Różnica między niewypłacalnością a bankructwem

W finansach termin „niewypłacalność” może być używany w kontekście zarówno osób, jak i organizacji. Niewypłacalność Reprezentuje ten konkretny „stan”, w którym osoba lub organizacja nie jest w stanie rozliczać długów na czas, gdy spadnie należne z powodu braku funduszy lub salda bankowego. Z drugiej strony, Bankructwo Można zdefiniować jako formalną i prawną oświadczenie o niezdolności jednostki do rozstrzygnięcia długów.

Co to jest likwidacja?

Likwidacja implikuje zamknięcie lub zakończenie firmy, ze względu na niemożność zwolnienia długów. W celu usunięcia zadłużenia przedsiębiorstwa, likwidator zostaje powołany do przeprowadzenia procesu likwidacji, który sprzedaje aktywa po rozsądnych cenach.

Przeczytaj także: Różnica między upadłości a likwidacją

Czy wiesz?

W Indiach wierzyciel finansowy, wierzyciel operacyjny lub dłużnik korporacyjny mogą zainicjować proces rozwiązywania niewypłacalności dla firmy.

Powiedziawszy to, przeczytajmy różnice między niewypłacalnością a bankructwem.

Treść: niewypłacalność kontra bankructwo

1. Wykres porównania
2. Definicja
3. Kluczowe różnice
4. Wprowadzenie do kodu niewypłacalności i upadłości
5. Wniosek

Wykres porównania

Definicja niewypłacalności

Niewypłacalność jest takim stanem finansowym, które jest spowodowane niezdolnością osoby lub spółki do spłaty zaległych długów w odpowiednim czasie wierzycielom lub bankom, ponieważ aktywa są niewystarczające. To zwykle powstaje, gdy Wpływ gotówki osoby są mniejsze niż wypływy pieniężne. Tak więc ich dochód nie wystarczy, aby ukryć ich zobowiązania.

W przypadku firma, Oznacza to, że całkowity napływ pieniędzy i łączne aktywki są mniejsze niż zobowiązania. Znajduje to odzwierciedlenie w:

• Kryzys przepływów pieniężnych
• Utrata umów biznesowych
• Spadek sprzedaży
• Utrata klientów
• Słabe oceny kredytowe itp.

Dlatego niewystarczające fundusze i płynność mogą uniemożliwić spłatę długów, co czyni osobę niewypłacalną.

Kiedy osoba staje się niewypłacalna, on/ona móc zdecydować się na bankructwo w sądzie lub on/ona może również poradzić sobie z długami za pośrednictwem innych opcji, podejmując niezbędne kroki w sprawie jego rozwiązania.

Ponadto, w przypadku niewypłacalności spółki powstaje, gdy istnieje ciągły spadek sprzedaży, a firma nie ma wystarczającego kapitału obrotowego, aby sfinansować swoją regularną działalność, dla których firma zbiera pożyczki od wierzycieli lub instytucji finansowych. A kiedy sytuacja nie poprawia się, powoduje niewypłacalność.

Przeczytaj także: Różnica między płynnością a wypłacalności

Definicja bankructwa

Upadłość odnosi się do postępowania sądowego w odniesieniu do osoby, która nie jest w stanie wywiązać się z obowiązków finansowych lub nie ma takiej perspektywy, aby mogła spłacić składki w przyszłości.

• To zaczyna się, gdy sam dłużnik lub wierzyciel składa petycję Przed odpowiednim organem lub sądem, wysyłając wniosek, w którym jednostka deklaruje się jako niewypłacalny.
• Tak jest Do sądu zaakceptować lub odrzucić petycję.
•  Na przyjęcie Petycji Trybunał decyduje o przywłaszczeniu aktywów osobistych niewypłacalności wśród różnych wierzycieli lub banków.
•  Stąd, gdy dana osoba składa petycję dotyczącą upadłości, zobowiązuje się spłacić Co jest przez niego winni za co szuka pomocy sądu.

Jest to ostatni etap niewypłacalności i daje nową umowę najmu niewypłacalności, aby zacząć od nowa, i.mi. łagodzi jednostkę lub firmę ze wszystkich długów i innych wad niewypłacalności.

W tym procesie aktywa dłużnika są mierzone i oceniane, które są wykorzystywane do spłaty części długu, osoba lub podmiot jest winien swojemu wierzycielowi. Odbywa się to, gdy sąd ustalany jest przez sąd, a nakazy prawne są wydawane za jego rozwiązanie.

