Różnica między programowaniem OOP i funkcjonalnym

Zarówno programowanie obiektowe (OOP), jak i programowanie funkcjonalne są dwoma niezbędnymi metodologią programowania, które mają na celu zapewnienie łatwo zrozumiałego, dobrze zarządzanego kodu, wolnego od błędów. Jednak stosują różne podejścia do przechowywania i manipulowania danymi. Ale który powinieneś wolić? Rzućmy okiem na różnicę między dwoma paradygmatami programowania, aby lepiej zrozumieć te dwa.

Co to jest programowanie obiektowe?

Programowanie obiektowe lub po prostu określane jako „OOP”, to model programowania oprogramowania oparty na koncepcji obiektów, zamiast tylko funkcji i procedur. Oop jest tak zaprojektowany, że koncepcja prawdziwego świata można zaprogramować w programie komputerowym. Jak sama nazwa wskazuje, OOP używa obiektów w programowaniu, które są zorganizowane na klasy, umożliwiając grupowanie poszczególnych obiektów. Każdy obiekt w OOP jest odpowiedzialny za zestaw zadań. Tak więc wykonywane są różne zadania w programie, wywołując operacje zdefiniowane na odpowiednim obiekcie. Chociaż podstawowe cechy OOP zostały wynalezione w latach 60. XX wieku, dopiero w latach 80. języki obiektowe zaczęły zwracać uwagę. Oop jest rewolucyjnym pomysłem i istnieje wiele powodów, dla których stał się dominującym paradygmatem programowania w ciągu ostatnich kilku dekad.

Co to jest programowanie funkcjonalne?

Programowanie funkcjonalne jest metodologią programowania, która podkreśla użycie wywołań funkcji jako podstawowego konstruktu programowania. Zapewnia praktyczne podejścia do rozwiązywania problemów i wgląd w wiele aspektów obliczeń. Jest to styl programowania, w którym skupiasz się na ocenie wyrażeń, a nie na wykonywaniu poleceń. Używasz wyrażeń do przekształcenia danych w podejściu do programowania funkcjonalnego, które idealnie nie zawiera skutków ubocznych. Jak sama nazwa wskazuje, używa funkcji jako elementów konstrukcyjnych do tworzenia nowych funkcji. Programowanie funkcjonalne jest ogólnie uważane za paradygmat programowania, który można zastosować w wielu językach, nawet tych, które nie były używane z tym paradygmatem. W językach funkcjonalnych nie ma ustalonej kolejności wykonania, co oznacza, że ​​zamówienie nie wpływa na wynik końcowy. Funkcje wyższego rzędu są również ważne w programowaniu funkcjonalnym.

Różnica między programowaniem OOP i funkcjonalnym

1. Koncepcja programowania OOP i funkcjonalnego

- Programowanie obiektowe to model programowania oprogramowania oparty na koncepcji obiektów, zamiast tylko funkcji i procedur. Jak sama nazwa wskazuje, OOP używa obiektów w programowaniu, które są zorganizowane na klasy, umożliwiając grupowanie poszczególnych obiektów. Z drugiej strony programowanie funkcjonalne jest metodologią programowania, która podkreśla użycie wywołań funkcji jako podstawowego konstruktu programowania. Jest to styl programowania, w którym skupiasz się na ocenie wyrażeń, a nie na wykonywaniu poleceń. Zapewnia praktyczne podejścia do rozwiązywania problemów i wgląd w wiele aspektów obliczeń.

2. Zbliżać się

- Podczas gdy zarówno OOP, jak i programowanie funkcjonalne są dwoma niezbędnymi paradygmatami programowania, które dzielą wspólny cel, jakim jest stworzenie łatwo zrozumiałego, elastycznego i bezbłędnego programu, przestrzegają dwóch różnych podejść do tworzenia tych programów. OOP łączy dane i powiązane zachowanie w jednym miejscu, co ułatwia zrozumienie, jak działają programy. W OOP programy są organizowane jako wspólna kolekcja obiektów, w których każdy obiekt reprezentuje zestaw zadań. Z drugiej strony w programowaniu funkcjonalnym dane i związane z nimi zachowanie są uważane za różne jednostki i powinny być utrzymywane osobno.

3. Zasady programowania OOP i funkcjonalnego

- Cztery podstawowe zasady programowania obiektowego to: abstrakcja, enkapsulacja, polimorfizm i dziedzictwo. Abstrakcja oznacza skoncentrowanie się na podstawowych rzeczach i ukrywanie niepotrzebnych szczegółów; Zakapulowanie to proces łączenia elementów w celu stworzenia nowego bytu; Polimorfizm oznacza zdolność do przyjmowania więcej niż jednej formy; a dziedziczenie oznacza zdefiniowanie jednej klasy pod względem drugiej. Przejrzystość referencyjna jest ważną koncepcją w programowaniu funkcjonalnym, co oznacza, że ​​biorąc pod uwagę funkcję i wartość wejściową, zwróci ten sam wynik niezależnie od kolejności programu. Funkcje wyższego rzędu są również ważne w programowaniu funkcjonalnym.

4. Model

- OOP postępuje zgodnie z modelem programowania imperatywnego, który opiera się na zestawie prymitywów, które zapewnia Twój język. Wykorzystuje sekwencję stwierdzeń, aby zmienić stan programu. Łączysz je w określony sposób, aby osiągnąć funkcjonalność, której potrzebujesz. Zdefiniujesz, w jaki sposób należy go wdrożyć bez określenia tego, co należy osiągnąć. Programowanie funkcjonalne jest ściśle podłączone do deklaratywnego stylu programowania, który koncentruje się bardziej na tym, co należy osiągnąć niż to, jak to zrobić. W programowaniu deklaratywnym polegasz również na prymitywach i używasz ich do wyrażenia swojego programu. Możesz także tworzyć nowe prymitywy w miarę upływu czasu.

5. Języki

- Simula była pierwszym obiektowym językiem programowania pionierem pod koniec lat 60. XX wieku. Inne popularne języki OOP w powszechnym użyciu to Java, Python, Ruby, C ++, SmallTalk, CORTive-C, Visual Basic .Netto, delphi, curl, eiffel itp. Programowanie funkcjonalne opiera się na funkcjach matematycznych, a niektóre popularne języki programowania funkcjonalnego to Scala, Lisp, JavaScript, Clojure, Elixir, F#, Haskell, Idris, Erlang, Ocaml, Rocket itp.

Oop vs. Programowanie funkcjonalne: wykres porównawczy

Podsumowanie programów funkcjonalnych wersetów OOP

Podczas gdy zarówno OOP, jak i programowanie funkcjonalne są dwoma niezbędnymi paradygmatami programowania, które dzielą wspólny cel, jakim jest stworzenie łatwo zrozumiałego, elastycznego i bezbłędnego programu, przestrzegają dwóch różnych podejść do tworzenia tych programów. OOP postępuje zgodnie z modelem programowania imperatywnego, który opiera się na zestawie prymitywów, które zapewnia Twój język. Dzięki OOP mówisz, w jaki sposób należy go wdrożyć bez określenia tego, co należy osiągnąć. Z drugiej strony programowanie funkcjonalne jest ściśle podłączone do deklaratywnego stylu programowania, który określa tylko to, co należy osiągnąć bez potrzeby tego.