Diabetes INSIPIDUS VS. Cukrzyca

Cukrzyca charakteryzuje się wysokim poziomem cukru we krwi, podczas gdy cukrzyca insipidus jest chorobą, w której nerki nie są w stanie oszczędzać wody. Diabetes Insepidus (Di) jest rzadką chorobą, podczas gdy cukrzyca jest bardzo powszechna; „Cukrzyca” w ogólnym użyciu odnosi się do cukrzycy, która ma 3 typy - cukrzyca ciążowa, typu 1 i.

Przyczyny, objawy, leczenie i rokowanie na cukrzycę różnią się od cukrzycy.

Wykres porównania

Przyczyny i rodzaje cukrzycy

Rodzaje cukrzycy

Rodzaje cukrzycy są następujące:

1. Diabetes Insepidus jest dość rzadkie i charakteryzuje się dużymi ilościami moczu, a mocz nie jest słodki (nie zawiera cukru). To jest dwa typy:
   1. Neurogeniczne - spowodowane brakiem ADH (hormon anty-diuretyczny). Płęajnik nie wytwarza wystarczającej ilości tego hormonu, powodując duże objętości moczu każdego dnia.
   2. Nefrogeniczne - Nerki nie są w stanie użyć ADH, mimo że przysadka wytwarza hormon w wystarczającej ilości.
2. Cukrzyca jest najczęstszą formą cukrzycy. Mellitus oznacza słodki; Ten stan charakteryzuje się wysokim poziomem cukru w ​​moczu.
   1. Cukrzyca typu 1 A.k.A. Cukrzyca dla młodych, jest formą cukrzycy, która zwykle zaczyna się w okresie dojrzewania, ale może również wystąpić na późniejszych etapach życia. Jest to zależna od insuliny forma cukrzycy (IDDM - cukrzyca zależna od insuliny).
   2. Cukrzyca typu 2 wpływa na ludzi zwykle w wieku 40 lat, 50 i 60. Nie jest zależne od insuliny, przynajmniej we wczesnych latach.

Diabetes Insepidus

Diabetes insipidus, czyli DI, charakteryzuje się niezdolnością nerków do oszczędzania wody, gdy oczyszczają krew. Może to być albo z powodu:

1. niedobór ADH (hormon przeciwdirutyczny lub wazopresyna) lub
2. Niepowodzenie nerek na reagowanie na ADH

W pierwszym przypadku warunek jest nazywany Central Di, A w drugim przypadku nazywa się Nefrogeniczne di. Central DI jest bardziej powszechną postacią choroby.

Central Di może być odziedziczone lub spowodowane uszkodzeniem albo podwzgórza (części mózgu, która wytwarza ADH) lub przysadkę mózgową, w której przechowywane jest ADH. Urazy głowy, guzy, infekcje lub operacja mogą spowodować takie uszkodzenie.

Nefrogeniczne di może być odziedziczone (od matki do syna) lub być spowodowane chorobą nerek, hiperkalcemią (nadmiar wapnia w organizmie) lub przez niektóre leki, takie jak lit, amfoterycyna B i demeclocyklina.

Cukrzyca

Cukrzyca jest również ściśle związana z hormonem - insuliną. Jest to spowodowane niedoborem insuliny lub odpornością na insulinę lub jedno i drugie. Kilka populacji - takich jak Indianie i Afroamerykanie - ma wyższe genetyczne predyspozycje do cukrzycy. Jest to spotęgowane przez styl życia, brak ćwiczeń, otyłości i diety.

Istnieją trzy rodzaje cukrzycy:

1. Cukrzyca typu 1 może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej występuje u dzieci i młodych dorosłych. Charakteryzuje się niedoborem insuliny w ciele.
2. Cukrzyca typu 2 jest najczęstszą formą cukrzycy na świecie. Charakteryzuje się
3. Cukrzyca ciężarnych to wysoki poziom cukru we krwi, który rozwija się w dowolnym momencie ciąży u kobiety, która nie ma cukrzycy.

Objawy cukrzycy

INSIPIDUS Cukrzyca charakteryzuje się ekstremalnym pragnieniem (szczególnie w przypadku zimnej wody lub lodu) i nadmiernym oddawaniem moczu. Jednak mocz nie zawiera glukozy. Bardzo od czasu do czasu ludzie z cukrzycą ISIPIDUS doświadczą rozmytego wizji. U dzieci, Diabetes Insipidus może zakłócać apetyt, odżywianie, przyrost masy ciała i wzrost.

Cukrzyca charakteryzuje się wysokim poziomem cukru we krwi, co prowadzi również do nadmiernego oddawania moczu i zwiększonym pragnieniem i głodem. Rozmyte widzenie jest również powszechnym objawem. Pacjenci z cukrzycą typu 2 powoli rozwijają się objawy, więc mogą oni niezdiagnozować się przez długi czas. Natomiast pacjenci z cukrzycą typu 1 szybko chorują i są zdiagnozowani natychmiast.

Diagnoza

INSIPIDUS Cukrzyca jest diagnozowana poprzez badanie poziomu glukozy we krwi, poziomy wodorowęglanu i poziomy wapnia. Wysokie poziomy sodu w elektrolitach krwi może również wskazywać na insipidus cukrzycy.

Cukrzyca jest diagnozowana, gdy dana osoba ma poziom glukozy w osoczu na czczo wynoszącym ponad 7.0 mmol/l, glukoza w osoczu ponad 11.1 mmol/l dwie godziny po 75 g doustnym spożyciu glukozy lub hemoglobinie glikowanej więcej niż 6.5%. Pozytywne wyniki muszą zostać przetestowane w innym dniu.

Leczenie

Centralna cukrzyca iSpidus i cukrzyca ciążowa można leczyć desmopresyną. Leki przeciwdrgawkowe karbamazepina jest również nieco skuteczna w leczeniu tego rodzaju cukrzycy. Nefrogeniczna cukrzyca insipidus można poprawić dzięki moczopędnej cholorotiazydu lub indometacynie.

Nie można wyleczyć cukrzycy. Zarządza tym poprzez utrzymanie poziomu glukozy we krwi jak najbliżej normy. Cukrzyca typu 1 można leczyć zastrzykami insuliny lub pompy insulinowej. Cukrzyca typu 2 jest leczona poprzez ćwiczenia, ostrożną dietę, a czasami przez insulinę w długotrwałym preparacie.

Rokowanie

Po prawidłowym leczeniu cukrzyca Inipidus nie zmniejsza oczekiwanej długości życia. Jednak objawy mogą nie być w stanie całkowicie wyeliminować nawet w przypadku leczenia u osób z ciężkimi postaciami choroby.

Cukrzyca ma długoterminowe powikłania. Podwaja ryzyko choroby sercowo -naczyniowej, udaru mózgu i naczyń obwodowych, a także przewlekłej choroby nerek. Oczekiwana długość życia osoby z cukrzycą typu 2 jest nawet o 10 lat niż ktoś bez cukrzycy typu 2.