Przeczytaj także: Różnica między aktywami a zobowiązaniami

Formy bankructwa

Istnieją dwie formy upadłości, które są omawiane na podstawie niniejszej Umowy:

• Reorganizacja bankructwa: W tym formularzu plany spłaty są restrukturyzowane przez dłużnika, aby łatwiej je spełnić.
• Upadłość likwidacyjna: W upadłości likwidacyjnej niektóre aktywa są sprzedawane przez dłużników w celu zorganizowania pieniędzy, aby mogli używać tego samego dla spłaty wierzycieli.

Kluczowe różnice między niewypłacalnością a bankructwem

Jak rozmawialiśmy o znaczeniu tych dwóch, omówmy różnicę między niewypłacalnością a bankructwem:

1. Niewypłacalność odnosi się do stanu stresu finansowego, w którym osoba lub przedsiębiorstwo nie jest już w stanie spłacać długów, gdy spadają z powodu płatności. Z drugiej strony upadłość jest oświadczeniem prawnym przez sąd, w sprawie niepowodzenia procesu rozwiązywania niewypłacalności w celu ustalenia długów osoby.
2. Niewypłacalność może być tymczasowa, a początkowy etap określa niezdolność do usuwania opłat, podczas gdy bankructwo jest stałe, a końcowy etap, w którym aktywa jednostki są sprzedawane w celu odzyskania długu.
3. Niewypłacalność nie jest ostatecznością, ale bankructwo jest.
4. Niewypłacalność jest nieobowiązkowa, ma miejsce, gdy napływ gotówki jest mniejszy w porównaniu z wypływami gotówki osoby. I odwrotnie, bankructwo ma charakter dobrowolny, ja.mi. Dłużnik może złożyć wniosek do sądu, uznając się za niewypłacalne.
5. Niewypłacalność można odwrócić poprzez obniżenie kosztów, sprzedaż aktywów po rozsądnych cenach, podnoszenie finansów, negocjowanie długu i nabycie przez większą korporację. Natomiast po ogłoszeniu bankructwa nie ma powrotu.
6. Niewypłacalność powstaje, gdy wartość aktywów należących do jednostki lub firmy jest niższa niż wartość jej zobowiązań. W porównaniu z bankructwem powstaje, gdy pozostaje nieleczony na dłuższą metę.
7. Podczas gdy niewypłacalność implikuje stan stresu gospodarczego, upadłość jest wnioskiem. Osoba upadłościowa jest jednoznacznie niewypłacalna, ale wszystkie osoby niewypłacalne nie są bankrutem. To znaczy, sytuację niewypłacalności można rozwiązać, przestrzegając mechanizmu zgodnie z kodem. Ale jeśli mechanizm rozdzielczości się nie powiedzie, oznacza to proces likwidacji (w przypadku korporacji) i procesu upadłościowego (w przypadku osób fizycznych).
8. Niewypłacalność występuje w przypadku osób fizycznych i firm, podczas gdy bankructwo odbywa się tylko w przypadku osób fizycznych.

Wprowadzenie do kodeksu niewypłacalności i upadłości, 2016

Kodeks niewypłacalności i upadłości 2016 został wdrożony jako reforma w celu zapewnienia kompleksowej rozwiązywania niewypłacalności, która obejmuje osoby, partnerstwa i korporacje ciała. Ponadto, zgodnie z tym kodem, zarówno dłużnik, jak i wierzyciel mogą rozpocząć proces rozwiązywania niewypłacalności. Jest to również jedna z głównych inicjatyw podejmowanych przez rząd indyjski w celu promowania Łatwość prowadzenia działalności (EODB).

• Składa się z iRada NSOLVENCY I BANDANCJA INDII (IBBI), profesjonaliści upadłościowe (IP), agencje profesjonalne (IPA), agencje orzekające (AAS) (AAS), I Narzędzia informacyjne (IUS). Zasadniczo są to fundamenty kodu.
• Zawiera 255 sekcji podzielone na pięć części.
• Ma na celu zapewnienie formalny i terminowy proces rozwiązywania niewypłacalności.

Wniosek

Podczas gdy obie sytuacje oznaczają niemożność spłaty długów, niewypłacalność może prowadzić do bankructwa, ale nie jest to w każdym przypadku, ponieważ tylko te upoważnienia zamieniają się w bankructwa, które pozostają nieleczone.