienie w przewodzie pokarmowym, bezpośrednio nadając sterylną ciekłą formułę do krwioobiegu. Tego rodzaju odżywianie może być przekazywane niemowlętom, dzieciom i dorosłym; Zwykle jest używany przez krótki czas i jest wycofany lub zmniejszany, gdy pacjent zaczyna jeść u jamy ustnej lub zaczyna przełączać się na karmienie rur (American Society for Lagalal and Elitaral Nutrition, 2022).

Poniżej znajdują się dwa główne typy żywienia pozajelitowego (BIRT, 2021):

• Całkowite żywienie pozajelitowe (TPN)

- Cewnik centralny włożony w główną żyłę przenoszącą krew z głowy i klatki piersiowej do serca (Superior Vena Cava)

- długoterminowe użycie

• Peryferyjne żywienie pozajelitowe (PPN)

- podawane przez tradycyjne, zewnętrzne IV

- użycie krótkoterminowe (i.mi., odzyskiwanie po operacji)

Najczęstsze skutki uboczne żywienia pozajelitowego obejmują zmiany skóry, rany jamy ustnej i słabe widzenie w nocy. Najczęstszym ryzykiem jest infekcja cewnika; Inne ryzyko obejmują chorobę wątroby, skrzepy krwi i chorobę kości (Stephens, 2017).

Różnica między żywieniem dojelitowym i rodzicielskim

Definicja

Odżywianie dojelitowe (EN) to transport składników odżywczych poza przełykiem przez rurki żywieniowe; Obejmuje również doustne spożycie pokarmów dietetycznych do określonych celów medycznych (Kolacek, 2013). Pozajelitowe odżywianie (PN) to dożylne podawanie odżywiania u pacjentów, którzy nie mogą wchłonąć wystarczającej ilości odżywiania za pomocą formuły karmienia ustnego lub rurowego. Omija zwykłe trawienie w przewodzie pokarmowym, bezpośrednio podając sterylną płynną formułę do krwioobiegu (American Society for Fifigreal and Relional Nutrition, 2022).

Typy

Zastosowane urządzenia dostępu do dojelitowego obejmują rurkę nasogastryczną, rurkę orogastryczną, rurkę nosowo -odeteryczną, rurkę oroenteryczną, rurkę gastrostomiczną i rurkę jelibomii (Kirby & Parisian, 2021). Jeśli chodzi o żywienie pozajelitowe, dwa główne typy to całkowite żywienie pozajelitowe i peryferyjne żywienie pozajelitowe (BIRT, 2021).

Skutki uboczne/ komplikacje

Możliwe powikłania żywienia dojelitowego obejmują pokarm przechodzący w płuca, niebezpieczne nierównowaga elektrolitów, infekcja lub podrażnienie miejsca lub podrażnienie, nudności i wymioty z zbyt szybkich lub zbyt dużych zasilaczy, przemieszczenie rurki, luźny ruch jelit i blokada rurki (Dix, 2018 ). Dla porównania najczęstsze skutki uboczne żywienia pozajelitowego obejmują zmiany skóry, rany jamy ustnej i słabe widzenie w nocy. Najczęstszym ryzykiem jest infekcja cewnika; Inne ryzyko obejmują chorobę wątroby, skrzepy krwi i chorobę kości (Stephens, 2017).

Żywienie dojelitowe kontra żywienie rodzicielskie

Często Zadawane Pytania:

Dlaczego żywienie dojelitowe jest lepsze niż pozajelitowe?

Zalety żywienia dojelitowego obejmują bycie tańsze, zdolność do utrzymania bariery błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz prostsza metoda w porównaniu z karmieniem pozajelitowym. Ponadto karmienie pozajelitowe może mieć poważniejsze komplikacje, takie jak hipercholesterolemia, hiperglikemia i sepsa związana z cewnikiem (Lakna, 2019).

Jaka jest różnica między dochodzącą i pozajelitową drogą podawania leków?

Odżywianie dojelitowe wykorzystuje rurkę żywieniową w żołądku lub jelit. Rurkę można włożyć w nos, usta lub brzuch. Z drugiej strony żywienie pozajelitowe podaje się dożylnie przez cewnik (Birt, 2021).

Jaki jest przykład żywienia pozajelitowego?

Jednym z przykładów żywienia pozajelitowego jest emulsja tłuszczu (oparta na oleju rybnym) z marką Omegaven (leki.com, 2021).

Streszczenie

• Zarówno żywienie dojelitowa, jak i pozajelitowe są metodami dostarczania sztucznej żywności dla pacjentów, które mają problemy z trawieniem lub odżywianiem.
• Odżywianie dojelitowe (EN) to transport składników odżywczych poza przełykiem przez rurki żywieniowe; Obejmuje również doustne spożycie pokarmów dietetycznych do określonych celów medycznych.
• Pozajelitowe odżywianie (PN) omija zwykłe trawienie w przewodzie pokarmowym, bezpośrednio nadając sterylną płynną formułę do krwioobiegu.