Różnica między lękiem a bipolarną

Lęk kontra dwubiegunowy

Ludzie czasami zadają pytanie: „Jak opisujesz lęk występujący w chorobie afektywnej dwubiegunowej?' Ma sens? Jeśli nie, to dlatego, że lęk można uznać za objaw lub sama w sobie choroba.

Powyższe pytanie, opisało lęk jako objaw choroby afektywnej dwubiegunowej. Jako objaw może przybierać postać pobudzenia. Można go wyraźnie przejawiać w innych formach fizycznych, takich jak sposób, w jaki pacjenci z afektywą dwubiegunową czasami wybierają na własne paznokcie lub zwykła natura niemożności siedzenia. Jednak czasami lęk w chorobie afektywnej dwubiegunowej może mieć charakter czysto wewnętrzny. Jest to prawdopodobnie bardziej niebezpieczny objaw lęku w tym zaburzeniu, ponieważ nie ma innych sposobów kierowania emocji lub wyczucia. To tak, jakby pacjent wybuchł z powodu ciężaru odczuwania lęku.

W chorobie afektywnej dwubiegunowej na biegunie są dwa końce. Albo pacjent staje się maniakalny, albo pacjent staje się depresyjny. Ale to, co sprawia, że ​​zaburzenie dwubiegunowe są skomplikowane ramy czasowe, które można ustalić, kiedy dana osoba jest maniakalna lub depresyjna. W kilku przypadkach pacjent może być zarówno i dlatego nazywany maniakalistą.

Kiedy lęk zapada w maniakalny stadium choroby dwubiegunowej, pacjent może czuć się bardziej drażliwy. Wadą jest to, że ma dużo energii do oszczędzania, aby przeciwdziałać drażliwości, a zatem może angażować się w działania, które według nich powstrzyma drażliwość, jak picie alkoholu. Alkohol może jednak tymczasowo stłumić objawy. Właśnie dlatego pacjenci maniakalni mogą wydawać się na nich tak bardzo polegać. Ale gdy alkohol się znika, objaw zaczyna się znów pokazywać, jeśli nie jest o wiele gorszy. W końcu wszystko sprowadzi do cyklu zatrucia.

Kiedy lęk kopie w stadium depresyjnym, pacjent ma być monitorowany 24/7. To czas, w którym próby samobójcze są w większości skuteczne. Kiedy już czuje, że nie ma nadziei i że wciąż czuje niepokój bez względu na interwencję, może pomyśleć, że nie ma innej opcji wyjścia, niż po prostu odebrać sobie życie.

Lęk może być również chorobą sam. Jeśli objawy lękowe już nieprawidłowo wpływają już na osobę, a jeśli utrzymuje się ona przez co najmniej pół roku, może on doświadczać między innymi żadnego ze specyficznych zaburzeń lękowych, takich jak fobia społeczna, specyficzna fobia i zespół stresu pourazowego (PTSD).

1. Lęk może być objawem, jak i chorobą samą w sobie.

2. Zaburzenie afektywne dwubiegunowe jest poważnym stanem psychicznym.