Różnica między polityką fiskalną i pieniężną

Polityka fiskalna a polityka pieniężna
Polityka fiskalna i polityka pieniężna to instrumenty wykorzystywane przez rządy w celu nadania impulsu gospodarce narodu, a czasem są wykorzystywane do ograniczenia nadmiaru wzrostu. Polityka fiskalna jest podstawową zasadą, za pomocą której rząd kontroluje gospodarkę wraz z zbieraniem i wydatkiem pieniędzy. Jest to ujawnione w rządowej polityce fiskalnej w danym okresie.

Rząd angażuje się w manipulowanie dostępnym funduszem w gospodarce. Jest to opisane w polityce pieniężnej rządu. Zajmuje się wydawaniem waluty i administracji banków w celu sprawnego operacji. Dobry przepływ pieniędzy pozwala klientom mieć więcej gotówki, a z kolei zachęca do wydatków.

Polityka fiskalna dotyczy programów i planów rządu i stwarza rosnące zapotrzebowanie na pracowników, co spowoduje obniżenie stanowiska bezrobocia. Automatyczne plany fiskalne korygują zrównanie gospodarki, takie jak ubezpieczenie od bezrobocia, aby złagodzić osobom, które tracą pracę. Zmniejszane są obniżki podatków, aby oddać więcej pieniędzy biznesowi i konsumentom, które mogą wydać po kolei, aby wzmocnić gospodarkę.

Polityka fiskalna dotyczy pozycji gospodarczej narodu i powiązanej strategii nakładania podatków w celu maksymalnego wykorzystania funduszu. To nie jest romans jednorazowy, ale zmienia się co roku, aby dopasować się do pozycji gospodarki i jej potrzeb w określonym okresie.

Polityka pieniężna różni się w zależności od polityki fiskalnej, ponieważ dotyczy wyłącznie banków i krążenia pieniędzy w efektywny sposób. Zmienia się to również co roku na popyt i podaży pieniędzy i wpływa na stopę odsetek od pożyczek. Niniejsza polityka pieniężna działa jako kluczowy organ regulacyjny za pośrednictwem kluczowego banku narodu jako system rezerwy federalnej w USA.

Polityka fiskalna jest zasadniczo próbą przekazania kierunku gospodarki poprzez manipulację strukturami podatkowymi. Natomiast polityka pieniężna jest procedurą, według której naród lub jego kluczowy bank wpływa na podaż funduszy, stopy procentowe itd. Głównymi celami obu procedur jest osiągnięcie wzrostu gospodarki i jej stabilności.

W polityce pieniężnej bank centralny próbuje wprowadzić cztery zasady w celu zwiększenia lub zmniejszenia podaży pieniędzy, aby dokonać zmiany struktury. Podstawową zasadą jest zmiana wskaźnika rezerwy gotówkowej banków komercyjnych. To ograniczenie zmusza banki do utrzymania depozytu w banku centralnym. Wzrost stosunku oznacza brak środków z rąk banków komercyjnych, co utrudnia pożyczki dla konsumentów. W związku z tym rozstrzygane są stopy procentowe dotyczące pożyczek krótkoterminowych. Banki centralne stosują również proces kupowania lub sprzedaży obligacji rządowych w celu kontrolowania podaży pieniędzy na rynku. Są to podstawowe różnice między polityką fiskalną a polityką pieniężną kraju.

Streszczenie
1. Polityka fiskalna daje kierunek gospodarki narodu. Polityka pieniężna kontroluje podaż pieniędzy w kraju.
2. Polityka fiskalna dotyczy pozycji gospodarczej narodu. Polityka pieniężna koncentruje się na strategii banków.
3. Polityka fiskalna zarządza strukturą opodatkowania narodu. Polityka pieniężna pomaga ustabilizować gospodarkę kraju.
4. Polityka fiskalna mówi o rządowym programie gospodarczym. Polityka pieniężna ustanawia program kluczowych banków narodu.