Różnica między podwójnym federalizmem a federalizmem kooperacyjnym

Wstęp

 Federalizm odnosi się do struktury rządu, w której rząd centralny nie ma wszelkiej władzy, ale dzieli ją z państwami lub regionami składowymi (McDonnel, 2008). Federalizm ma wiele korzyści zarówno dla rządów krajowych, jak i ich obywateli. Pomaga obywatelom odgrywać aktywną rolę w rządzeniu ich narodem, jednocześnie promując praktykę rządów demokratycznych ze strony rządu centralnego. Gdy władzy jest rozmieszczone między stanami składowymi zamiast koncentrować się w rządzie centralnym, mniej prawdopodobne jest niewłaściwe użycie władzy.

Ponadto obywatele korzystają z federalizmu, ponieważ poszczególni wyborcy mogą konkurować między sobą, a także z rządem centralnym przy tworzeniu najbardziej praktycznej polityki finansowej i społecznej (Amar i Kmiec, 1996). Dwa rodzaje federalizmu, które zostały wykorzystane do zdefiniowania struktur rządowych w zachodnich demokracjach w ciągu ostatniego stulecia, to podwójny federalizm i współpracujący federalizm (McDonnel, 2008).

Różnice między podwójnym federalizmem a federalizmem współpracy

Podwójny federalizm popiera koncepcję, że rządy regionalne mają takie same prawa jak rząd stanowy w odniesieniu do uchwalenia przepisów z jedyną różnicą, że obie instytucje działają w osobnych sferach (O'Toole, 2007). Z drugiej strony federalizm współpracujący utrzymuje, że rządy regionalne i stanowe działają w jednej sferze i faktycznie działają w harmonii, aby osiągnąć praktyczne rozwiązania problemów politycznych, finansowych lub społecznych (Amar i Kmiec, 1996).

Podwójny federalizm jest również powszechnie identyfikowany jako ciasto warstwowe Federalizm, ponieważ potwierdza pogląd, że zasady utworzone przez rządy krajowe i regionalne mogą być wykorzystywane wyłącznie w ramach ich indywidualnych jurysdykcji (McDonnel, 2008). Uprawnienia wykonywane przez państwa regionalne, a także rząd centralny przypominają różne warstwy ciasta, ponieważ nie można ich wykonywać poza ich obowiązkowymi obszarami.

Federalizm współpracy, który jest również identyfikowany jako Marmurowe ciasto Federalizm różni się od tej perspektywy, ponieważ popiera pogląd, że rządy centralne i państwa regionalne zasadniczo angażują się w dzielenie się władzy (O'Toole, 2007). Analogia marmurowego ciasta służy do opisania kooperacyjnego federalizmu, ponieważ reprezentuje system, w którym istnieje mieszanka zużycia władzy na poziomie lokalnym i stanowym. W federalizmie kooperacyjnym każdy podmiot rządowy nie ma charakterystycznej władzy w stosunku do swojej jurysdykcji (Amar i Kmiec, 1996). Oczywiście tworzy to atmosferę współpracy. Podwójny federalizm może inspirować napięcie między rządami centralnym a państwami regionalnymi, gdy obie instytucje uchwalają przepisy, które są sprzeczne z przepisami (McDonnel, 2008).

Podwójny federalizm pozwala rządom regionalnym władać większą władzą w swoich jurysdykcjach niż federalizm spółdzielczy. Założyciele Ameryki wprowadzili ten model rządu ponad trzy wieki temu, ponieważ obawiali się, że rząd centralny szybko rozwinie tendencje dyktatorskie (Amar i Kmiec, 1996). Rząd centralny miał za zadanie zbierać podatki i obronić swoich różnych państw regionalnych. Brak współpracy federalizmu może jednak skutkować różnicami w przepisach państwowych i regionalnych, które obciążają naród. Ponad sto lat temu w USA różnice w przepisach państwowych dotyczących niewolnictwa przyczyniły się do wybuchu wojny domowej (O'Toole, 2007).

Wniosek

Główna różnica między podwójnym federalizmem a federalizmem kooperacyjnym dotyczy ćwiczeń władzy w rządach centralnych i regionalnych. Podwójny federalizm popiera system podziału władzy, w którym rządy centralne i stanowe sprawują władzę w ramach oddzielnych jurysdykcji. Współpracujący federalizm popiera umowę o podziale władzy, w której zarówno rządy centralne, jak i regionalne w równym stopniu dzielą odpowiedzialność za sprawowanie władzy.