Różnica między Xanax i Lorazepam

Różnica między Xanax i Lorazepam

Xanax vs Lorazepam

Liczba osób cierpiących na ataki paniki i zaburzenia lękowe wzrosła alarmująco w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Szybkie tempo życia poddało ludziom stresu i nadmiernego zmartwienia o ich codzienne życie.

Na szczęście istnieje wiele leków sformułowanych w leczeniu objawów ataków paniki i zaburzeń lękowych, z których dwa to Xanax i Lorazepam.

Xanax to nazwa handlowa leku alprazolam, leku z klasy benzodiazepiny, która jest stosowana w leczeniu umiarkowanych do silnych zaburzeń lękowych, ataków paniki i depresji. Ma właściwości przeciwlękowe, uspokajające, przeciwdrgawkowe, amnezetyczne i mięśniowe.

Po raz pierwszy został wydany przez Pfizer w 1969 roku w celu leczenia zaburzeń paniki, o której wiadomo, że jest rzadki. Po wydaniu stał się bardzo popularny. Okazało się to bardzo skuteczne w leczeniu zaburzeń paniki, ale na dłuższą metę okazało się, że jest to lek krótko działający, który zapewnił szybką ulgę, ale stał się nieskuteczny po kilku tygodniach użytkowania. Jeśli jest używany przez długi okres, może to spowodować zależność. Po zaprzestaniu jego użycia pacjenci często doświadczali objawów odstawienia i odbicia, w tym: lęk, ból brzucha, wymioty, skurcze mięśni, pocenie się, drżenie i myśli samobójcze.

Z drugiej strony Lorazepam jest dystrybuowany pod markami Ativan i Temesta. Jest to również lek z klasy benzodiazepiny, który ma również właściwości przeciwlękowe, amnezyjne, uspokajające, przeciwdrgawkowe i. Został zwolniony w 1977 r. W leczeniu lęku, bezsenności, drgawek i uspokojenia hospitalizowanych i agresywnych pacjentów. Podobnie jak inne leki benzodiazepinowe, jest to również krótkie działanie, ale ma większy potencjał uzależnienia i znęcania się.
Ze względu na jego środki uspokajające, hipnotyczne i amnezji są często używane do celów przestępczych. Zastosowanie lorazepamu przez długi okres może powodować tolerancję, zależność i łagodne zaburzenia poznawcze.

W przeciwieństwie do Xanax, który może być używany przez okres do ośmiu tygodni, Lorazepam może być używany tylko przez okres do czterech tygodni. Nadaje się jednak do premedicowania, jeśli jest podany przed podaniem znieczulenia ogólnego. Następnie wymagana jest tylko niewielka ilość środka znieczulającego.

W zabiegach dentystycznych i endoskopach Lorazepam pomaga zmniejszyć lęk i wywołać amnezję do zabiegów. Jest to również dobre leczenie pierwszej linii dla napadów padaczkowych i konwulsji. Jest również stosowany w leczeniu zawrotów głowy, zawrotów głowy i chemioterapii.

Zarówno Xanax, jak i Lorazepam mogą powodować następujące reakcje:

Paradoksalne reakcje, takie jak agresja i wściekłość, pobudzenie i niepokój, drgania i drżenie.
Skłonności samobójcze. Leki benzodiazepinowe mogą zdemaskować zachowanie samobójcze pacjentów, jeśli nie podane z lekiem przeciwdepresyjnym.
Amnezja, której można uniknąć, jeśli podana w dawce, która nie powinna przekraczać 2 mg.

Streszczenie:

1.Xanax jest lekiem benzodiazepinowym uwalnianym w 1969 roku w celu leczenia zaburzenia paniki i ataku lękowego, podczas gdy Lorazepam jest również lekiem benzodiazepinowym uwolnionym w 1977.
2.Oba są lekami krótko działającymi i mogą powodować uzależnienie od narkotyków, jeśli są podejmowane przez długi czas. Xanax może być pobierany przez okres do ośmiu tygodni, podczas gdy Lorazepam może być pobierany tylko przez okres do czterech tygodni.
3.Xanax to nazwa narkotyku alprazolam, podczas gdy Ativan i Temesta są nazwiskami leku lorazepam.