Joe Frazier vs. Muhammad Ali

Joe Frazier vs. Muhammad Ali

World Heavyweight Boxing Champions, Muhammad Ali I Joe Frazier, w trzech kultowych walkach podczas ich kariery zawodowej. Frazier posiadał tytuł mistrza wagi ciężkiej światowej w 1970 roku, a Ali 3 razy utrzymywał tytuł, w 1964, 1967 i 1974 roku. Ali został również nazwany Fighter of the Year bardziej niż jakikolwiek inny bokser w historii.

Wykres porównania

Różnice - podobieństwa - Wykres porównawczy Joe Frazier kontra Muhammad Ali
Joe FrazierMuhammad Ali
  • Obecna ocena to 3.85/5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
(27 ocen)
  • Obecna ocena to 4.44/5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
(57 ocen)
Wstęp Joseph William „Joe” Frazier, znany również jako Smokin 'Joe, był amerykańskim profesjonalnym bokserem, złotym medalistą olimpijskim i niekwestionowanym mistrzem wagi ciężkiej, którego kariera zawodowa trwała w latach 1965–1976, z jedną walką w 1981 roku w 1981 roku. Muhammad Ali to amerykański były profesjonalny bokser, filantrop i działacz społeczny. Uważany za ikonę kulturową, Ali został ułaskawiony i oczerniany.
Nazwa brith Joseph William Frazier Cassius Marcellus Clay Jr.
Pseudonim (y) Smokin 'Joe Największy, mistrz ludzi, warga Louisville
Oceniono w Waga ciężka Waga ciężka
Wysokość 5 stóp 11.5 w (1.82 m) 6 stóp 3 cali (1.91 m)
Zasięg 73 w (185 cm) 80 cali (203 cm)
Narodowość amerykański amerykański
Data urodzenia 12 stycznia 1944 17 stycznia 1942
Postawa Prawosławny Prawosławny
Całkowite walki 37 61
Wygrywa 32 56
Wygrane przez Ko 27 37
Straty 4 5
rysuje 1 0
Brak konkursów 0 0
Zmarł 7 listopada 2011 r. (W wieku 67 lat), Philadelphia, Pensylwania, Stany Zjednoczone -

Życie osobiste

Ali urodził się Cassius Marcellus Clay Jr. do rodziny klasy średniej w Kentucky. W wieku 12 lat jego rower został skradziony, a Young Ali był na to wyraźnie zły - powiedział policjantowi, że poinformował, że „Whup Ktokolwiek go ukradł.„Oficer, również lokalny trener boksu, zasugerował, że Ali nauczył się boksować, zanim szukał zemsty, i wziął go pod opiekę, zanim ostatecznie wysłał go do trenera boksu Freda Stonera. W 1961 r. Do dziś pozostaje muzułmaninem. Ożenił się cztery razy w swoim życiu, a obecnie mieszka ze swoją czwartą żoną w Kentucky. Zdiagnozowano u niego chorobę Parkinsona w 1984.

Frazier urodził się jako 12. dziecko w biednej rodzinie Farm Share w wiejskiej Południowej Karolinie. Jego rodzice kupili czarno -białą telewizję, która po raz pierwszy ujawniła Fraziera na świat bokserski. Pewnej nocy jego wujek zauważył, że jego stalowa budowa uczyni go dobrym bokserem, a następnego dnia młody Frazier zaczął trenować, aby walczyć. Przeszedł do kariery amatorskiej w latach 1962–1964 z jedną stratą.

Profesjonalna kariera bokserska

Ali amatorskie rekord kariery wynosił 100 zwycięstw i 5 strat, w tym wygranie lekkiego złotego medalu w wadze ciężkiej podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1960 roku w Rzymie. Jego zawodowa kariera bokserska rozpoczęła się w drugiej połowie 1960 roku. W 1964 roku miał rekord 19-0, ale nadal był ciężkim słabszym w swojej walce z Sonnym Listonem. Po zaledwie sześciu rundach został mianowany mistrzem wagi ciężkiej świata. Został pozbawiony tytułu i zakazał boksu przez kilka lat, kiedy w 1967 r. Odmówił wniesienia do armii. Ale znów walczył do 1971 roku, aw 1974 roku pokonał George Foreman w słynnym „Rumble in the Jungle” w Zairze, aby odzyskać tytuł światowy. W 1978 roku stał się jedynym wojownikiem, który zdobył tytuł po raz trzeci, kiedy pokonał Leona Spinks.

