Różnica między wymuszoną pojemnością życiową a zdolnością ważną

Wymuszone ważne pojemność vs. Pojemność życiowa

W spirometrii domyślna podstawa oceny, monitorowania i diagnozy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) wymaga urządzenia zwanego spirometrem. Ma to pomóc przewidzieć hiperinflację z niedrożnością przepływu powietrza u pacjentów z tego rodzaju chorobą, ratując w ten sposób życie. Spirometr to urządzenie używane przez pracowników służby zdrowia do pomiaru czasów, inspirowanych i wygasłych tomów. Z tych tomów możemy uzyskać, jak szybko i skutecznie płuca mogą być wypełnione i opróżniane. Spirometr został stworzony w 1846 roku przez mężczyznę o imieniu Hutchinson. Jego podstawowym zastosowaniem jest pomiar funkcji wentylacyjnej - dynamiczne objętości płuc i maksymalne szybkości przepływu. Jest to bardzo ważne, ponieważ spirometria może pomóc w analizie astmy, a także może dostarczyć informacji na temat analizy innych przyczyn duszności.

Istnieją różne rodzaje pomiarów wykonanych z spirometrem. Jedna z nich jest ważna pojemność - najwyższy poziom objętości powietrza, które urządzenie może wydechować lub inspirować podczas wymuszonej pojemności istotnej (FVC) lub manewru powolnego ważności (VC). Wszystkie te miary są wykorzystywane do określenia pomiaru funkcji wentylacyjnej. Istnieje wiele, czego można się nauczyć w odniesieniu do właściwości mechanicznych płuc za pomocą danych zebranych z pomiarów wymuszonej maksymalnej inspiracji i wygaśnięcia. Wykonane są dwa rodzaje ciosów: Pierwszy to „zrelaksowana” powolna pojemność witalna (VC), a następnie wymuszona pojemność witalna (FVC). Powietrze uwięzione, gdy istnieje znacząca różnica między VC i FVC.

VC zaczyna się od pełnej inspiracji. Pacjent wysadza w bardzo wolny i zrelaksowany sposób, podobnie jak ciężkie i głębokie westchnienie, które odbywa się, aż płuca nie zostaną całkowicie opróżnione. Powinny być co najmniej trzy ciosy, z których co najmniej dwa powinny znajdować się w zakresie 5% lub 100 ml.

FVC zaczyna się również od pełnej inspiracji. Następnie pacjent wysadza bardzo szybko i mocno, aż płuca będą całkowicie puste. Należy wykonać trzy ciosy, w których co najmniej dwa powinny znajdować się w skali 5% lub 100 ml. Płaskowyż objętościowy należy osiągnąć podczas dmuchania na wykresie czasu głośności, co może potrwać ponad 12 sekund dla osób z bardzo poważnym przypadkiem POChP.

Według większości badań, niewielka różnica pojemności witalnej występuje u zdrowych osób, jeśli wymuszony manewr zostanie wybrany zamiast powolnego manewru. Z drugiej strony ta dystrybucja jest znacznie większa u pacjentów z przypadkiem niedrożności przepływu powietrza, w którym różnica podnosi się proporcjonalnie do stopnia niedrożności.

Streszczenie:

1.W spirometrii domyślnym narzędziem oceny, monitorowania i diagnozy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) jest urządzenie zwane spirometrami.
2.Spirometr to urządzenie używane przez pracowników służby zdrowia do pomiaru inspirowanych i wygasłych objętości.
3.Istnieją różne rodzaje pomiarów wykonanych z spirometrem; Jedna z nich jest ważna pojemność, która jest najwyższym poziomem objętości powietrza, który urządzenie może wydechować lub inspirować podczas wymuszonej pojemności istotnej (FVC) lub manewru powolnej pojemności (VC).
4. Wykonane są dwa rodzaje ciosów; Pierwszym z nich jest „zrelaksowana” i powolna pojemność witalna (VC), a następnie wymuszona pojemność witalna (FVC). Powietrze uwięzione, gdy istnieje znacząca różnica między VC i FVC.
5. Według większości badań, niewielka różnica pojemności witalnej występuje u zdrowych osób, jeśli wymuszony manewr zostanie wybrany zamiast powolnego manewru.