Różnica między zimną wojną a wojną domową

W okresie w latach 1945–1991 był świadkiem ciągłego stanu konfliktów politycznych i gospodarczych między Związkiem Radzieckim a Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Obaj nigdy nie odważyli się żadne bezpośrednie starcia w tym okresie, ale pośrednio walczyli ze sobą za pomocą innych środków. Każdy znalazł drugie zagrożenie, a zatem przyjął odpowiednie strategie w celu ochrony własnej pozycji.   Ta globalna konfrontacja dwóch supermocarstw nazywa się zimną wojną, terminem wymyślonym przez George'a Orwella w swoim eseju: „Ty i bomba atomowa”. Zimna wojna rozpoczęła się po kulminacji II wojny światowej i zaznaczyła jej zakończenie po załamaniu Związku Radzieckiego 25 grudnia 1991 r. Ale wojny domowe to coś innego. Walczył na całym świecie na równi z historią ludzką. Większość narodów, albo małe lub duże, była w uścisku wojny domowej, podczas ewolucji cywilizacji do dnia dzisiejszego. Termin „wojna secesyjna” ma swój źródło w latynoskiej frazie „Bellum Civile”, co oznacza „wojnę cywilów”, a pochodzi z rzymskich wojen domowych, miała miejsce w II wieku pne.

ZIMNA WOJNA

Po wojnie powstała wrogość między U.S. i Związek Radziecki. Stały się super narodami posiadającymi konkretne ideologie i interesy własne. Amerykańscy przywódcy przekonali się, że Sowieci próbują zdominować świat, a przywódcy radzieccy mieli takie samo uczucie na temat Amerykanów. Chociaż nie było wykrywalnych znaków konfliktów między nimi w latach 1945–1991, wojna była widoczna jako wyścig zbrojeń z udziałem broni nuklearnej, sojusze wojskowe, wojnę gospodarczą, wojny zastępcze, propaganda i szpiegostwo, koalicje wojskowe, strategiczne rozmieszczenie sił, sankcja pomocy Dla sojuszników, wyścig kosmiczny itp. Zimna wojna doprowadziła do kilku bezpośrednich konfrontacji, jak w przypadku kryzysu rakietowego kubańskiego w 1962 r., Berlin. Wojny domowe spowodowane zimną wojną spowodowały ciężką rozlew krwi w wojnie greckiej, wojnie koreańskiej, wojnie w Wietnamie, wojnie w Afganistanie i konfliktach w Angoli, Salwadorze i Nikaragui.

Podczas szczytu zimnej wojny obawiało się, że sytuacje eskalowały poza kontrolą, że nastąpi zbliżający się holokaust nuklearny. Ale oba narody powstrzymały się i uniemożliwiły problemy z złym problemem.   Następstwa zimnej wojny polegały na tym, że Stany Zjednoczone pozostały jedynym supermocarstwem, kosztem milionów poświęconych w wojnach zastępczych. Zmieniło także granice niektórych stanów i pozostawiło dziedzictwo i stał się skupieniem na kulturze popularnej, szczególnie na filmach i literaturze. Zimna wojna zainicjowała globalną sieć materiałów i ideologiczne wsparcie dla utrwalania większej liczby wojen domowych, w ekonomicznie kruche państwa kolonialne, które nie są zgodne z paktem Warszawskim i NATO. Koniec zimnej wojny był naznaczony rozbiórką ściany berlińskiej, barierą, która oddzieliła Berlin przez prawie 3 dekady.

WOJNA DOMOWA

Wojna domowa odnosi się do zintensyfikowanego konfliktu często organizowanego na dużą skalę z udziałem sił zbrojnych, co skutkuje dużą liczbą ofiar i całkowitej zniszczenia znaczących zasobów. Chociaż inicjacja tych wojen może nastąpić z różnych powodów, główną przyczyną przypisuje się rządowi i jego maszynom. Wiele wojen domowych walczyło o obalenie istniejących rządów i doprowadzenie nowych rządów do władzy, jak w przypadku wojen domowych prowadzonych w Ameryce Łacińskiej w połowie XX wieku. Nastąpiły także wojny secesyjne, aby zyskać wolność od rządu kontrolującego, podobnie jak wojny domowe na Sri Lance, Irlandii i Stanach Zjednoczonych.

Podczas zimnej wojny widać, że czas trwania wojen domowych drastycznie wzrósł. Przykładami, które podkreślają to odkrycie, były wojny domowe w Libanie, Gwatemali i Salwadorze. Wiele wojen domowych walczyło między armiami z różnic w finansowaniu i umiejętnościami w zakresie wojny, co spowodowało przyjęcie wojny partyzanckiej.   Taktyki partyzanckie zastosowano w wojnach domowych wybuchowych w Ameryce Łacińskiej i na Bliskim Wschodzie. Wyniki wojny secesyjnej zależą głównie od motywacji segmentów walki oraz postawy i stłumienia siły rządowej. Najczęściej wojny te są albo stłumione bezwzględnie, albo pozwalają znaleźć się w traktacie. Czasami może to zakończyć pełne obalenie rządu przez poszkodowaną i bojową frakcję. Niektóre narody zachowują wojny domowe w swojej historii, jak w przypadku amerykańskiej wojny domowej.   Inne narody nie podejmują takich inicjatyw w celu zachowania swoich pól bitewnych. Narody takie jak Egipt i Kuba świętują dni, które upamiętniają zwycięstwa w wojnach domowych.