Różnica między poziomym kapitałem własnym a kapitałem pionowym

W przypadku podmiotów rządowych do finansowania projektów publicznych, osoby są upoważnione do płacenia określonej kwoty środków, powszechnie określanych jako podatki. Nieprzestrzeganie oporu lub unikania jest zabronione i podlega karze przez prawo. Władze mają zatem za zadanie roli zbierania podatków, przy czym większość krajów ma funkcjonalne systemy podatkowe. Wśród podjednostek, które przyciągają podatek, obejmują nieruchomości, prezenty, osiedle, bogactwo, dziedzictwo, płace i sprzedaż, żeby wymienić tylko kilka. Chociaż podatki są obowiązkowe, używane systemy powinny być uczciwe. Dwa powszechnie stosowane typy rozkładów kapitałowych obejmują pionowe i poziome kapitał własny.

Co to jest kapitał poziomowy?

Jest to zasada podatkowa, w której równe są traktowane jako równe osoby, dlatego osoby o tym samym dochodzie powinny zapłacić równą kwotę podatkową. Ta metoda działa wyłącznie na podstawie liczb i eliminuje dyskryminację na podstawie rasy, płci lub zawodu. Ten system jest jednak trudny do wdrożenia, ponieważ pojawiają się trudności w próbie kategoryzacji osób na podstawie równego dostępu do bogactwa i zasobów. Na przykład, jeśli grupa osób zarabia 30 000 USD, powinna zapłacić taką samą kwotę podatku.

Co to jest pionowy kapitał?

Nazywane również jako zdolność do zapłaty zasady podatkowej, jest to metoda pobierania podatków na podstawie kwoty dochodu, w której podatki płaciły wraz ze wzrostem dochodów. Osoby o większym dochodach, dostępie do zasobów i bogactwie są zatem wymagane do płacenia więcej niż osoby, które mają mniejsze, poprzez progresywne i proporcjonalne stawki podatkowe. Odbywa się to poprzez progresywne opodatkowanie, w których osoby z wyższymi nawiasami dochodowymi płacą wyższe stawki podatkowe na podstawie przedziałów dochodowych. Zebrane przychody są następnie wykorzystywane do finansowania projektów rządowych. Na przykład osoba, która zarabia 60 000 USD, podlega 15% stawce podatkowej, podczas gdy osoba, która zarabia 110 000 USD, podlega 25% stawce podatkowej.

Podobieństwa między poziomem i pionowym kapitałem

• Oba są metodami dystrybucji kapitału
• Oba mają wpływ na sposób opodatkowania dochodu

Różnice między kapitałem poziomym i pionowym

Definicja

Poziomy kapitał własny jest zasadą podatkową, w której równe są jako równe osoby, dlatego osoby o tym samym dochodzie powinny zapłacić równą kwotę podatku. Z drugiej strony, pionowy kapitał własny jest metodą pobierania podatków opartą na kwoty dochodu, w której zapłacone podatki rosną wraz ze wzrostem dochodów.

Przykład

Przykład kapitału poziomego jest zilustrowany w scenariuszu, w którym grupa osób, z których każda zarabia 30 000 USD i jest upoważniona do zapłaty takiej samej kwoty podatku. Z drugiej strony przykład pionowego kapitału własnego jest zilustrowany w scenariuszu, w którym osoba zarabiająca 60 000 USD podlega 15% stawce podatkowej, podczas gdy osoba zarabiająca 110 000 USD podlega 25% stawki podatkowej.

Poziome kontra. Pionowy kapitał: Tabela porównawcza

Podsumowanie poziomego vs. Pionowy kapitał

Podczas gdy kapitał własny jest zasadą podatkową, w której równe są jako równe osoby o tym samym dochodzie, powinny zapłacić równą kwotę podatkową. Zapewnia, że ​​nie ma dyskryminacji w oparciu o płeć, rodzaj pracy lub rasę. Z drugiej strony, pionowy kapitał własny jest metodą pobierania podatków opartą na kwoty dochodu, w której zapłacone podatki rosną wraz ze wzrostem dochodów i zapewnia równe redystrybucja bogactwa w społeczeństwie.