Różnica między testem dielektrycznym a testem izolacji

Jak każdy inny materiał lub struktura, sprzęt elektryczny i komponenty również pogarszają się z czasem ze względu. Może to powodować różne inne problemy, takie jak awarie komponentów i nieprawidłowe działanie. Inne czynniki, takie jak akumulacja pyłu, rdzewiejące obudowy i kondensacja również przyczyniają się do pogorszenia urządzeń elektrycznych. Ponadto można wprowadzić zmiany obwodu lub zmiany obciążenia bez ogólnego rozważania projektowania, co dodatkowo skutkuje złym wyborem sprzętu. Dlatego do wykrycia takich awarii w systemie wymagane są okresowe testowanie elektryczne, szczególnie pogorszenie urządzeń elektrycznych.

Biorąc to pod uwagę, test wytrzymania dielektrycznego lub powszechnie określany jako „test Hi-Pot”, określa napięcie rozkładu w słabych miejscach i weryfikuje, czy izolacja komponentu wystarczająco chroni użytkowników przed wstrząsem elektrycznym. Test dielektryczny zwykle obejmuje zastosowanie napięcia wyższego niż normalne do komponentów w celu wykrycia wszelkich prądów lub wycieków przez izolację. Potem jest test odporności na izolację lub po prostu test izolacji, który mierzy oporność izolacji. Test izolacji odbywa się przed testami o wysokim potencjale w celu wyeliminowania jakiegokolwiek zanieczyszczenia w izolacji elektrycznej. Chociaż oba testy mają te same podstawowe cele, są one dość różne.

Co to jest test dielektryczny?

Dielektryk testowy test lub test dielektryczny lub test HI-Pot, jakkolwiek to nazywasz, jest wykonywana w celu zweryfikowania głównej izolacji w transformatorach. Zapewnia, że ​​izolacja między uzwojeniami a izolacją uzwojeń do uziemienia może wystarczająco wytrzymać wymagane napięcia częstotliwości mocy. Wykwalifikowani technicy zazwyczaj stosują napięcie wyższe niż zwykle, przewodniki przenoszące urządzenia i jego metaliczne osłony w celu wykrycia wszelkich prądu przepływającego lub wycieku przez izolację. Jeśli izolacja pozostaje nienaruszona pod wpływem wysokiego napięcia testowego, wówczas sprzęt jest uważany za bezpieczny dla użytkownika w normalnych warunkach pracy. Zwykle mierzy napięcie rozkładu w słabych miejscach spowodowane jakimkolwiek efektem dielektrycznym.

Co to jest test izolacji?

Test rezystancji izolacji lub po prostu określany jako test izolacji, jest standardowym testem oceniającym jakość izolacji w przewodach, kablach i sprzęcie elektrycznym. Wykonuje się w celu sprawdzenia, czy izolacja przewodów, akcesoria elektryczne i sprzętu jest zadowalające i że przewody elektryczne nie wykazują niskiej rezystancji izolacji. Test jest przeprowadzany na lub powyżej znamionowego napięcia w celu ustalenia, czy istnieją niskie ścieżki oporowe do uziemienia, czy między uzwojeniem do uzwojenia z powodu jakichkolwiek oznak pogorszenia izolacji uzwojenia. Test jest przeprowadzany w celu ustalenia, że ​​nie ma pogorszenia wartości izolacji przewodników. Często przeprowadza się w celu oceny integralności wycieku między połączeniami, które powinny być izolowane elektrycznie.

Różnica między testem dielektrycznym a testem izolacji

Test

- Dielektryczny test wytrzymania, zwany również testem HI-Pot, jest testem skuteczności sprzętu elektrycznego przeprowadzonego na produkcie lub komponencie elektrycznym w celu oceny skuteczności jej izolacji. Jest to najczęstszy rodzaj testu bezpieczeństwa elektrycznego do pomiaru prądu upływu i integralnej części oceny bezpieczeństwa produktu, zapewniając producentom odpowiednich informacji dotyczących wybranego systemu izolacji. Z drugiej strony test rezystancji izolacji jest najczęściej stosowanym testem do oceny jakości izolacji w urządzeniach elektrycznych w celu przetestowania integralności izolacji.

Zamiar

- Celem testu dielektrycznego jest określenie napięcia rozpadu w słabych miejscach spowodowane jakimkolwiek efektem dielektrycznym. Test jest sprawdzanie zgodności ze standardami testowania bezpieczeństwa elektrycznego i który weryfikuje, czy izolacja komponentu wystarczająco chroni użytkowników przed wstrząsem elektrycznym. Celem testu izolacyjnego jest ustalenie, czy istnieją niskie ścieżki oporowe do uziemienia, czy między uzwojeniem do uzwojenia w wyniku pogorszenia izolacji uzwojenia. Test izolacji odbywa się przed testami o wysokim potencjale w celu wyeliminowania jakiegokolwiek zanieczyszczenia w izolacji elektrycznej.

Proces

- Test dielektryczny zwykle obejmuje zastosowanie napięcia wyższego niż normalne do przewodów przenoszących prąd sprzętu i jego metaliczne osłony, aby wykryć każdy prąd, który przepływa lub wycieki przez izolację. Jeśli izolacja pozostaje nienaruszona pod wpływem wysokiego napięcia testowego, wówczas sprzęt jest uważany za bezpieczny dla użytkownika w normalnych warunkach pracy. Test izolacji obejmuje poddanie sprzętu lub produktu lub sprzętu do przyspieszonych warunków temperatury, wilgotności i odchylenia napięcia DC w celu wymuszenia niepowodzenia korozji indukowanej przez wilgoć i elektromigrację w krótkim czasie. Test powinien być wykonany przed i po naprawie lub po przeprowadzaniu konserwacji.

Test dielektryczny vs. Test izolacji: wykres porównawczy

Podsumowanie testu dielektrycznego vs. Test izolacji

Chociaż zarówno test dielektryczny, jak i test izolacji są dość podobne, ponieważ mają one podobne cele, test dielektryczny zwykle mierzy napięcie rozkładu w słabych miejscach spowodowane jakimkolwiek efektem dielektrycznym dowolnego rodzaju. Ponadto test izolacji odbywa się przed testami o wysokim potencjale w celu wyeliminowania wszelkich zanieczyszczeń w izolacji elektrycznej. Z drugiej strony test dielektryczny weryfikuje, czy izolacja komponentu wystarczająco chroni użytkowników przed wstrząsem elektrycznym.