Różnice między uretanem i poliuretanem

Każdego dnia używamy kilku produktów wykonanych z związków organicznych, które wpływają na nasz styl życia. Uretan i poliuretan są pierwszym z nich. Wielu uważa, że ​​jedyną różnicą między nimi jest to, że poliuretan jest wytwarzany przez łączenie jednostek organicznych uretanowych. Jak widać na poniższym zdjęciu, istnieje znacznie więcej odmienności, nawet jeśli nazwy są czasami zastępowane.

Uretan

Uretan jest syntetycznym związkiem krystalicznym stosowanym w produkcji pestycydów, fungicydów, kosmetyków i farmaceutyków. Wcześniej uważano go za skuteczne znieczulenie weterynaryjne. „Carbaminian etylu” i „uretan etylu” są synonimami uretanu. Chociaż produkty poliuretanowe mogą być ogólnie znane jako „cewki moczowe”, poliuretan nie jest tak samo jak karbaminian etylu (zwany uretanem). Poliuretany nie zawierają karbaminianu etylu i nie są z niego wytwarzane. Uretan jest tylko grupą chemiczną, podczas gdy poliuretan jest materiałem składającym się z kilku grup uretanowych. Te jednostki uretanu mają określoną liczbę atomów tlenu, azotu, węgla i wodoru ułożone w określonym wzorze.

Uretan uzyskuje się poprzez reakcję chemiczną poliolu i izocyjanianu. Można go uformować w dowolnej pożądanej formie lub typu za pomocą metody „otwartego odlewania” lub „kompresji.”Mimo że każdy produkt zmienia się w zależności od jego struktury chemicznej i niezależnie od tego, czy jest to plastik, lakier czy klej, wszystkie zawierają uretany. Produkt wykonany z poliuretanu oznacza tylko, że zawiera on wiele cewek moczowych. Jednak uretan nie jest składnikiem farb. Ponadto nie można uznać za prawidłowy opis używanych w nich żywic.

Uretan jest twardym i twardym polimerem. Plastik wykonany z uretanu jest trwały i stabilny i ma lepsze właściwości kompresji. Jest odporny na zadrapania, ozon, tlen itp., i utrzymuje swój kształt i rozmiar przez długi czas. Uretan jest bezwonny i bezbarwny, ale ma gorzki smak. Ponieważ jest wysoce toksyczne, jego zastosowanie w farmaceutyce już się zmniejszyło. Odkryto, że nudności mogą wystąpić u osób przyjmujących leki o treści uretanowej.

Poliuretan

Poliuretan jest polimerem, który zawiera grupy uretanowe w swoich łańcuchach. Jest zdolny do polimeryzacji z kilkoma grupami karbaminianowymi w celu uzyskania różnych ilości poziomu chemicznego i wilgoci. Poliuretan jest powszechnym terminem przypisywanym klasie polimerów wytwarzanych w skomplikowanym procesie syntezy między izocyjanianem a poliolami. Jakość polimeru bardzo zależy od właściwości chemicznych, a także na ilości jego składników, wraz z warunkami przetwarzania. Poliuretan jest podatny na biodegradację z powodu mikroorganizmów.

Poliuretan został po raz pierwszy wprowadzony w 1937 roku przez profesora Dr. Otto Bayer poprzez wynalezienie „Diisocyjanian Proces Polyaddition.„Polimer, który opracował, miał więcej zalet w stosunku do tworzyw sztucznych uzyskanych z polimeryzacji olefin. Podczas drugiej wojny światowej rozwój polimeru był ograniczony do elastycznych pianek i włókien. Wyniki były odzieży odporne na musztardę, wykończenie samolotów o wysokiej pośladce i powłoki odporne na korozję dla drewna, metalu i murowania. Aw 1954 r. Późniejsze lata obserwowano rozwój tysięcy zaawansowanych produktów poliuretanowych i wariantów uretanowych, a mianowicie liniowych, odbiorczych, młynach, termoplastycznych, komórkowych, rozpylejących się, poromerycznych i spandeknych poliuretanów.

Poliuretan jest obecnie szeroko stosowany w produkcji leków, samochodów, produktów przemysłowych, takich jak powłoki podłogowe i ścienne, izolacja domowa, solidne tworzywa sztuczne i wałki do drukowania itp. Jest odporny na uderzenie i ścieranie i jest idealnym substytutem plastiku, gumy i stali. Rozszerzony poliuretan jest gąbkowany i odkształcony i nadaje się do robienia poduszek, materacy i fotelików samochodowych. Nie jest łatwo podatne na stojące kolory, grzyb, ciepło, utlenianie, rozpuszczalniki, olej lub kwas.