Różnica między buddyzmem zen a buddyzmem tybetańskim

Zen Buddyzm vs buddyzm tybetański

Zen to szkoła buddyzmu Mahayana. Zostało to przetłumaczone z chińskiego słowa oznaczającego chan. Mówi się, że słowo pochodzi od sanskryckiego słowa dhyana, które oznaczają medytację. Zen oznacza procedurę eksperymentalną w postaci medytacji poddanej przez buddystów w celu osiągnięcia oświecenia w celu samorealizacji. Jest to południowoindyjska książę Pallava, która zamieniła mnich Bodhidharma, przybył do Chin i nauczał tego. Buddyzm Zen powstaje w Chinach, świątynia Shaolin. Stało się to wybitną szkołą buddyzmu. W VII wieku AE zostało to udokumentowane po raz pierwszy w Chinach.

Z drugiej strony tybetański buddyzm jest skojarzeniem różnych buddyjskich przekonań i myśli religijnych, wystających cechy Tybetu i różnych religii Himalajów. Znajdują się w Indiach, Bhutanie i północnej części Nepalu. Buddyzm tybetański jest również praktykowany w częściach Mongolii.Północno -wschodnie Chiny i Rosja.Doktryna buddyzmu tybetańskiego obejmuje nauki trzech pojazdów buddyzmu. Te trzy pojazdy są fundamentalnym pojazdem, Mahayana i Vajrayana. W sprawie powstania kultury tybetańskiej w 1959 r. Cały świat zapoznał się z tym. Rozprzestrzenił się na kraje zachodnie.

Buddyzm Zen jest podobny do całej innej natury przekonań i praktyk buddyzmu. Uniwersalna natura jest taka sama. Koncentruje się na tylko naturze własnego umysłu. Mian Celem buddyzmu Zen jest odkrycie buddyjskiej natury, która leży w ukryciu w każdej osobie. Regularnie podlegają medytacji i uważności, aby osiągnąć samorealizację. Buddyzm Zen uważa, że ​​poprzez medytację poznamy nowe perspektywy i spostrzeżenia na temat istnienia życia, a to da oświecenie.

Celem buddyzmu tybetańskiego jest rozwój duchowy. Ta tradycja Mahayana ma na celu przyjęcie Buddhahood, aby się oświecić, abyś mógł pomóc innym w osiągnięciu tego stanu. Jest to państwo, które jest wolne od wszystkich przeszkód i jest uwolnione od wszystkiego. W buddyzmie tybetańskim należy uwolnić się od wszystkich światowych praktyk i attiana sytuacji, w której cieszy się błogością i poczuciem pustki w środku. Tybetańscy buddyści wykonują działania na rzecz wszystkich ludzi. Jest wielu ludzi, którzy osiągnęli Buddhahood. Wykonują działania, z których czujące istoty otrzymują przewagę. Jednak karma czujących istot pozwala buddystom im pomagać. Nie mają ograniczeń z boku, aby pomóc innym. Jednak Sentinenst cierpi z powodu poprzednich negatywnych działań.