Różnica między DML i DDL

DML vs. DDL

Język manipulacji danymi (znany również jako DML) to rodzina języków komputerowych. Są one używane przez programy komputerowe i/lub użytkowników bazy danych, do manipulowania danymi w bazie danych - to znaczy wstawienie, usuwanie i aktualizację tych danych w bazie danych.

Język definicji danych (znany również jako DDL) to język komputerowy używany do definiowania struktur danych - jak sugeruje jego imiennik. Po raz pierwszy pojawił się w modelu bazy danych Codasyl (model dotyczący konsorcjum branżowego technologii informatycznych, znany jako konferencja na temat języków systemów danych). DDL został użyty w schemacie bazy danych w celu opisania rekordów, pól i „zestawów”, które wymyśliły model danych użytkownika. To był początkowo sposób, w jaki programiści zdefiniowali SQL. Teraz jednak jest ono powszechnie używane w odniesieniu do dowolnego języka formalnego używanego do opisania danych lub struktur informacyjnych (na przykład schematy XML).

Najpopularniejszą formą DML jest ustrukturyzowany język zapytania (lub SQL). Jest to język używany do baz danych i został zaprojektowany specjalnie do zarządzania danymi w relacyjnych systemach zarządzania bazami danych (lub RDBMS). Istnieją również inne formy, w których używany jest DML, na przykład - IM S/DLI, bazy danych Codasyl (na przykład IDM) i kilka innych. DML obejmuje instrukcje zmiany danych SQL, co oznacza, że ​​przechowywane dane są modyfikowane, ale obiekty schematu lub bazy danych pozostają takie same. Możliwość funkcjonalna DML jest organizowana przez początkowe słowo w instrukcji. To słowo jest najczęściej czasownikiem - dając stronie konkretne działanie do wypełnienia. Istnieją cztery specyficzne czasowniki, które inicjują akcję: Wybierz… do, wstaw, aktualizuj i usuń.

DDL jest używany głównie do tworzenia - to znaczy nowej bazy danych, tabeli, indeksu lub zapisanego zapytania. Oświadczenie Utwórz w SQL dosłownie tworzy obiekt w dowolnym RDBMS. Jako takie, typy obiektów, które mogą być tworzone. Większość RDBM obsługuje tabelę, indeks, użytkownik, synonim i tworzenie bazy danych. W niektórych przypadkach system pozwoli na polecenie Utwórz i inne polecenia DDL w określonej transakcji. Oznacza to, że funkcje te są zdolne do odwołania. Najczęstszym poleceniem tworzenia jest polecenie Utwórz tabelę.

DML są zupełnie różne. Mają różne funkcje i możliwości między dostawcami bazy danych. Istnieją jednak tylko dwa języki DML: proceduralne i deklaratywne. Chociaż istnieje wiele standardów dla SQL, większość dostawców zapewnia własne rozszerzenia do standardu bez całkowitego wdrażania.

Streszczenie:

1. DML to grupowanie języków komputerowych używanych przez programy komputerowe do manipulowania danymi w bazie danych; DDL to język komputerowy używany specjalnie do definiowania struktur danych.

2. Najpopularniejszą formą DML jest SQL i składa się z różnych instrukcji zmian; DDL używa głównie polecenia Utwórz.