Nauka

Dyfrakcja Fraunhofera vs. Dyfrakcja fresnela

Dyfrakcja Fraunhofera vs. Dyfrakcja fresnela

W optyce dyfrakcja Fraunhofera (nazwana na cześć Josepha von Fraunhofera) lub dyfrakcji dalekiego pola, jest formą dyfrakcji falowej, która występuje, gdy fale polowe są przepuszczane przez otwór lub szczelinę powodującą zmianę tylko rozmiaru obserwowanego obrazu apertury lokalizacja obserwacji dalekiego pola i coraz bardziej płaski charakter wychodzących dyfrakcyjnych fal przechodzących przez otwór.

Obserwuje się go w odległości poza odległością w bliskim polu dyfrakcji fresnela, co wpływa zarówno na rozmiar, jak i kształt obserwowanego obrazu apertury, i występuje tylko wtedy, gdy liczba fresnela , w którym można zastosować przybliżenie promieni równoległych.

Z drugiej strony dyfrakcja fresnela lub dyfrakcja bliskiego pola jest procesem dyfrakcji, która występuje, gdy fala przechodzi przez otwór i dyfrakty w polu bliskim, powodując, że dowolny wzór dyfrakcji różni się wielkością i kształtem, w zależności od odległości między odległością między odległością między otwór i projekcja. Występuje z powodu niewielkiej odległości, w której rozprzestrzeniają się dyfrakcyjne fale, co powoduje liczbę fresnela większą niż 1 (F > 1). Gdy odległość jest zwiększona, wychodzące dyfrakcyjne fale stają się płaskie i występuje dyfrakcja Fraunhofera.


Wykres porównania

Dyfrakcja dyfrakcji fraunhofera w porównaniu z wykresem porównawczym dyfrakcji fresnela
Dyfrakcja FraunhoferaDyfrakcja fresnela
Fronty falowe Fronty fali płaskiej Fronty fali cylindrycznej
Odległość obserwacji Odległość obserwacji jest nieskończona. W praktyce, często w centralnym punkcie soczewki. Źródło ekranu w skończonej odległości od przeszkody.
Ruch wzoru dyfrakcji Ustalone w pozycji Poruszaj się w sposób, który bezpośrednio odpowiada każdej zmianie obiektu.
Powierzchnia obliczeń Wzory dyfrakcji fraunhofera na sferycznych powierzchniach. Wzory dyfrakcji fresnela na płaskich powierzchniach.
Wzory dyfrakcyjne Kształt i intensywność wzoru dyfrakcji fraunhofera pozostają stałe. Zmień się, gdy propagujemy je dalej „poniżej” źródła rozpraszania.