Kariera zawodowa Fraziera rozpoczęła się od walki z Woody Goss z 1965 roku. Frazier wygrał w pierwszej rundzie z nokautem i wygrał pozostałe trzy walki, które miał w tym roku z nokautami, żaden nie idzie dalej niż w trzeciej rundzie. Kiedy tytuł Ali został rozebrany w 1967 roku, Frazier odmówił uczestnictwa w alternatywnej walce o mistrzostwo świata w WBA, aby zaprotestować. W 1970 roku pokonał Jimmy'ego Ellisa w Madison Square Garden na Mistrzostwa Świata. Do 1973 roku zajęło mu ponieść pierwszą porażkę i stracić tytuł mistrza w rękach George'a Foremana. Kiedy walczyli ponownie w 1976 roku, Frazier miał rekord 32-3.

Ali vs Frazier I: Walka stulecia

Po raz pierwszy Ali i Frazier walczyli 8 marca 1971 r. W Madison Square Garden, NYC. To był słynny Walka stulecia, popularnie znam również jako Walka, Kiedy dwaj niepokonani mistrzowie wagi ciężkiej spotkały się po raz pierwszy. Wydarzenie było głównym światowym wydarzeniem medialnym i sportowym. Ali był jak dotąd niepokonanym mistrzem wagi ciężkiej, ale jego tytuł został rozebrany z powodu odmowy powołania podczas wojny w Wietnamie. W międzyczasie Frazier wygrał dwa pasy mistrzowskie i w przeciwieństwie do innych pretendentów, było bardzo prawdopodobnym zagrożeniem dla tytułu Ali. Frazier miał również przewagę, ponieważ miał 27 lat i miał szczyt swoich umiejętności, podczas gdy 29-letni Ali właśnie wychodził z wygnania z boksu.

Walka trwała 15 rund. Ali zdominował pierwsze trzy rundy nad krótkim frazerem z szorbami przypominającymi rapiera, które uniosły ściągacze na twarzy mistrza. Pod koniec trzeciej rundy Frazier połączył się z potężnym hakiem do szczęki Ali, cofając głową. Frazier brutalnie zaatakował ciało Ali, jak po raz pierwszy, oczywiście zraniony były mistrz zakryły. Frazier zaczął dominować w następnych rundach z kilkoma ogromnymi ciosami i chociaż zmęczony Ali zarządzał kilkoma dobrymi ciosami, nie był w stanie utrzymać tempa, które ustalił w pierwszej trzeciej walki. Jego prędkość i kombinacje utrzymywały go na mniej więcej równinach z Frazierem, a walka była bardzo blisko do późnej rundy 11. Podczas tej okrągłej Frazier złapał Ali, cofnął się w róg, z miażdżącym lewym hakiem, który prawie uśpienął Ali, wysyłając go w linie. Ali zdołał przetrwać rundę, ale odtąd Frazier był pod kontrolą. Pod koniec 14 rundy Frazier miał przewagę na wszystkich trzech kartach wyników (według wyników 7-6-1, 10-4 i 8-6). Na początku 15 rundy Frazier wylądował spektakularny lewy hak, który postawił Ali na plecach. Ali, jego szczęka spuchnięta, wstała z ciosu i udało mu się pozostać na nogach przez resztę rundy, pomimo kilku wspaniałych ciosów z Frazier. Kilka minut później było to oficjalne - Frazier, który został przeszkolony do przewidywania i walki z prawą ręką Ali, zachował tytuł jednomyślną decyzją, zajmując się jego pierwszą stratą zawodową zawodową.

