Różnica między Duchem Świętym a Duchem Świętym

Różnica między Duchem Świętym a Duchem Świętym

Duch Święty kontra Duch Święty

Pierwsze tłumaczenie wersji Biblii Króla Jakuba było w 1611 roku. „Duch Święty” i „Duch Święty” są uważane za synonimiczne w czasach współczesnych i oba były używane w wersji Króla Jakuba w wielu przypadkach po przetłumaczeniu z greckiego. Dopiero tak długo, kiedy „Duch Święty” był używany w większości tłumaczeń biblijnych, aby przede wszystkim oznaczyć trzecią osobę w Świętej Trójcy po Ojcu i Synu.

Różnice są w rzeczywistości w języku lingwistycznym, a nie w sensie teologicznym. Zamieszanie wynika głównie z wcześniejszego użycia w porównaniu z obecnym użytkowaniem oraz z różnych języków włączonych do współczesnego języka angielskiego. Na przykład słowo „duch” pochodzi ze starego angielskiego słowa „gast”, które jest ściśle związane z niemieckim słowem „geist.„We współczesnym angielskim słowo„ gast ”zakraściło słowo„ prześladowanie ”, co oznacza„ być przerażonym, zszokowanym lub renderowanym tchem.„Niemieckie słowo„ Zeitgeist ”oznacza bezpośrednio„ ducha czasu."

Współcześni użytkownicy angielscy rzadko używają „Ducha Świętego” w dzisiejszych czasach. Według studentów biblijnych tytuł „Duch Święty” wyciągnięto z autoryzowanej wersji, drugiej nazwy KJV. KJV rzadko używał tytułu „Duch Święty”. Ale z najnowszymi tłumaczeniami Pisma Świętego, tytuł „duch” służy do zastąpienia „ducha” w prawie wszystkich przypadkach. Stało się to głównie z powodu faktu, że słowa nie zawsze mają swoje prawdziwe znaczenie. W czasach króla Jakuba lub Szekspira „duch” oznaczał żywą esencję osoby, która może być również związana z „duszą” lub „oddechem” i była uważana za synonim „duchu.”W tamtych czasach użyto„ ducha ”, gdy dotyczyła zmarłej esencji osoby lub paranormalnego demonicznego objawienia.

W średniowieczu angielska Biblia została przepisana przez chrześcijańskich tłumaczy używający różnych słów dla greckiego słowa, aby oznaczyć, że istnieją dwa rozróżnienia. Tłumacze zdecydowali, że „Duch Święty” i „Duch Święty” były dwoma zupełnie różnymi ideami. „Duch Święty” został użyty jako opis ducha Pana lub Ducha Bożego, który odwiedził lud hebrajski w Starym Testamencie. Z drugiej strony termin „Duch Święty” został użyty jako opis trzeciej osoby lub ducha w świętej Trójcy.

W VI wieku drukarki Biblii użyły liter kapitałowych, aby znacznie rozróżnić tytuły za pomocą niższego przypadku dla „ducha” w Starej Testamencie i „duchu” w Nowym Testamencie. Te różnice w tłumaczeniu nie są oparte na oryginalnych słowach greckich lub hebrajskich. Greckie „zapalenie pneuma” jest używane do „ducha” i „hagion” dla „świętego.„Te słowa zostały połączone jako„ Hagion Pneuma ”we wszystkich przypadkach, które zostały przetłumaczone na angielski jako„ duch ”lub„ duch ”w zależności od interpretacji tłumacza.

W Biblii tytuł „Duch Święty” został użyty 90 razy w Nowym Testamencie KJV, podczas gdy „Duch Święty” pojawia się 4 razy. Kontekst wykorzystania Nowego Testamentu był proroczy. Tłumacze biblijni byli konsekwentni w zachowaniu kontekstowego rozróżnienia między wieloma formami „ducha”, takimi jak „Duch Pana” i „Duch Boży."

Jednak w XVII wieku słowo „duch” było synonimem „duchu.„Tłumacze biblijne używali obu słów, aby podkreślić różnice między ideami ducha Bożego a trzecią częścią Trójcy w Starym Testamencie. Ostatecznie jednak słowo „duch” było przyzwyczajone do duszy zmarłej osoby i stało się przerażającą i niesamowitą istotą, która prześladuje ludzi. W czasach współczesnych wszystkie tłumaczenia biblijne, z wyjątkiem wersji Króla Jakuba, używają „Ducha Świętego” we wszystkich przypadkach, w tym tych, które KJV nazwał „Duchem Świętym."

Streszczenie:

1.W czasach współczesnych tytuły „Duch Święty” i „Duch Święty” są uważane za synonim.

2.Różnice w wykorzystaniu „Ducha Świętego” i „Ducha Świętego” wynikają głównie z niuansów języka angielskiego dotkniętego włączeniem słów z innych języków.

3.W średniowieczu tytuł „Duch Święty” został użyty do opisania lub odnoszenia się do Ducha Bożego lub Ducha Pana, podczas gdy „Duch Święty” został użyty do opisania trzeciej osoby w Świętej Trójcy.

4.Chociaż oparte na greckich słowach „Pneuma Hagion”, tłumaczenia dla „Ducha Świętego” i „Ducha Świętego” bardzo zależały od zrozumienia i interpretacji kontekstu tłumacza.

5.W czasach współczesnych prawie wszystkie tłumaczenia Biblii, z wyjątkiem wersji Króla Jakuba, użyj „Ducha Świętego” dla wszystkich przypadków.