Różnica między superkomputerami a obliczeniami o wysokiej wydajności

Przez wiele lat obliczenia o wysokiej wydajności wykazały zdolność modelowania i przewidywania dokładnie szerokiego zakresu właściwości fizycznych i zjawisk. Wiele z nich wywarło głęboki wpływ na otaczający nas świat, przyczyniając się do tworzenia bogactwa i poprawiając jakość życia. Jednak potrzeba rozwiązań w czasie rzeczywistym dla problemów na dużą skalę doprowadziła do ery szybszych, mocniejszych maszyn, zwanych superkomputerami. Superkomputer to potężny i drogowy system w dowolnym momencie. Są one używane we wszystkim, od prognozowania pogody, inżynierii lotniczej, modelowania samochodowego i bezpieczeństwa oraz złożonych problemów matematycznych, które wymagają obliczeń na dużą skalę.

Obliczenia cyfrowe przekształciły się w wyższe poziomy w wysoce wyspecjalizowaną i wymagającą dziedzinę. Wysoko wydajne obliczenia (HPC) to najnowsza wersja tego, co nazywało się superkomputerami. HPC to narzędzie używane w nauce i inżynierii, ze względu na innowacyjny sprzęt, oprogramowanie i algorytmiczne postępy. Początkowo procesory wektorowe zdominowały superkomputer i które zmieniły się wraz z obliczeniami równoległymi, które pojawiło się jako główne narzędzie do przetwarzania naukowego. Wydajność obliczeniowa wzrosła dramatycznie na przestrzeni lat. Dzisiaj wkraczamy w nową erę obliczeń o wysokiej wydajności i można sobie wyobrazić tylko większe osiągnięcia w zakresie obliczeń.

Co to jest superkomputer?

Superkomputer odnosi się do przetwarzania niesamowicie złożonych lub obciążonych danymi zadaniami przy użyciu łącznych zasobów wielu komputerów działających równolegle (który jest superkomputerem). Termin superkomputer jest powiązany z superkomputerami, co oznacza systemy komputerów, które są potężne do obsługi obliczeń o wysokiej wydajności w przeciwieństwie do komputera ogólnego. W rzeczywistości superkomputerami są najszybszymi komputerami do tej pory, a zatem kręgosłup nauk obliczeniowych. Są wystarczające do przetworzenia i generowania ogromnych ilości danych z niezrównaną prędkością i wydajnością. Struktura sprzętowa lub architektura superkomputerów określa wydajność systemów superkomputerowych. Obecnie superkomputery są wykorzystywane do wysoce intensywnych zadań obliczeniowych dla projektów, od fizyki kwantowej, prognozowania pogody, symulacji fizycznych i modelowania molekularnego. Mogą być używane do symulacji samolotów w tunelach aerodynamicznych, dzielenia elektronów, detonacji broni nuklearnej, poszukiwania ropy i gazu.

Co to jest obliczenia o wysokiej wydajności?

Wysoko wydajne obliczenia (HPC) to zastosowanie superkomputerów i technik obliczeniowych równoległych do rozwiązywania złożonych problemów obliczeniowych. Obliczanie równoległe ma miejsce, gdy wiele elementów obliczeniowych działa we współpracy w celu rozwiązania problemu. Wszystkie nowoczesne architektury superkomputera w dużej mierze polegają na równoległości. Ogólnie rzecz biorąc, HPC jest praktyką agregowania mocy obliczeniowej w sposób, który zapewnia doskonałą wydajność w przeciwieństwie do typowego komputera stacjonarnego. Od lat obliczenia o wysokiej wydajności wykazały zdolność do dokładnego modelowania i przewidywania szerokiego zakresu właściwości fizycznych i zjawisk. Na architekturę HPC wpływają technologie i projektowanie obwodów na najniższym poziomie oraz sposób, w jaki można je najskuteczniej stosować u superkomputerów. HPC jest jedną z aplikacji superkomputerów, które pozwoliłyby im rozwiązać problemy obliczeniowe, które są zbyt duże dla typowych komputerów stacjonarnych.

Różnica między superkomputerami a obliczeniami o wysokiej wydajności

Technologia

- Superkomputer to przetwarzanie niezwykle złożonych lub intensywnych danych danych poprzez koncentrację połączonych zasobów wielu komputerów działających równolegle (który jest superkomputerem). Superkomputer to naprawdę szybki komputer, który jest wystarczająco mocny, aby wykonywać lub w pobliżu obecnie najwyższej szybkości operacyjnej dla komputerów. Wysoko wydajne obliczenia (HPC) to najnowsza wersja tego, co nazywało się superkomputerami. HPC to narzędzie używane w nauce i inżynierii, ze względu na innowacyjny sprzęt, oprogramowanie i algorytmiczne postępy. HPC jest użyciem superkomputerów i technik obliczeniowych równoległych do rozwiązywania złożonych problemów obliczeniowych.

Aplikacje

- Technologia HPC obejmuje zarówno techniki administracyjne, jak i równoległe do opracowania równoległych algorytmów i systemów przetwarzania. Wykorzystując równoległą naturę wysokowydajnych systemów obliczeniowych, HPC może być stosowany w wielu różnych zastosowaniach, takich jak analiza strukturalna, obliczeniowa dynamika płynów, eksploracja oleju, nauki o atmosferze i zastosowania obrony. Inne aplikacje obejmują rzeczywistość wirtualną, chemię obliczeniową, finanse, transport itp.

Superkomputery są kręgosłupem nauk obliczeniowych i wykorzystywane do szerokiej gamy złożonych zadań, które wymagałyby obliczeń na różnych dziedzinach, w tym prognozowanie pogody, inżynierii lotniczej, awarii samochodowej i bezpieczeństwa, fizyki kwantowej, symulacji fizycznych, modelowania molekularnego, eksploracji oleju i gazu , i więcej.

Superkomputer vs. Wysokotkujące obliczenia: wykres porównawczy

Streszczenie

Termin superkomputer jest powiązany z superkomputerami, co oznacza systemy komputerów, które są potężne do obsługi obliczeń o wysokiej wydajności w przeciwieństwie do komputera ogólnego. Superkomputer odnosi się do potężnego i drogiego systemu osiągniętego poprzez innowacyjne wykorzystanie nowszych koncepcji sprzętu i oprogramowania. Od procesorów wektorowych po aktualne strategie przetwarzania równoległego, obliczenia cyfrowe przekształciły się w wysoce wyspecjalizowane dziedzinę. Wysoko wydajne obliczenia (HPC) to najnowsza wersja tego, co nazywało się superkomputerami. HPC jest doskonałym narzędziem w nauce i inżynierii, które obejmuje zarówno techniki administracyjne, jak i równoległe do opracowania równoległych algorytmów i systemów przetwarzania.