Ali vs Frazier II

Ali vs Frazier II był walką bez tytułu, która odbyła się 28 stycznia 1974 r., Ponownie w Madison Square Garden, NYC. Walka zyskała nieco mniejsze niż ich pierwsze spotkanie, ponieważ żaden mężczyzna nie był obecnymi mistrzami świata. Jednak Ali chciał pomścić swoją stratę z Frazierem w pierwszej walce i chciał zmierzyć się z mistrzem wagi ciężkiej tytułu świata George'a, który zdetronizował Fraziera. Walka została zaplanowana na 12 rund. Podczas przeglądu rundy 11 Ali zaczął mówić o śmieciach i nazywając Fraziera „ignorantem” za wspomnienie o szpitalu (Frazier spędził miesiąc w szpitalu po pierwszej walce). Frazier, który wstał z jego siedzenia, rozwścieczony i zgadnął do siedzenia Ali, powtarzając: „Dlaczego nazywasz mnie ignorantem? Jak mam ignorant?„Podczas gdy Frazier nie patrzył na Ali, gdy załoga studyjna i jego świta próbowały go uspokoić, Ali trzymał Fraziera za szyję, zmuszając go do usiąść, co wybuchło w walce na podłodze studia.

Wzywało to do napiętego rewanżu na ringu, który Ali wygrał jednomyślną decyzją w 12 rundach.

Ali vs Frazier III: Transfla w Manilli

Ich trzeci i ostatni, wystawili naliczanie Transfla w Manilli, Odbyło się 1 października 1975 r. W Araneta Coliseum w Manili na Filipinach. W temperaturach zbliżających się do 100 stopni brutalna walka rozegrała ponad 14 rund, podczas których na zmianę karali i ukarali. Walka zakończyła się, ponieważ oba oczy Fraziera zostały spuchnięte i był praktycznie ślepy. Nadal chciał, aby walka była kontynuowana, ale jego trener Eddie Futch postanowił powstrzymać walkę, obawiając się najgorszego. Po zwycięstwie Ali powiedział, że walka była „najbliżej umierania, o której wiem."

Dziedzictwo

Ali jest ogólnie uważany za największego wojownika w historii boksu i jest jednym z najbardziej znanych sportów w historii. Pokonał każdą najlepszą wagę ciężką w swojej erze. Był tytułowym nosicielem flagi olimpiady w 2012 roku; Musiał mu pomóc, jego żona z powodu swojego Parkinsona. Złożył również piętno z odmową uczestnictwa w wojnie w Wietnamie z powodów moralnych, publicznie stwierdzając, że żaden z Wietnamczyków nie skrzywdził go w żaden sposób i nie było powodu, by ich skrzywdzić.

Moje sumienie nie pozwoli mi zastrzelić mojego brata, trochę ciemniejszych ludzi lub niektórych biednych głodnych ludzi w błocie dla wielkiej potężnej Ameryki. I zastrzel ich po co? Nigdy nie nazywali mnie „czarnuchem”, nigdy mnie nie zlinczali, nie położyli na mnie żadnych psów, nie obrabowali mnie z mojej narodowości, gwałtu i zabili moją matkę i ojca… zastrzel ich za co? Jak mogę zastrzelić im biednych ludzi? Po prostu zabierz mnie do więzienia.

Poniższy film pokazuje stanowisko Ali w sprawie szkicowania podczas wojny w Wietnamie.

Dziedzictwo Fraziera umieszcza go na najwyższym poziomie wszechczasów bojowników wagi ciężkiej i często uważa się za 7 lub 8. Greatest Boxer. Chociaż zarobił miliony dolarów podczas swojej kariery zawodowej, niewłaściwe zarządzanie jego funduszami sprawiło, że walczył finansowo. W późniejszych latach był właścicielem i zarządzał siłownią bokserską w Filadelfii. Zdiagnozowano u niego raka wątroby w 2011 roku i zmarł kilka miesięcy później.

Nagrody i wyróżnienia

Niektóre z nagród i osiągnięć Ali obejmują sześć tytułów Golden Gloves, dwa tytuły National Golden Gloves, Złoty Medal Bokserski z 1960 roku oraz trzy światowe tytuły wagi ciężkiej. Został koronowany przez BBC „Sportsman of the Century” przez Sports Illustrated i „Sports Personality of the Century”. Ali został mianowany Fighter of the Year bardziej niż jakikolwiek inny bokser w historii.

Osiągnięcia Fraziera obejmują trzy krajowe tytuły Golden Gloves, Złoty Medal w wadze Olimpijskiej w 1964 roku oraz wprowadzenie do bokserskiej Galerii Sław. Został mianowany Fighter of the Year w 1967, 1970 i 1971 roku. Utrzymywał tytuł mistrza wagi ciężkiej w latach 1970–73.