Różnica między glukozą a galaktozą
- 671
- 148
- Emilia Rudziński
Chociaż wzór molekularny glukozy i galaktozy są identyczne, mają wyraźne wzory strukturalne.
Glukoza to prosty cukier (monosacharyd), a także nazywany cukrem we krwi, cukru winogronowym lub cukru kukurydzianego. Jest to istotny węglowodan w biologii. Jest to premium źródło energii dla żywych komórek, a także działa jako metaboliczny pośredni. Jest to jedna z głównych produktów wyłudzonych z procesu fotosyntezy. Z drugiej strony galaktoza znajduje się również pod rodziną monosacharydu i jest to rodzaj cukru, który jest mniej słodki w porównaniu z glukozą. Składa się z energii żywności (wyrażonej w kalorii lub dżuli) i nazywany słodzą odżywczym.
Istnieją tylko dwa stereoizomery faktycznie znane jako glukoza w kategorii cukrów aldoheksosowych. W tych dwóch stereoizomerach tylko monohydrat dekstrozy (powszechnie znany jako d-glukoza) jest organicznie aktywny. W przeciwieństwie do tego, istnieje polimer galaktozy cukrowej zwany galaktanem. Istnieje w ciele, aby utrzymać podaż galaktozy. Jest przechowywany w ciele luzem w miejscu zwanym hemicelulozą. Ilekroć pojawi się dodatkowe zapotrzebowanie na galaktozę niż proces hydrolizy, a galaktan ostatecznie przekształca się w galaktozę.
Wracając do glukozy, oprócz d-glukozy jest jeszcze jedna glukoza, która jest biologicznie nieaktywna. Nieaktywna postać glukozy jest określana jako L-glukoza. Nie można metabolizować cząsteczek l-glukozy przez proces zwany glikolizą.
Glukoza i galaktoza są również syntetyzowane przez ciało. Jednak źródła zewnętrzne będą się różnić od siebie. Glukozę można podzielić na dwa typy: prosty węglowodan i złożony węglowodan. Proste węglowodany z łatwością trawią, a ich główne źródła obejmują owoce i ich soki, napoje alkoholowe, słodycze i cukier stołowy. Złożone węglowodany powoli trawiły. Ich główne źródła obejmują fasolę i rośliny strączkowe, pełne ziarna, pieczywo, płatki zbożowe i orzechy.
Główne źródła galaktozy to buraki cukrowe, produkty mleczne oraz różne dziąsła i śluz. Galaktoza jest również syntetyzowana przez ciało. Tworzy część glikoprotein i glikolipidów w różnych tkankach.
Glukozę i galaktozę można również różnicować na podstawie ich temperatury topnienia. Standardowa temperatura topnienia galaktozy wynosi 167 ° C, a temperatura topnienia dla î ± -d-glukozy wynosi 146 ° C, a î²-d-glukoza wynosi 150 ° C.