Różnica między schizotypowym zaburzeniem osobowości a schizofrenią

Schizofrenia i schizotypowe zaburzenie osobowości brzmią podobnie i często są zdezorientowani. Aby skomplikować sprawy, osoby ze schizotypowym zaburzeniem osobowości mogą rozwinąć się schizofrenia i trudno jest stwierdzić, kiedy ten pierwszy staje się drugim. W tym artykule omówimy różnice między dwoma warunkami psychicznymi.

Definicje

Getty Images/Westend61/Westend61

Schizotypowe zaburzenie osobowości objawia się w wycofaniu się społecznym i lęku społecznym. Osoby ze schizotypowym zaburzeniem osobowości obawiają się w społeczeństwie, czasem do tego stopnia, że ​​decydują się być samotnie przez znaczny czas, niezależnie od tego. Będąc w towarzystwie nawet bliski. Ludzie schizotypowe zwykle mają normalne umiejętności poznawcze, co uświadamiają im nienormalne zachowanie w normalnych sytuacjach. Czując się winny za dziwne zachowanie, schizotypowa osobowość ogranicza się do bardzo bliskiego kręgu ludzi, a nawet wybiera się za całkowicie odizolowane. Jednym z objawów schizotypowych zaburzeń osobowości są krótkoterminowe halucynacje, zarówno słuchowe, jak i wizualne. Często reakcja na te halucynacje sprawia, że ​​zachowanie wygląda dziwnie.

Oznaki i objawy schizotypowego zaburzenia osobowości:

• Ograniczona reakcja emocjonalna
• Chęć ubierania się niewłaściwie
• Silne przekonania w mocach okultystycznych i magicznych
• Obsesyjne nie do powstrzymania myśli, często z gwałtownymi i seksualnymi treściami
• Złudzenia prześladowań
• Niepomyślne myśli wyrażone w niepotrzebnie skomplikowanych przemówieniach
• Niemożność nawiązania prostego kontaktu społecznego, lęku społecznego

Getty Images/DigitalVision wektory/Georgepeters

Schizofrenia to poważna choroba psychiczna. Ludzie ze schizofrenią doświadczają intensywnych i długotrwałych halucynacji. Halucynacje słuchowe są powszechne i przejawiają się w dowodzących głosach, które mówią pacjentowi, aby robił pewne rzeczy, powstrzymać się od czegoś lub ostrzegają przed okropnymi rzeczami, które mogą się zdarzyć osobie, chyba że zrobi to, co mówią mu głosy. Halucynacje wizualne są mniej powszechne i zwykle obejmują wizje przerażającego stanu świata. Osoby ze schizofrenią zwykle zaniedbują normy społeczeństwa i zachowują słabą higienę oraz ogólne odstraszające perspektywy i zachowanie. Schizofrenicy mogą również doświadczać złudzeń wielkości, wierząc, że są obdarzone nieskończoną mocą lub złudzeniami prześladowań, myśląc, że niektórzy potężni ludzie są szukającymi nie bez powodu.

Oznaki i objawy schizofrenii:

• Słaba higiena i pielęgnacja
• Niemożność rozwiązania prostych problemów, na przykład do wykonywania podstawowych operacji matematycznych
• Niepomyślna mowa
• Kłopoty z przetwarzaniem informacji
• Trwałe „głosy” rozmawiające z pacjentem
• Intensywne halucynacje wizualne
• Stan katatoniczny
• Niepotrzebne powtarzające się działania

Wykres porównania

Schizotypowe zaburzenie osobowości vs schizofrenii

Jaka jest różnica między schizotypowym zaburzeniem osobowości a schizofrenią?

• Schizotypalni ludzie mają zniekształcone poczucie świata i widzą halucynacyjne obrazy i dźwięki. Osoba schizotypowa często odpowiada na takie głosy, a to wygląda na to, że „rozmawia na głos na głos.”Jednak wzorce te są zwykle krótkoterminowe i są kontrolowane przez pacjenta. Z drugiej strony w przypadku schizofrenii złudzenia są trwałe. Schizofrenik słyszałby głosy i widział okropne obrazy na zawsze, nie będąc w stanie je kontrolować.
• Zdolności poznawcze nie są upośledzone dla osób z schizotypowym zaburzeniem osobowości. Zdają sobie sprawę, że złudzenia, których doświadczają. To tak, jakby „widzieli sen”, będąc obudzonym; I są świadomi stanu snów. Złudzenia związane ze schizofrenią, takie jak złudzenie de Grandeur i złudzenie prześladowań, są rzeczywistością dla cierpiącego pacjenta. Schizofrenik nigdy ich nie wątpił.
• Schizotypowe zaburzenie osobowości jest „zaburzeniem odstawienia.„Aby czuć się dość dobrze, schizotypowa osoba musi znacząco ograniczyć krąg przyjaciół i kontaktów społecznych. Jednak zawsze są ludzie, z którymi osoba schizotypowa czuje się komfortowo, a to sprawia, że ​​jego życie osobiste i społeczne jest dość zdrowe. Z drugiej strony schizofrenia prowadzi do całkowitego wycofania się społecznego. W skrajnych przypadkach objawia się w stanie katatonii, podczas którego pacjent jest całkowicie zanurzony w sobie i nie jest świadomy, że świat istnieje.