Różnica między radarem a sonarem

Radar i sonar to systemy wykrywalności, których można użyć do identyfikacji obiektów i ich pozycji, gdy nie są widoczne lub na odległość. Są podobne, ponieważ oba wykrywają odbicie przesłanego sygnału. To sprawia, że ​​łatwo się ze sobą myli. Oba również służą również jako akronimy dla znacznie dłuższego opisu, a radar jest krótki do wykrywania radia i odległości od sonar.[i] Istnieją również dodatkowe różnice między nimi.

1. Rodzaj zastosowanego sygnału

Podstawowymi różnicami między radarem a sonarem będą rodzajem sygnału, którego oba używają do wykrywania. Wykrywanie radaru opiera się na falach radiowych, które są częścią widma elektromagnetycznego. Sonar używa fal dźwiękowych, które są falami mechanicznymi. Ze względu na różne właściwości obu tych typów fal, oba są odpowiednie do różnych zastosowań. Podstawowy proces wykrywania radaru polega na wysyłaniu impulsu radiowego w powietrze, którego niektóre z nich odbijają obiekty. Te odbicia są przechwytywane przez odbiornik, a prędkość poruszających się obiektów można obliczyć za pomocą efektu Dopplera. Proces korzystania z sonaru jest podobny przez użycia fal dźwiękowych. Z tego powodu sonar był używany w powietrzu przed użyciem radaru.[ii]

2. Aplikacje

Powszechnym przekonaniem jest to, że radar jest stosowany w atmosferze, a sonar jest używany pod wodą, ale nie reprezentuje to dokładnie różnorodności zastosowań w obrębie pojemności obu systemów. Ponieważ radar ma znacznie większy zakres, jest używany w wielu aplikacjach. Różnią się one od kontroli ruchu powietrznego i gruntu, astronomii radaru, systemów przeciwmuchowych systemów obrony powietrznej, radaru morskiego, systemów przeciwdziałania samolotu, systemów nadzoru oceanicznego, zewnętrznej inwigilacji przestrzeni, meteorologii, altimetrii i kontroli lotu oraz sterowania rakietami przewodnikiem. Istnieje również radar penetrujący grunt, który można wykorzystać do obserwacji geologicznych i radaru kontrolowanego zasięgiem w celu nadzoru zdrowia publicznego.[iii] Zastosowania wojskowe dla sonaru obejmują: wojna anty-podwodnikowa, torped, kopalnie, środki środki zaradcze, nawigacja okrętów podwodnych, samoloty, komunikacja podwodna, nadzór oceaniczny, ręczny sonar podwodnego bezpieczeństwa dla nurków i przechwytywanie sonaru i przechwyty. Istnieje również wiele innych cywilnych zastosowań sonaru. Obejmowałyby one zbieranie ryb w rybołówstwie, echo dźwięku, lokalizację netto, zdalne pojazdy obsługiwane, bezzałogowe podwodne pojazdy, hydrooakustyka, pomiar prędkości wody, mapowanie batymetryczne, lokalizacja pojazdu, a nawet dla czujników, które mogą pomóc w upośledzeniu wizualnie.[iv]

3. Zakres i prędkość

Zarówno radar, jak i sonar polegają na prędkości dźwięku, wyciętych, ponieważ sonar jest używany w wielu podwodnych zastosowaniach, prędkość ta może być nieco wolniejsza, ponieważ fale dźwiękowe podróżują wolniej w wodzie niż w powietrzu. Na prędkość może mieć również wpływ temperatury, zasolenie i ciśnienie wody. Aktywny sonar jest w stanie wykryć cele w większym zakresie, ale pozwala również wykryć emitera w znacznie większym zakresie, co czyni go niezdolnym do wielu zamierzonych zastosowań. Większość zastosowań sonaru używa typu o nazwie sonar pasywny. Może mieć większy zasięg i jest bardzo ukryty i przydatny, ale komponenty zaawansowane technologicznie są drogie.[v] Technologia radarowa zazwyczaj ma większy zasięg niż sonar, ale może na nią również wpływ wiele zmiennych, w tym współczynnik załamania powietrza (horyzont radarowy), wysokość nad ziemią, linia wzroku, częstotliwość powtarzania impulsu i moc sygnału powrotnego, na który mogą mieć wpływ warunki środowiskowe.[vi]

4. Rozwój

Istnieje inna różnica w rozwoju i zaawansowanej technologii. Sonar znajduje się w naturze, a wiele zwierząt użyło go, zanim ludzie opracowali zastosowanie. Nietoperze i delfiny używają sonaru w echo-lokalizacji, co pozwala im komunikować się i „widzieć”, gdy nie są w stanie. Technologia została po raz pierwszy wykorzystana przez ludzi, gdy opracowano pierwsze urządzenie sonarowe do wykrywania góry lodowych w 1906 r.; Został dalej rozwijany podczas I wojny światowej, a aplikacje wojskowe napędzały jego rozwój od tego czasu. Fale radiowe są również naturalnym zjawiskiem, ponieważ są częścią spektrum elektromagnetycznego, ale nie były używane przez inne zwierzęta. Po raz pierwszy zbadano w latach 80. XIX wieku przez Heinricha Hertza, a technologię zbadał także Nikola Tesla, który naprawdę miał wizję, że można to wykorzystać do wykrywania. Radar Pulse został opracowany w Wielkiej Brytanii i wprowadzony do Stanów Zjednoczonych w latach dwudziestych XX wieku. Postępy w tej technologii zostały poczynione zarówno przez interes wojskowy, jak i cywilny.[vii]

5. W zakresie ochrony środowiska

Zbadano wpływ sonaru na zwierzęta morskie i wykazano, że powoduje pasma wielu ssaków morskich. Należą do nich dziobe wieloryby, które mają wysoką wrażliwość na aktywny sonar. Wpływy również na niebieskie wieloryby i delfiny. Oprócz drenażów istnieją reakcje behawioralne, takie jak zakłócenie w wzorcach żywienia. W przypadku wieloryba z Baleen to zakłócenie może mieć duży wpływ na ekologię żerowania, indywidualną sprawność i zdrowie populacji. Wykazano również, że sonar powoduje tymczasowe przesunięcie w słuchaniu niektórych rodzajów ryb.[viii] W przeciwieństwie do sonaru, nie ma naturalnie występujących i udokumentowanych wpływów na określone populacje zwierząt z powodu zastosowania radaru. WHO badał wpływ tych fal radiowych na wskaźniki raka i doszedł do wniosku, że nie ma dowodów na to, że częstotliwość radiowa skraca okres ludzkiej lub indukuje raka. Przy bardzo wysokim poziomie częstotliwości radiowej może być zmniejszona wytrzymałość, zmniejszona ostrość psychiczna i niechęć do pola.[ix] Pomimo wskazania, że ​​fale radiowe są na ogół bezpieczne, wiele osób nadal nie ma zbyt dużej ekspozycji.