Różnica między hibernatem a JPA

Aplikacje Java tradycyjnie używane technologie, takie jak JDBC (łączność z bazą danych Java) w celu uzyskania dostępu do relacyjnych baz danych w celu przechowywania danych. Głównym problemem była różnica między technologiami obiektowymi i relacyjnymi. JDBC API wymagałoby od programistów kodowania ręcznego kodowania najbardziej prymitywnych działań CRUD (tworzenie, odczyt, aktualizacja i usuwanie) w SQL, w których brakowało przenośności.

Ponadto kod był całkowicie zależny od SQL, co nie jest standardową specyfikacją dla relacyjnych baz danych, co utrudniłoby przejście z jednej bazy danych do drugiej. Problem polega na tym, że technologia relacyjna koncentruje się na danych i ich związku, podczas gdy paradygmat obiektowy podkreśla nie tylko na danych, ale także operacje na nim wykonywane. Powoduje to niedopasowanie impedancji obiektowej. Jednym z powszechnie akceptowanych rozwiązań jest mapowanie obiektowe (ORM).

Co jest hibernacja?

Hibernate jest ramą ORM (mapowanie obiektu/relacyjnego) dla języka programowania Java, który dotyczy trwałości danych. Jest to po prostu rozwiązanie mapowania obiektowego open source, które mapuje klasy Java na tabele bazy danych w relacyjnych bazach danych i od Java do typów danych SQL. Jest to lekka struktura ORM dystrybuowana na podstawie licencji GNU, której celem jest zapewnienie programistom przejrzystego mechanizmu w celu osiągnięcia trwałości. Używa potężnego języka zapytania podobnego do SQL o nazwie HQL (skrót od języka zapytania hibernacji), który szybko integruje się z istniejącymi i nowymi aplikacjami bez zmiany reszty aplikacji. Ponadto jest w pełni zgodny z obiektowymi pojęciami, takimi jak dziedziczenie, polimorfizm i skojarzenie. I najlepsza część, nie wymaga modyfikacji klasy aplikacji, aby osiągnąć wytrwałość.

Co to jest JPA?

API trwałości Java, czyli JPA, jest specyfikacją opisującą interfejs mapowań obiektowych i trwałego zarządzania obiektami. Oprócz definicji interfejsu API określa zestaw reguł i wytycznych dotyczących wdrożenia mapowania relacyjnego obiektów i sposobu, aby te specyfikacje są zgodne ze wszystkimi dostawcami JPA. Hibernate jest najbardziej zaawansowaną i szeroko stosowaną wdrażaniem wytycznych JPA ORM. JPA po prostu zapewnia platformę mapowania obiektów/relacyjnych do zarządzania danymi między obiektami/klasami Java a relacyjną bazą danych w aplikacjach Java. Jest to specyfikacja interfejsu zaprojektowana dla dostawców implementacji JPA w celu utworzenia standardu dla wdrażania ORM w celu ukierunkowania wymagań warstwy dostępu do danych o wysokiej wydajności. Hibernate jest najpopularniejszym sprzedawcą JPA.

Różnica między hibernatem a JPA

Podstawy Hibernacji i JPA

JPA, Short dla Java Tristence API, jest specyfikacją dostępu, zarządzania i utrzymywania danych w aplikacjach za pomocą platformy Java, standardowej edycji (Java, SE) i platformy Java, Enterprise Edition (Java, EE). Hibernacja, z drugiej strony, jest bardziej narzędziem do implementacji ORM, które jest zgodne ze specyfikacjami JPA.

Cel Hibernacji i JPA

JPA jest specyfikacją mapowania obiektowego w Javie, która pozwala programistom wykonywać operacje bazy danych znacznie szybciej i wydajne, umożliwiając łatwą interakcję z bazami danych. Jest to standardowy interfejs API do trwałości i mapowania relacyjnego obiektów, zapewniając programistom kilka zalet dla operacji wiązania danych. Hibernate to narzędzie relacyjnego mapowania obiektów typu open source, które upraszcza rozwój aplikacji Java, aby połączyć się z bazami danych znacznie łatwiej niż kiedykolwiek.

Niezawodność hibernacji i JPA

Problem z JPA polega na tym, że jest to tylko specyfikacja, która nie zapewnia żadnych klas implementacji. API jest tylko zbiorem klas i metod przechowywania danych w bazie danych zgodnie z określonym zestawem zasad i przepisów, które mają następujące dostawcy JPA. Hibernate jest jednym z wielu dostawców wdrażania JPA, który wdraża specyfikację JPA w dowolnym środowisku wspierającym JPA, w tym serwery aplikacji Java SE i Java EE.

Funkcje w hibernacie i JPA

Oprócz tego, że jest najpopularniejszym dostawcą implementacji JPA, Hibernate Framework zachowuje swój natywny interfejs API do promowania kompatybilności wstecznej, a także do dostosowania bez standardowych funkcji. Hibernate ma kilka funkcji, które nie są obsługiwane przez interfejs API wytrwałości Java, takie jak generatory rozszerzonych identyfikatorów, nowe datę i czas API, powtarzalne adnotacje, wyniki zapytania parowego, konfigurowalne instrukcje CRUD, niezmienne podmioty, wsparcie naturalne identy itp.

EntityManager vs. Sesja

EntityManager jest standardem implementacji specyfikacji JPA, która jest taka sama we wszystkich implementacjach. Przeciwnie, jeśli chcesz użyć interfejsu API Hibernacji, użyjesz konkretnej sesji hibernacji, aby obsłużyć trwałość. Jednak nie będziesz mógł migrować do nowego dostawcy, jeśli zdecydujesz się na sesję, ponieważ jest ona ograniczona do hibernacji interfejsów API.

Hibernacja vs. JPA: wykres porównawczy

Podsumowanie hibernacji vs. JPA

Prawie wszystkie aplikacje korporacyjne potrzebują pewnego sposobu na utrzymanie danych. Ważne jest, aby aplikacje korporacyjne ze względu na wymagany dostęp do relacyjnych baz danych. Trwałość jest fundamentalną koncepcją w tworzeniu aplikacji i jest wyzwaniem samym w sobie ze względu na potrzebę serializacji hierarchicznie ustrukturyzowanych obiektów Java w bazie danych w sposób, który jest zarówno szybki, jak i wydajny. Chociaż wytrwałość była już gorącym tematem dyskusji w społeczności Java, wielu programistów nawet nie zgodzi się na zakres problemu. W kontekście języka obiektowego wytrwałość oznacza, że ​​dane są nadal dostępne nawet po zakończeniu procesu. Istnieje wiele sposobów przechowywania danych. Hibernate jest jednym z takich projektów, który ma na celu zapewnienie pełnego rozwiązania problemu trwałości w Javie, podczas gdy JPA jest specyfikacją zarządzania trwałymi danymi i odwzorowaniami obiektowymi.