Różnica między neuronami a neuroglią

W ludzkim mózgu występują różne rodzaje komórek. W tym artykule zbadamy różnice między dwoma rodzajami takich komórek- neuronów i neuroglii.

Definicje

Getty Images/Science Photo Library/KTSDesign/Science Photo Library

Neuron jest podstawową jednostką w systemie neuronowym ludzi.

Neurony mają maszynerię metaboliczną charakterystyczną dla komórek somatycznych innych typów. Mają jądro i wszystkie inne narządy, które są niezbędne do normalnego życia komórkowego.

Jednak pod niektórymi innymi względami neurony są odrębne:

• Neurony wykazują ogromną różnorodność w ich morfologii, co oznacza również różnorodność funkcjonowania, ponieważ w ośrodkowym układzie nerwowym forma, struktura i funkcje składników są ściśle powiązane.
• Neurony są wyraźne dla ich unikalnych właściwości bioelektrycznych. Jednak w organizmie ludzkim niektóre komórki somatyczne mają podobne właściwości bioelektryczne, na przykład komórki odpowiedzialne za generowanie aktywności elektrycznej wewnątrz komórek mięśniowych.
• Neurony charakteryzują się specjalizacją w komunikacji międzykomórkowej. W przypadku większości neuronów w dojrzałym ośrodkowym układzie nerwowym wiąże się to z wydzielaniem specjalnych cząsteczek chemicznych zwanych neuroprzekaźnikami. Istnieją inne komórki wydzielnicze w organizmie ludzkim, ale neurony są znacznie bardziej skomplikowane niż większość z nich.

Struktura neuronu:

1. Strefa wejściowa, która składa się z:

• Dendryty -jeden z zestawów rozszerzeń, które wyrastają w różnych kierunkach od ciała komórkowego. Są bardzo krótkie, o długości około 200 mikronów. Są one bardzo ważne dla mikroanatomii neuronu, ponieważ rozszerzają powierzchnię komórki, co pozwala jej odbierać wkład z innych neuronów.
• Ciała komórkowe. Zawierają całą organelle niezbędne do normalnego funkcjonowania komórki. Organelle są obfite, co pozwala neuronom na utrzymanie swojej morfologii; Zapewniają również wsparcie dla funkcji neuronów, na przykład dla syntezy białek i cząsteczek oraz wsparcia dostaw energii, które jest niezbędne do funkcjonowania neuronów w ich stanach homeostatycznych.

2. Strefa przewodząca neuronów obejmuje aksony, które są plazmatycznymi przedłużeniami, które pozwalają neuronom generować sygnały elektryczne, które są znane jako potencjał czynnościowy. Aksony mogą pochodzić od kilku nanometrów do długości do pół metra, rozciągając się przez całe ciało. Potencjał czynności rozprzestrzenia się z ciała komórki w kierunku końcowego zakończenia aksonu.

3. Strefa wyjściowa. Na końcach aksonów znajduje się terminal synaptyczny, który składa się z synaps. Można je postrzegać jako specjalistyczne kontakty, które pozwalają jednemu neuronowi przenieść sygnał na inny.

Synapsy są dostępne w dwóch odmianach:

• Synapsy elektryczne. Mają one specjalne połączenia, które pozwalają naładowanym cząsteczkom przejść bezpośrednio z jednego neuronu do drugiego, a tym samym przekazywania sygnału elektrycznego.
• Synapsy chemiczne. Istnieje przestrzeń, znana również jako rozszczep synaptyczny, w której chemikalia, zwana neuroprzekaźnikiem, który został zsyntetyzowany w jednym neuronie, przechodzi do innego neuronu, rozpraszając w tej przestrzeni i oddziałując z receptorami w innym. Zasadniczo jest to przesłanie chemiczne, które pośredniczy w przesłaniu elektrycznym od jednego neuronu do drugiego.

Getty Images/Science Photo Library/Roger Harris/Science Photo Library

Neuroglia, lub komórki glejowe, są czasami określane jako glej. Zapewniają różnorodne funkcje dla tkanki mózgowej. Wspierają funkcje metaboliczne i sygnalizacyjne neuronów.

Niektóre rodzaje neuroglii specjalizują się w tworzeniu Myelin, z których Pochwa mielinowa Składa się i który służy jako izolacja wokół aksonów, znacznie pomagając propagacjom sygnałów elektrycznych wzdłuż aksonów. Możesz zobaczyć pochwę mielinową na pierwszym zdjęciu ze strukturą neuronu.

Neuroglia przyczynia się również do organizacji i tworzenia bariery między krwią a mózgiem.

Inną funkcją neuroglii jest udział w tworzeniu odpowiedzi zapalnej w uszkodzonych tkankach nerwowych, w tym fagocytozę resztek komórkowych.

Jeszcze inne rodzaje neuroglii są odpowiedzialne za tworzenie tkanki blizny, która jest odpowiedzią mózgu w przypadku uszkodzenia rdzenia kręgowego.

Różne rodzaje komórek glejowych:

1. Astrocyty. Są one występujące w szarej materii mózgu i są ściśle związane z ciałami komórek neuronalnych, dendrytów i synapsami. Astrocyty są odpowiedzialne za przyjmowanie i przetwarzanie neuroprzekaźników z rozszczepów synaptycznych, opisanych powyżej.
2. Oligodendrocyty. Są one znalezione w białej materii mózgu. Są przede wszystkim odpowiedzialni za tworzenie szpiku. W układzie nerwu obwodowego nazywane są komórki analogiczne Komórki Schwanna.
   Odgrywają również rolę w prezentacji antygenów, które wpływają na wzrost aksonów w rozwijaniu i odzyskiwaniu mózgu.
   Jedną ze szczególnych ról tego typu komórek jest to, że podlegają one atakowi immunologicznemu w chorobach ośrodkowego układu nerwowego, na przykład stwardnienie rozsiane.
3. Komórki mikrogleju. Komórki te są specjalnym typem znanym jako Fagocyty jednojądrowe. Komórki te pochodzą z komórek migrujących do mózgu podczas wczesnego rozwoju embrionalnego.
4. Komórki mikrogleju są dwóch typów - rozgałęzionych i ameboidów. Te pierwsze są początkowo w stanie uśpienia, czekają, aż obrażenia będą obecne w organizmie. W przypadku obrażeń konwertują w komórkach ameboidów, są aktywowane i gotowe do walki z obrażeniami.
5. Glejowe komórki macierzyste. Są to komórki nie dojrzałe, które mają zdolność rozmnażania i różnicowania. Często znajdują się w sąsiedztwie naczyń krwionośnych. Mogą dojrzewać do dowolnej postaci wyżej wymienionych neuroglii, a nawet do neuronów.

Neurony kontra neuroglia

Jaka jest różnica między neuronami a neuroglią?

Jeśli chodzi o ich główną funkcję, neurony są przede wszystkim odpowiedzialne za przetwarzanie sygnałów neuronowych. Z drugiej strony neuroglia obsługuje funkcje elektryczne i chemiczne neuronów, które często obejmują jednoczesne procesy elektryczne i chemiczne.

Neurony są organizowane w obwodach, podczas gdy neuroglia uczestniczą w tworzeniu tych obwodów i w różnych formach plastyczności synaptycznej (procesy te są badane przez stosunkowo nową dziedzinę badań w neurobiologii).

Neurony są otoczone płynami pozakomórkowymi, podczas gdy neuroglia pomaga utrzymać równowagę jonową tych płynów, co jest kluczowe dla zdolności neuronów do generowania i utrzymywania sygnalizacji elektrycznej.

Wykres porównania