Różnica między neuronami sensorycznymi i ruchowymi

Proces integracji sensoryczno-motoru ostatecznie powoduje wzorce ludzkiego zachowania. To sprawia, że ​​ważne jest rozróżnienie neuronów sensorycznych i ruchowych, a my zbadamy sprawę w następującym artykule.

Definicje

Getty Images/DigitalVision wektory/wetcake

Neurony sensoryczne należą do komponentów czuciowych funkcjonalnego układu nerwowego. Zasadniczo przyjmują informacje ze środowiska wewnętrznego i zewnętrznego za pośrednictwem receptorów sensorycznych znajdujących się na powierzchni naszego ciała. W ciele neurony czuciowe przetwarzają informacje w nerwy czuciowe (które są zasadniczo wiązkami aksonów) wzdłuż rdzenia kręgowego aż do poziomu kory mózgowej wewnątrz mózgu. Od tego momentu informacje te zostaną zsyntetyzowane i zintegrowane z obwodami, które są rozmieszczone na płatach na półkulach mózgowych i biegnie pętle do struktur podkorowych, takich jak zwoje podstawy, wzgórze, migdali (centra emocjonalne) oraz struktury pamięci, takie jak hipokamp, ​​jak pośród innych.

Getty Images/Moment/ZF L

Neurony ruchowe są niezbędnymi elementami systemów motorycznych u ludzi. Istnieją dwie równoległe ścieżki, które pozwalają systemom motorycznym w organizmie ludzkim na stworzenie naszego zachowania:

• Silnik trzewny system z jego współczującymi, przywspółczulnymi i jelitowymi podziałami, zwojami autonomicznymi i nerwami.
• Somatyczny układ motoryczny z nerwami motorycznymi.

Oba te informacje przenoszą do efektorów, które składają się głównie z mięśni gładkich, mięśni serca, mięśni szkieletowych i gruczołów.

Neurony czuciowe vs neurony ruchowe

Jaka jest różnica między neuronami czuciowymii neurony ruchowe?

Zasadniczo neurony sensoryczne są odpowiedzialne za dostarczanie informacji o zapachach, smaku, dźwiękach itp. do mózgu. Z drugiej strony neurony ruchowe są odpowiedzialne za reagowanie na polecenia wydane przez mózg po dostarczeniu informacji sensorycznych.

W neurobiologii jedna z ważnych zasad, na których oparte są ludzkie systemy sensoryczne i motoryczne, jest znana jako zasada ścieżek sensorycznych. Rozważmy jeden przykład.

Skóra jest unerwiona przez włókna nerwowe, które są hodowane przez komórki. Aksony, z których składają się włókna, docierają do neuronów na powierzchni skóry. Są one znane jako neurony peryferyjne lub neurony pierwszego rzędu. Druga gałąź docieka do ośrodkowego układu nerwowego, w którym neurony pierwszego rzędu łączą się za pomocą synaps z neuronami 2. rzędu, które z kolei łączą się dalej z neuronami trzeciego rzędu. Ta ostatnia łączy się z rozległą siecią połączonych komórek i niektórych stacji przetwarzania w mózgu, na przykład kory mózgowe. Taki łańcuch przetwarzania pozwala na dostarczenie sygnału z wyjścia w skórze, ostatecznie kory mózgowej.

Tak jest w przypadku ścieżki sensorycznej, w której informacje przepływają w kierunku wstępującym i opisuje funkcjonowanie neuronów czuciowych.

Z drugiej strony neurony ruchowe podążają ścieżką przeciwnego kierunku:

Sieć korowa ma również komponent silnika. Sygnał sensoryczny jest zintegrowany w jakiejś sieci, która koordynuje i wytwarza moc wyjściową, która ostatecznie dociera do neuronów ruchowych, które ostatecznie dostarczają pewnego efektoru, na przykład mięśnia szkieletowego.

Ta ścieżka wyjściowa jest znana jako ścieżka silnika (znana również jako ścieżka malejąca) od wyższych poziomów do niższych. (Na przykład od kory mózgowej do rdzenia kręgowego, który może na przykład prowadzić do skurczu mięśnia szkieletu).

Wykres porównania