Różnica między Miss i MS.

To ciekawe rozróżnienie, że tytuły kobiet wskazują na swój stan cywilny. To jedna z głównych różnic między Miss i MS. Każdy ma liczbę mnogą, ale poza tym niewiele dzielą. Tytuł panna pochodzi z początku 1600 roku, podczas gdy tytuł ms. zaczął być używany w połowie XX wieku. Jest to znaczący fakt, ponieważ jego użycie było promowane przez ruch, który nie istniał dopiero w tym czasie. Stwarza interesujący obraz rozwoju języka i idei w społeczeństwie.

Chybić

Miss jest używany jako tytuł, tradycyjnie szacunku, dla kobiet, które są niezamężne. Jest również używany jako ogólny adres dla młodej kobiety i może być używany, gdy kobieta jest nieznana zamiast jej imienia. Na przykład „Panna, znam cię?'. Pochodzi około 1600 '„1610 i jest skróconą formą kochanki. Jest uważany przez wielu uprzejmości i znalazł się w ogłoszonych tytułach. W przypadkach, w których kobieta jest głoszona coś, co może być zatytułowane „Miss Congenity, itp.'.

W ścisłym użyciu jako tytułu użycie panny wskazuje, że kobieta jest singlem. Można zauważyć, że tytuły „MR.„I„ Sir ”, na przykład. To właśnie fakt i jego interpretowana nierówność spowodowała działanie ruchu kobiet w połowie XX wieku.

SM.

Ten tytuł służy w odniesieniu do kobiet i nie oznacza stanu cywilnego kobiety, do którego się odnosi, w przeciwieństwie do „Mrs.„I„ Miss ”. Zaczęło być używane w latach 50. XX wieku, kiedy stan cywilny kobiety był albo nieistotny lub nieznany. W latach siedemdziesiątych ruch kobiet zaczął aktywnie promować swoje wykorzystanie z powodu większej równości z tytułem mężczyzn „MR.'.

SM. zyskał również wykorzystanie w odniesieniu do kobiet, które uosabiają jakość lub są uderzającym przykładem niektórych atrybutów. SM. Niezawodność jest tego przykładem.

Przegląd

Te i inne tytuły często zaczynają się z dobrą intencją. Nadal odnotowano w definicjach, szczególnie w przypadku tych dwóch tytułów, że mają one sugerować szacunek. Rozwój tytułu, który dostarcza równy poziom anonimowości (niezależność), jest interesującą i pozornie pozytywną rzeczywistością żyjącego języka.