Różnica między powinowactwem a zachłannością

Podczas gdy teoretyczna termodynamika interakcji antygen-przeciwciało jest dobrze znane, ich praktyczne zastosowanie w wykrywaniu lub oznaczaniu autoprzeciwciał jest rzadkie. W przypadku przeciwciał funkcjonalnych określenie optymalnego powinowactwa umożliwia osiągnięcie maksymalnej korzyści terapeutycznej. Nawiązność przeciwciała jest badana od prawie pół wieku, a od momentu powstania chromatografii powinowactwa trzy dekady temu przekształciło się w potężne narzędzie. Powinowactwo opisuje interakcję w indywidualnym miejscu wiązania. Znajomość powinowactwa, a także konstrukcji i właściwości antygenu jest niezbędna do oceny związku między powinowactwem a siłą dla funkcjonalnego przeciwciała. Jednak oprócz powinowactwa istnieje kolejna koncepcja wiązania zwana chciwością, która jest ogólną siłą wiązania interakcji między wielowartościowym antygenem a wielowartościowym przeciwciałem. Pomimo wyraźnych różnic między nimi, terminy powinowactwa i zachłodności są często bezkrytycznie. Rzućmy okiem.

Co to jest powinowactwo?

Powinowactwo jest siłą wiązania paratopu jednej cząsteczki przeciwciała z odpowiadającym epitopem na cząsteczce antygenu. Opisuje interakcję w poszczególnych miejscach wiązania. Znajomość powinowactwa, a także konstrukcji i właściwości antygenu jest niezbędna do oceny związku między powinowactwem a siłą dla funkcjonalnego przeciwciała. Opiera się na tych samych zasadach termodynamicznych, które rządzą każdą odwracalną interakcją biomolekularną, taką samą siłą wiązania, która umożliwia układom odpornościowym zwalczanie infekcji. A siła odnosi się do siły określonego wiązania między przeciwciałem a jego antygenem. Dokładna i dokładna ocena powinowactwa do interakcji antygen-przeciwciało jest ważnym pomiarem ustanowienia granic powinowactwa i sufitu siły przeciwciała terapeutycznego. W kategoriach termodynamicznych powinowactwo wyraża się jako podsumowanie wszystkich sił przyciągających, co powoduje zwiększenie siły wiązania i sił odpychających, co powoduje zmniejszenie siły wiązania.

Co to jest chęć?

Pochłastanie to kolejna wiążąca koncepcja, która jest często mylona z powinowactwem; W rzeczywistości oba terminy odnoszą się do koncepcji siły wiązania, z wyjątkiem krawcowości odnoszą się do całkowitej siły zdolności wiązania antygenu mieszaniny przeciwciał poliklonalnych. Zdjęcia przychodzi do obrazu, gdy wielowartościowy antygen wiąże się z biwalentnym przeciwciałem w roztworze lub gdy przeciwciało wiąże się z dwoma monowalentnymi cząsteczkami antygenu na powierzchni. W przeciwieństwie do powinowactwa, awidność opisuje wielowartościowe wiązanie między wieloma miejscami wiązania odpowiednio. Mówiąc najprościej, chciwość jest siłą wiązania między wielowartościowym przeciwciałem a wielowartościowym antygenem. Obsukania nie można opisać termodynamicznymi terminami i jest uzyskiwana przez pomiary kinetyczne. Obsiłość przeciwciała zależy od powinowactwa poszczególnych miejsc wiązania przeciwciał, ale jest większa niż powinowactwo wiązania, ponieważ wszystkie interakcje przeciwciała-antygenu muszą być łamane jednocześnie, aby przeciwciało całkowicie się dysocjuje.

Różnica między powinowactwem a zachłannością

Definicja powinowactwa i zachłance

Warunki powinowactwa i zachłance są czasem niewłaściwie używane jako synonimy. W rzeczywistości oba terminy odnoszą się do koncepcji siły wiązania. Powinowactwo definiuje się w termodynamicznych kategoriach jako pomiar stopnia związku między przeciwciałem a antygenem, podczas gdy ogólna siła wiążąca wielowartościowe przeciwciało z wielowartościowym antygenem jest określane jako chciwość lub również znany jako „powinowactwo funkcjonalne.„Powinowactwo to wytrzymałość wiązania miejsca łączącego przeciwciało z jednym odpowiadającym epitopem antygenu, podczas gdy krawcowość jest całkowitą wytrzymałością zdolności wiązania antygenu mieszaniny przeciwciał poliklonalnych. Obsiłość jest również określana jako powinowactwo funkcjonalne.

Występowanie

Termin powinowactwo oznacza wewnętrzną stałą powiązania między przeciwciałem a jednoczyznym ligandem, takim jak hapten, podczas gdy termin chciwość jest używana do oznaczania ogólnej energii wiązania między przeciwciałami i wielowartościowym antygenem. Stała powiązania jest miarą powinowactwa przeciwciała do epitopu. Obsukania nie można opisać termodynamicznymi terminami i jest uzyskiwana przez pomiary kinetyczne. W kategoriach termodynamicznych powinowactwo wyraża się jako podsumowanie energii bliskiego zasięgu międzycząsteczkowego Atrakcyjne i odpychające siły między determinantem antygenowym a jego miejscem wiązania.

Znaczenie biologiczne

Powinowactwo przeciwciał może odgrywać kluczową rolę w określaniu biologicznych aktywności przeciwciał. Konieczne jest więc możliwość scharakteryzowania odpowiedzi przeciwciał pod względem powinowactwa i wielkości, a także zrozumieć, w jaki sposób powinowactwo przeciwciała może wpływać na konkretny test. Termin pojęciaralność jest czasem używana synonimem powinowactwa, ale najczęściej stosuje się go do opisania zdolności przeciwciał do tworzenia stabilnych kompleksów z antygenem. Obsiłość jest skumulowaną siłą wielu powinowactwa poszczególnych miejsc wiązania przeciwciał.

Nawiązanie kontra. Zdjęcia: wykres porównawczy

Podsumowanie powinowactwa vs. Chciwość

Pomimo ich różnic, warunki powinowactwa i krawca są często bezkrytycznie. Powinowactwo jest siłą wiązania paratopu jednej cząsteczki przeciwciała z odpowiadającym epitopem na cząsteczce antygenu i można ją określić tylko za pomocą pojedynczego monowalentnego fragmentu Fab. Jest to podsumowanie wszystkich sił przyciągających powodujących zwiększoną siłę wiązania i siły odpychające, co powoduje zmniejszenie siły wiązania. Z drugiej strony chciwość jest siłą wiązania między wielowartościowym przeciwciałem a wielowartościowym antygenem, a także jest określana jako powinowactwo funkcjonalne. Zmierzona energia wiązania między przeciwciałami i odpowiadającymi im antygenami odzwierciedla chciwość przeciwciał. W przeciwieństwie do powinowactwa nie można opisać termodynamicznych terminów i jest uzyskiwana przez pomiary kinetyczne.