Różnica między FDIC i NCUA

FDIC vs NCUA

National Credit Union Administration (NCUA) i Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) to niezależne agencje federalne, które regulują instytucje depozytowe. NCUA reguluje i ubezpiecza depozyty kas kredytowych, podczas gdy FDIC reguluje i ubezpiecza depozyty banków.

Zarówno NCUA, jak i ubezpieczenie depozytów FDIC są poparte pełną wiarą i kredytem dla Stanów Zjednoczonych. FDIC został założony 16 czerwca 1933 r., Po tym, jak Kongres USA uchwalił ustawę Glass-Steagall w 1933 r. NCUA powstało w 1970 r. Kongres ustanowił krajowy system do czarteru i nadzorowania federalnych związków kredytowych z Federalną Ustawą Kredytową w 1934 r. NCUA nadzoruje czartery federalne dla kas kredytowych, ustala polisy unii kredytowych i zapewnia „akcje” (formę depozytów) zarówno w federalnych związkach kredytowych, jak i państwowych związkach kredytowych za pośrednictwem krajowego funduszu ubezpieczeń akcji kredytowej Ubezpieczeń Uznania Kredytowego. Głównym celem NCUA jest zapewnienie bezpieczeństwa i solidności kas kredytowych oraz ochrona tych, którzy składają pieniądze.

Zarówno NCUA, jak i FDIC celem budowania zaufania publicznego do systemów unii bankowych i kredytowych poprzez zapewnienie ubezpieczeń deponentom i podejmowanie środków uprzedzających w celu zminimalizowania ryzyka awarii przez banki i kasy kredytowe. Jeśli bank się nie powiedzie, FDIC dokonuje wypłaty depozytora ubezpieczonego; Jeśli unia kredytowa się nie powiedzie, NCUA dokonuje zapłaty ubezpieczonych depozytów na deponatora. Zarówno NCUA, jak i FDIC są finansowane przez instytucje członkowskie, które spełniają wymagania dotyczące rezerw i płynności. Egzaminatorzy banków i kredytowych odwiedzają swoje instytucje członkowskie i regularnie sprawdzają, aby zobaczyć, że są zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa i solidności. Jeśli instytucja członkowska nie jest zgodna, zarówno NCUA, jak i FDIC mają uprawnienia do zmiany zarządzania lub podjęcia środków naprawczych.

Różnica między unii kredytowych a bankiem polega na tym, że unia kredytowa jest spółdzielnią non-profit, w której członkowie są właścicielami swojej unii kredytowej. Podczas gdy bank zorganizowany z akcjami kapitałowymi nie podziela swoich zysków z deponentami, unia kredytowa jest własnością jej członków, którzy otrzymują dywidendy - zwykle w formie odsetek - na „akcjach” (i.mi. depozyty). Członkowie kas kredytowych zazwyczaj mają dostęp do pełnego zakresu usług finansowych za pośrednictwem swojej unii kredytowej, takich jak rachunki oszczędnościowe i czekowe, produkty kredytowe, transfer funduszy elektronicznych oraz inne produkty bankowe i inwestycyjne.