Różnica między lękiem Aspergera a lękiem społecznym

Zarówno zespół Aspergera (Aspergera), jak i lęk społeczny są zaburzeniami, które charakteryzują się trudnościami społecznymi dla osoby cierpiącej na nie. Przyjrzymy się bliżej różnicom między dwoma zaburzeniami w tym artykule.

Definicje

Pixabay

We współczesnej psychiatrii zespół Aspergera jest klasyfikowany jako znajduje się w spektrum zaburzeń autyzmu. Asperger's został po raz pierwszy zaobserwowany i opisany przez austriackiego pediatry Hansa Aspergera w latach 40. XX wieku. Badał zachowanie dzieci o słabych umiejętnościach komunikacyjnych, ograniczonych reakcjach emocjonalnych i fizycznej niezdarności. Zespół Aspergera został sklasyfikowany jako diagnoza dopiero na początku lat 90. XX wieku i nadal pozostaje przedmiotem kontrowersji, ponieważ nie ma zgody między psychiatrą na temat tego, jaka jest przyczyna zaburzenia.

Istnieje kilka poziomów cech charakterystycznych dla Aspergera, a cierpiący z Aspergera może mieć jedną lub więcej z tych cech:

• Cechy inteligencji: silne pomysły i zainteresowania; skupienie; okresy kontemplacji; Doskonała długoterminowa pamięć związana z zainteresowaniami; Zdolność do nawiązywania połączeń i ustalenia, jak działają rzeczy; zwiększone rozpoznawanie wzorców; przekonanie w gromadzeniu informacji związanych z przedmiotem zainteresowania; Innowacyjne pomysły na rozwiązanie rzeczy; Zaawansowane umiejętności matematyki lub muzyki; upór i silna wola.
• Cechy neurotypowe: słabe umiejętności motoryczne; biedna świadomość ciała; słaba kontrola ciała; Problemy ze sportem piłki; biedna koordynacja ręki; słaba równowaga; słabe pismo; Łatwo rozpraszać dźwięki.
• Cechy obsesyjno-kompulsyjne: Listomania (kompulsywna potrzeba tworzenia list); siedzieć na tym samym miejscu przez długi czas; noszenie tych samych ubrań; drażliwość; poczucie zmuszania do podążania za wymagającymi rutynami lub rytuałami, zanim będzie w stanie opuścić dom itp.
• Cechy społeczne i komunikacyjne: problemy z władzami, obsesje partnerów; atypowa komunikacja niewerbalna; dziwne postawy; Niemożność interpretacji języka ciała, niemożność zrozumienia intencji drugiej; Ogólna niezdolność do prawidłowego zachowania społecznego (zwracanie gestów społecznych, przeprosin itp.)

Getty Images/Westend61/Westend61

Lęk społeczny jest formą uogólnionego zaburzenia lęku. Lęk społeczny objawia się w poczuciu skrajnego dyskomfortu dla osób cierpienia na niego podczas interakcji społecznych lub podczas oczekiwania na taką interakcję. Osoba z lękiem społecznym doświadcza strachu w obecności innych ludzi, mimo że ich zachowanie nie jest dla niego potencjalnie szkodliwe. Ze względu na związek ze strachem lęk społeczny jest czasami określany jako fobia społeczna. Występowanie lęku społecznego w dzieciństwie są normalne w ramach procesu uczenia się zachowania i interakcji w społeczeństwie, a większość jednostek z niego wyrasta. W niektórych przypadkach, jeśli rozwój społeczny nie zostanie osiągnięty z różnych powodów, jednostka może doświadczać epizodów przewlekłego lęku społecznego.

Objawy lęku społecznego obejmują:

• Nadmierne rumienienie
• Zimny ​​pot
• Drżenie
• Podwyższone tętno
• Mdłości
• Jąka się
• Szybka niezrozumiała mowa.
• Atak paniki
• Uczucie przytłaczającego strachu

Wykres porównania

Asperger vs lęk społeczny

Jaka jest różnica między lękiem Aspergera a lękiem społecznym?

• Asperger i lęk społeczny różnią się w zakresie interakcji społecznych. Ludzie z Aspergera chcą być towarzyskimi, mieć przyjaciół, chodzić na imprezy i rozpocząć związek, ale nie wiedzą, jak zrobić żaden z nich. Nie rozumieją, dlaczego inne osoby są na nich zdenerwowani lub zirytowani nimi.  To niezrozumienie oznacza, że ​​są one same przez większość czasu. Z drugiej strony osoby z lękiem społecznym również chcą kontaktu społecznego, ale boją się tego. Każda możliwa interakcja społeczna dla nich powoduje niepokój ze wszystkimi towarzyszonymi objawami. Nie chcą być sami, ale boją się wchodzić w interakcje. Dla osób z lękiem społecznym izolacja jest bardziej bolesna niż dla osób z Aspergera, które są do niego przyzwyczajeni i wolą być samotnie od oszałamiania reakcją innych ludzi podczas interakcji społecznych.
• Zarówno lęk Aspergera, jak i społeczny nie są dobre dla jakiegokolwiek związku, choć z różnymi aplikacjami. Osoba z Aspergerami może żyć z partnerem przez znaczący czas, ale jej relacje rzadko rosną lub najczęściej nie ma związku w tradycyjnym sensie. Z drugiej strony osoby z lękiem społecznym mają zdolność do zdrowego związku, ale ich niepokój i uporczywe zmartwienia związane z partnerem uniemożliwiają im budowanie.
• Osoby z Aspergera wybierają temat i ustal go, nawet jeśli temat nie wymaga utrwalenia, aby być zrozumianym lub źródłem przyjemności. Z drugiej strony ludzie z lękiem społecznym nie mają silnych wzorców utrwalania; Przeciwnie, ich uwaga i skupienie są rozproszone z powodu ich ciągłych zmartwień.
• Aspergera charakteryzuje się niezdolnością do rozpoznania emocji i uczuć innych. To tak, jakby osoby z Aspergera nie miały „wykresu” emocji, które pomagają w skanowaniu emocji i odpowiednio reagować. Niektórzy psychiatrzy twierdzą, że niezdolność rozpoznawania wzorców emocjonalnych jest spowodowana upośledzeniem ciała migdałowatego w połowie mózgu ludu Aspergera. Z drugiej strony ludzie z lękiem społecznym mają normalne rozpoznawanie wzorców emocjonalnych, ale poczucie strachu jest tak przytłaczające podczas prowadzenia interakcji społecznych, że nie ma zastosowania rozpoznawania emocjonalnego.
• Aspergera jest uważany przez profesjonalnych psychiatrów za zaburzenie na całe życie. Cechy i objawy związane z Aspergerami są zwykle obserwowane we wczesnym dzieciństwie i rzadko zatrzymują się, gdy jednostka się starzeje. Aspergera można nieco poprawić poprzez terapię behawioralną i praktyki.   Z drugiej strony lęk społeczny może być „aktywowany” w niektórych okolicznościach w dowolnym momencie życia i może zatrzymać się równie łatwo, jeśli zastosowanie odpowiedniego leczenia lub wyzwalacze lęku społecznego nie są już obecne.