Różnica między pierwszą osobą a trzecią osobą

Pisarze i autorzy mówić do nas poprzez ich słowa. Sukces pisania zależy od skuteczności stylu narracyjnego autora. Istnieją trzy różne sposoby, w jakie autor może dostarczyć zamierzoną narrację - w pierwszej osobie, drugiej osobie i trzeciej osobie.

Kto Jest Ta osoba, o której mówimy?

W gramatyce jest osiem części mowy, a jedna z nich jest zaimek. Zaimek to słowo użyte zamiast rzeczownika. Zaimki sprawiają, że zdania są chrupiące i unikają powtarzania rzeczowników. Pierwsza, druga i trzecia osoba to narracje wykorzystujące zaimki osobowe.

Ja, ja, ja

Pierwsza osoba to narracja, w której autor używa mówionego głosu - mówi do czytelnika. Opowiada historię z osobistego punktu widzenia. Historia rozwija się, jak widać jego oczy, więc używa I bardzo. Narracja pochodzi z punktu widzenia głównego bohatera, z którego głowa autora rozmawia z czytelnikiem. Używa słów takich jak ja, ja, ja, my, my, nasi,. Nie jest to używane zbyt często na piśmie, ponieważ autorowi bardzo trudno jest dostarczyć wszystkie wydarzenia i wydarzenia z punktu widzenia jednej osoby. Może zgłosić oczy tu i teraz historii. Pisząc w pierwszej osobie, ogranicza wolność autora do odkrywania scen i sytuacji, w których narrator nie jest fizycznie obecny. W rezultacie musi pomyśleć o wymyślonych sytuacjach, aby fabuła się poruszała.

Rozmawiam Ty

Narracja drugiej osoby jest najmniej używana, ponieważ bardzo trudno jest zwrócić się do czytelnika. Zwykle jest to rozmowa jeden na jeden lub jeden do wielu interakcji z jednym punktem dyskusji. Może to być rada lub rozmowa na spotkaniu biurowym, na którym mówca lub pisarz jest bezpośrednio mówiąc do publiczność. Najczęściej używane słowo w narracji drugiej osoby jest Ty.

Większy obraz

 Trzecia osoba jest zdecydowanie najpopularniejszą formą narracji używanej przez pisarzy, ponieważ nie ograniczają się do opowiadania historii oczami i umysłu jednej osoby. Pisarz ma łatwe opisanie scen, wydarzeń i sytuacji w obszarach, w których obecnych jest niewiele znaków lub nie ma. Może odkrywać umysły wielu lub wszystkich postaci i prezentować różne punkty widzenia. Pisarz może również przekazywać czytelnikowi informacje i zachować tajemnicę przed swoimi postaciami. W przeciwieństwie do pierwszej osoby, w której pisarz jest ograniczony tym, co główny bohater może zobaczyć, usłyszeć lub doświadczyć, w narracji trzecie.

Narracja trzeciej osoby daje panoramiczny pogląd na okres, w którym historia jest ustawiona, a czasem może obejmować wiele pokoleń i stuleci. Nazywa się to również wszechwiedzącą formą pisania.