Różnica między negocjacjami dystrybucyjnymi a negocjacjami integracyjnymi
- 3496
- 807
- Paula Pilch
Negocjacje są opisywane jako dwukierunkowa komunikacja, za pośrednictwem której można uzyskać od innych. Jest to proces, w którym dwie strony starają się rozwiązać swoje konflikty, modyfikując swoje żądania, aby osiągnąć wzajemnie akceptowalne rozwiązanie. Dwa wspólne rodzaje negocjacji to negocjacje dystrybucyjne i negocjacje integracyjne. Negocjacje dystrybucyjne to jedna, w której wygrywa jedna strona, a inne przegrywają.
Z drugiej strony, integracyjne negocjacje można opisać jako negocjacje, w których dwupartyjne znajduje wzajemnie akceptowalne rozwiązanie i coś wygrywa. Fragment artykułu wyjaśnia różnicę między negocjacjami dystrybucyjnymi i integracyjnymi.
Treść: negocjacje dystrybucyjne w porównaniu do negocjacji integracyjnych
- Wykres porównania
- Definicja
- Kluczowe różnice
- Wniosek
Wykres porównania
Podstawa do porównania | Negocjacje dystrybucyjne | Negocjacje integracyjne |
---|---|---|
Oznaczający | Negocjacje dystrybucyjne to strategia negocjacji, w której stała kwota zasobów jest podzielona między stronami. | Integracyjne negocjacje to rodzaj negocjacji, w której wzajemne rozwiązywanie problemów stosuje się do powiększenia aktywów, które mają być podzielone między stronami. |
Strategia | Konkurencyjny | Współpraca |
Zasoby | Naprawił | Nie naprawiony |
Orientacja | Wygrana przegrana | Win-Win |
Motywacja | Odsetek własnych i zysków indywidualnych | Wzajemne zainteresowanie i zysk |
Wydanie | Omówiono tylko jedną kwestię. | Omówiono kilka problemów jednocześnie |
Klimat komunikacyjny | Kontrolowane i selektywne | Otwarte i konstruktywne |
Relacja | Nie jest to wysoki priorytet | Wysoki priorytet |
Definicja negocjacji dystrybucyjnych
Negocjacje dystrybucyjne odnoszą się do konkurencyjnej strategii negocjacji, która jest wykorzystywana, gdy strony starają się dystrybuować stałe zasoby, takie jak pieniądze, aktywa itp. pomiędzy nimi. Jest również znane jako negocjacje zerowe lub negocjacje w wygranej, w tym sensie, że strony negocjacji próbują ubiegać się o maksymalny udział dla siebie, a z powodu których, gdy jedna strona wygra lub osiągnie swoje cele, a druga przegrywa.
Negocjacje dystrybucyjne są wybierane przez konkurencyjnych komunikatorów, gdy brakuje wzajemnego zaufania i współpracy. Często uważa się go za najlepsze podejście do negocjacji.
Definicja negocjacji integracyjnych
Integratywne negocjacje implikują współpracę strategię negocjacji, w której strony szukają zwycięstwa w celu rozstrzygnięcia konfliktu.
W tym procesie cele i cele strony prawdopodobnie zostaną zintegrowane w taki sposób, który tworzy łączną wartość dla obu stron, a tym samym powoduje powiększenie ciasta. Podkreśla, że osiągnie wzajemnie korzystny i akceptowalny wynik, pamiętając o zainteresowaniu, potrzebach, obawach i preferencjach zainteresowanych stron.
Technika opiera się na koncepcji tworzenia wartości, która daje znaczny wzrost każdej stronie. W tego rodzaju negocjacjach negocjowane są jednocześnie dwie lub więcej kwestii.
Kluczowe różnice między negocjacjami dystrybucyjnymi a negocjacjami integracyjnymi
Różnica między negocjacjami dystrybucyjnymi i integracyjnymi wyjaśniono na podstawie niniejszej Umowy:
- Negocjacje dystrybucyjne stanowią technikę negocjacyjną, w której strony starają się zdobyć maksymalną wartość, z określonych zasobów. I odwrotnie, integracyjne negocjacje można opisać jako strategię negocjacyjną, która próbuje rozstrzygnąć spór, z wzajemnie akceptowalnym rozwiązaniem.
- Negocjacje dystrybucyjne to strategia konkurencyjna, podczas gdy negocjacje integracyjne wykorzystują podejście oparte na współpracy.
- Negocjacje dystrybucyjne mają orientację na wygraną. Przeciwnie, negocjacje integracyjne oparte są na orientacji korzystania.
- Gdy zasoby są ograniczone, negocjacje dystrybucyjne są lepsze. W porównaniu z integracyjnymi negocjacjami są wykorzystywane, gdy zasoby są obfite.
- W negocjacjach dystrybucyjnych strony własne i indywidualne zysk motywują stronom. W przeciwieństwie do integracyjnych negocjacji wzajemnych zainteresowań i zysku jako motywacja dla zaangażowanych stron.
- Negocjacje dystrybucyjne omawia tylko jedną kwestię na raz, podczas gdy wiele kwestii jest branych pod uwagę w negocjacjach integracyjnych.
- Klimat komunikacyjny jest otwarty i konstruktywny w negocjacjach integracyjnych. Natomiast kontrolowane i selektywne środowisko występują w negocjacjach dystrybucyjnych.
- Gdy relacje między stronami nie mają wysokiego priorytetu, wykorzystywane są negocjacje dystrybucyjne. Z drugiej strony wykorzystane są negocjacje integracyjne, gdy strony próbują nawiązać długoterminowe relacje i mają bardzo wysoki priorytet.
Wniosek
Podsumowując, negocjacje są procesem decyzyjnym, w którym dwie strony o różnych potrzebach, zainteresowaniach i preferencja. Negocjacje dystrybucyjne są wybierane w zakresie negocjacji integracyjnych, gdy cele są podstawową kwestią między stronami, jednak jeśli tak nie.