Różnica między aglutynacją płytek krwi a agregacją

Różnica między aglutynacją płytek krwi a agregacją

Zarówno aglutynacja płytek krwi i agregacja to przede wszystkim zbiór komórek krwi. Aglutynacja płytek krwi obejmuje obecność aglutyny i jest zwykle stosowana jako narzędzie diagnostyczne, w którym agregacja płytek krwi jest częścią normalnego procesu krzepnięcia organizmu lub występuje podczas procesów aglutynacji jako narzędzie diagnostyczne. Chociaż procesy mają podobieństwo pod względem zlepiania komórek, każde z nich ma unikalne zastosowania i funkcje oraz przedstawia określone związane zaburzenia.

Zrozumienie aglutynacji i agregacji może stać się trudne do zrozumienia, ponieważ są one złożone w swoich różnicach i często pokrywają się ze sobą w określonych zastosowaniach. To powiedziawszy, zrozumienie obecności zarówno aglutynacji, jak i agregacji w ciele lub laboratorium maluje wyraźniejszy obraz działania w krwi i układach odpornościowych ludzkiego ciała.

Wstęp

Definicja

Aglutynacja płytek krwi jest zbijanie cząstek z powodu aglutynin i występuje w rurce testowej, która jest przydatnym narzędziem diagnostycznym w medycynie.

Agregacja płytek krwi jest adhezją płytek krwi do spłukania i odgrywa istotną rolę w tworzeniu skrzepu krwi w celu przyczepiania się do obszaru w ciele lub może stanowić część procesu diagnostycznego w medycynie.

Aglutyniny i znaczenie aglutynacji i agregacji płytek krwi

Aglutynina jest substancją (przeciwciało lub białko wiążące cukier) obecne we krwi, powodując agregowanie i koagulowanie cząstek. Ta substancja jest obecna zarówno w aglutynacji, jak i agregacji.

Aglutynacja jest zjawiskiem, które występuje, gdy aglutynina jest dodawana do krwi lub bakterii (w stanie zawieszonym cząsteczce) wewnątrz rurki testowej, a aglutynina wiąże się ze strukturą specyficzną dla aglutyniny na jednej z cząstek powodujących agregację i separację. Zbudowane cząstki spadają na dno rurki testowej, oddzielając się i pozostawiają wyraźne zawieszenie u góry.

Aglutynacja służy jako ważny czynnik w medycynie. Gdy aglutyniny krwi są dodawane do zawiesiny krwi w badanej rurce, aglutynacja diagnozuje różne rodzaje krwi. Ma to kluczowe znaczenie dla identyfikacji kompatybilności dla transfuzji krwi u pacjentów. Ponadto aglutynacja może wskazywać na wcześniejszą ekspozycję na krew zakażoną patogenami, a także być przydatnym w identyfikowaniu nowych bakterii lub komórek.

Agregacja płytek krwi jest niezwykle ważna dla zlepiania krwi i odgrywa kluczową rolę w krzepnięciu krwi po uszkodzeniu. Oprócz tego agregacja odgrywa ważną rolę w procesie aglutynacji jako medyczne narzędzie diagnostyczne. Gdy aglutyniny są dodawane do zawiesiny in vitro (rurka testowa), agregacja (zlecenie komórek) umożliwia wystąpienie aglutynacji.

Zaburzenia i odpowiedzi dotyczące aglutynacji i agregacji płytek krwi

Zimna choroba aglutyniny występuje, gdy występuje wysokie stężenie przeciwciał wrażliwych na zimno w organizmie. Jest to rzadkie zaburzenie autoimmunologiczne, forma autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej i powoduje, że czerwone krwinki są aglutynowe i rozkładane ściany komórkowe w niskich temperaturach. W tym stanie specyficzne białka, które zwykle atakują bakterie, przywiązują się do czerwonych krwinek i powodują, że aglutynowanie i ulegają przedwczesnemu zniszczeniu.

Odpowiedź związana z aglutynacją, która może wystąpić w ciele, jest wywołana przez Venom of Formosan Pit Viper. Ta odpowiedź powoduje zlecenie z powodu glikoproteiny błony płytek krwi ib agonistę znalezionej w jadu.

W odniesieniu do agregacji płytek krwi, zaburzenie agregacji płytek krwi, które może wystąpić, jest takie, w którym płytki krwi nie mogą agregować w celu krzepnięcia krwi z powodu brakującego białka na powierzchni płytek krwi. W medycynie jest to określane jako Glanzmann Trombasthenia (znana również jako Glanzmann Disease, GTA, trombasthenia Glanzmann i Naegeli i wiele innych). To jest odziedziczone zaburzenie i jest rzadkie. Po nieleczonych, poważne krwawienie związane z tym zaburzeniem może zagrażać życiu.

Tabela porównania aglutynacji płytek krwi i agregacji

Streszczenie

Aglutynacja płytek krwi i agregacja są zarówno ważnymi procesami w krzepnięciu krwi do ważnych badań diagnostycznych medycznych, a także częścią odpowiedzi ciała na skrzepy. Zarówno aglutynacja, jak i agregacja mogą występować jako zaburzenia ludzkie związane z hematologią (komórki krwi), które mają nasileć. Główna różnica między aglutynacją a agregacją polega na tym, że aglutynacja obejmuje zlecenie z powodu interakcji przeciwciała i antygenu, gdzie agregacja obejmuje zlecenie w wyniku przyczepności płytek do platelet.

FAQ

Co to jest aglutynacja płytek krwi?

Aglutynacja płytek krwi jest zbijanie płytek krwi w odpowiedzi na aglutyniny płytek krwi. Jedna z takich agglutyniny nazywa się aglucetyną, tetrameryczną glikoproteiną występującą w jadu vipera formosanu. To białko wywołuje reakcję dwufazową, zaczynając od aglutynacji, po której następuje agregacja.

Czy płytki krwi agregują lub aglutynowe?

Płytki krwi wykrywają uszkodzenie naczyń krwionośnych i tworzą agregaty, co zatrzymuje utratę krwi. Istnieją dwa rodzaje aktywowanych płytek krwi: „Zwykłe” (zdolne do agregacji) i „super aktywowane” (płytki krwi koagulanty, zdolne do przyspieszenia koagulacji). Płytki krwi mogą się aglutynować, gdy są narażone na niektóre aglutyniny, takie jak niektóre jadę węża. Jest to również znane jako zlepianie z powodu agonisty glikoproteiny płytkowej IB, znalezionej w formie Viper.

Co to jest agregacja płytek krwi?

Agregacja płytek krwi odnosi się do adhezji płytek krwi, która jest niezbędna do tworzenia skrzepu krwi. Główną cząsteczką adhezyjną zaangażowaną w agregację płytek krwi jest białko błonowe, kompleks GPIIB/IIIA, który pozostaje w postaci nieaktywnej w spoczynku.

Jaka jest różnica między agregacją płytek krwi a krzepnięciem?

Po aktywowaniu podczas pierwotnej hemostazy, agregujące płytki krwi zmieniają swój kształt z dyskotu na ameboid, z wieloma filorami w celu poprawy interakcji i rozprzestrzeniania się na powierzchni tworząc główny korpus zakrzepusu płytek krwi. Super aktywowane płytki krwi lub proagulanty stają się sferyczne i powiększone podczas wtórnej hemostazy, a następnie są w stanie wzmocnić skrzep i przyspieszyć reakcję krzepnięcia krwi