Różnica między Mahayaną a Theravadą

Mahazedi Paya w Bago, Myanmar

Buddyzm jest jedną z głównych religii światowych. Ma ogromne globalne fanów, choć jest szczególnie skoncentrowane w Azji. Podobnie jak w przypadku większości religii światowych, w buddyzmie istnieje kilka różnych grup lub sekt, które mają kilka różnic. Dwie podstawowe gałęzie buddyzmu to Theravada i Mahayana,^I a kilka kluczowych różnic między nimi wymieniono poniżej.

1. Pochodzenie i historia

Początki zarówno gałęzi Mahayany, jak i Theravady wciąż nie są w pełni znane. O wiele więcej wiadomo na temat Theravady, mimo że jego pochodzenie wydają się rozciągać znacznie dalej w historii niż Mahayana. Najwcześniejsze udokumentowane dowody Mahajany są datowane na początku wspólnej epoki. Mahayana nigdy nie była określana jako oddzielna sekta buddyzmu, ale zamiast tego odniósł się do zestawu ideałów, które później stały się doktrynami. W ten sposób nie istniały odrębne wykształcenie dla zwolenników, którzy należali do wczesnych szkół buddyzmu, a mnisi obu filozofii często mieszkali w tych samych klasztorach. Ze względu na integrację z wczesnymi szkołami Mahayana jest obecnie największym głównym oddziałem buddyzmu reprezentującym 53.2% praktyków buddyjskich, podczas gdy Theravada twierdzi, że tylko 35.8% (trzeci oddział, Wadżrayana ma około 5.7%).ⁱⁱ

Wczesne początki Theravady odchodzą najdalej w historii, schodząc od starszej grupy, która oderwała się podczas Drugiej Rady Buddyjskiej, w 3^{r & D} wiek b.C. Ta grupa starszych nazywała się Sthavira. Podział ten stał się bardziej sformalizowany około stu lat później z cesarzem indyjskim, Ashoką, decyzją o wydaleniu mnichów, którzy nie zgodzili się na warunki trzeciej rady.ⁱⁱⁱ

2. Pierwotne regiony geograficzne

Oba rodzaje buddyzmu powstały w Indiach, a następnie rozprzestrzeniły się w Azji. Obie oddziały mają obecnie szeroką diasporę członków na całym świecie. Istnieją jednak pewne obszary, które mają wyższe stężenie każdego z nich. Theravada jest zazwyczaj związana z Azją Południową, a krajami, w których stwierdzono przede wszystkim Sri Lankę, Birmę, Tajlandię, Myanmar, Laos i Kambodżę. Istnieją mniejsze populacje buddystów Theravada w krajach takich jak Nepal, Bangladesz, Indie, Malezja, Indonezja, Singapur i Chiny. Buddyzm Theravada zaczął rozprzestrzeniać się na Zachód, a obecnie na całym świecie jest 150 milionów członków.^iv

Mahayana jest bardziej praktykowana w regionach Azji Północnej, takich jak Chiny, Korea i Japonia, ale jest również praktykowana w Azji Południowej w krajach takich jak Wietnam. Inne kraje, które mają populację Mahayana, to Bangladesz, Bhutan, Tajwan, Indonezja, Tybet i Mongolia.^v

3. Orientacja na tradycję i język

Theravada jest uważana za bardziej tradycyjną formę buddyzmu, ponieważ bardziej odnosi się do indyjskiej formy buddyzmu, podczas gdy buddyzm Mahayana miał tendencję do przyjmowania lokalnych zwyczajów, ponieważ rozprzestrzeniła się na północ. Jednym z tematów, w którym jest to szczególnie godne uwagi, jest język używany do ćwiczenia każdego. Theravada starała się zachować pisma święte, najpierw ustnie, a następnie napisane. Wybranym językiem był pali, dosłownie oznaczający „szkoła starszych mnichów.„Jest to język prantyt pochodzący z subkontynentu indyjskiego i jest nadal szeroko badany jako święta literatura Theravada; Tipitaka, czyli Księga Pisma Buddyjskiego dla Theravady, została napisana w Palii.^vi Theravada jest bardziej konserwatywna w kwestiach doktryny i dyscypliny monastycznej.^VII

Oryginalne pisma dla buddyzmu Mahayany można prześledzić do 2^Nd Century AD i są napisane w sanskrycie, znacznie bardziej popularnym i powszechnym języku indyjskim. Gdy ta forma buddyzmu rozprzestrzeniła się, powszechne było przetłumaczenie go na lokalne języki, które nigdy nie odbywają się dla Theravada Tipitaka. Jedynymi częściami nie przetłumaczonymi było pięć nie do przetrenatowalnych rodzajów słów.^VIII

4. Cel ćwiczenia

Celem lub celem buddyzmu Theravada jest stanie.„Jest to używane tylko do opisania kogoś, kto osiągnął nirwanę; Jednak inne tradycje buddyjskie używają tego terminu, aby czasami opisywać osobę, która jest daleko na ścieżce oświecenia, ale jeszcze nie osiągnęła nirwana. Wszystkie rytuały i tradycje podkreślają tę ścieżkę.^IX

Cel buddyzmu Mahayana, aby dotrzeć do Buddahood lub stać się „oświeconym.„Osiąga się to poprzez podążanie ścieżką Bodhisattva, w której obiecuje pracować nad pełnym oświeceniem dla wszystkich czujących istot, ćwicząc sześć doskonałości. Istnieją 3 różne ścieżki Bodhisattva (w przeciwieństwie do tylko jednej rozpoznawanej w Theravada): króla Bodhisattva, który dąży do Buddy tak szybko, jak to możliwe, aby pomóc innym czującym istotom osiągnąć ten cel; Bodhisattva podobny do żeglarza, który dąży do osiągnięcia buddyi z innymi czującymi istotami; i bodhisattva podobny do pasterza, który dąży do opóźnienia buddy.^X

5. Metoda i obowiązki

Pomimo tego, że jest starsi z dwóch gałęzi buddyzmu, istnieje mniej rytuałów związanych z praktyką Theravady niż Mahayana. Jak to jest prawdą w przyjęciu języka, Mahayana dostosował więcej lokalnych elementów, takich jak rytuały dla zmarłych i tantrycznych formalności. Świątynie Theravada zwykle są bardzo proste, z wizerunkiem Buddy Sakyamuni jako przedmiotu kultu, podczas gdy świątynie Mahayana mogą być dość wyszukane, z wieloma salach poświęconymi Buddzie Sakyamuni, jego uczniom, trzem Buddom (w tym Amitabha i Buddha medycyny) i sala dla 3 kluczowych bodhisattvas. Theravada ma tylko jedną ocalającą szkołę, w której wegetarianizm jest opcjonalny, ale Mahayana ma osiem głównych szkół, w których wegetarianizm jest mocno praktykowany.^xi