Różnica między Konstytucją Konfederacji a Konstytucją Unii

Flaga Konfederacji Stanów Ameryki (1861–1863)

Amerykańska wojna domowa między stanami północnymi i południowymi rozpoczęła się od oddzielenia Konfederatów od Unii.

Stany północne (Unia) wierzyły w jednolity kraj, wolny od niewolnictwa i oparty na równych prawach; I odwrotnie, państwa południowe (Konfederatowie) nie chciały znieść niewolnictwa, a zatem formalnie rozłączone w 1861 r.

Siedem stanów południowych - Mississippi, Luizjana, Teksas, Karolina Południowa, Alabama, Floryda i Gruzja, a następnie wiele innych - utworzyło nowy, rywalizujący kraj: Stany Konfederacyjne Ameryki, sprzeciwiające się Stanom Zjednoczonym Ameryki (Unia). Chociaż Unia uznała Konfederatów i ich konstytucję jako nielegalną, nowo utworzona konstytucja stanów Konfederacji Ameryki pozostała w życie od 11 marca 1861 r. Do końca wojny domowej - która zakończyła się zwycięstwem związkowców w 1865 r. Tak zwana Konfederacja miała również tymczasową konstytucję, która miała miejsce od 8 lutego 1861 r. Do 22 lutego 1862 r. - Data, w której wtrąca się Konstytucja Konfederacji.

Do tej pory debata na temat rzeczywistych powodów, które doprowadziły do ​​secesji. Niektórzy twierdzą, że Konfederatowie rozdzielili się z powodów politycznych, ponieważ Północ powstrzymywała swoje samorządne zdolności i prawa federalne.

Inni zamiast tego argumentują, że Konfederacja została stworzona tylko po to, aby niewolnictwo przy życiu. Rzeczywiście, w Konstytucji Konfederacji istniało wiele odniesień do niewolnictwa, ale zmiany w oryginalnym tekście dotyczyły również kilku innych problemów.

W rzeczywistości tekst Konfederacji przedstawił kluczowe różnice, co odzwierciedlało kilka przyczyn secesji, w tym:

• Niewolnictwo;
• Władza wykonawcza;
• Władza legislacyjna; I
• Stwierdza „suwerenność.

Preambuła

Pierwsze różnice między Konstytucją Konfederacji a Konstytucją Unii pojawiają się już w preambule. Podczas gdy tekst związku zaczął się od „My, mieszkańcy Stanów Zjednoczonych, aby stworzyć bardziej doskonały związek […]„Podczas gdy Konfederatowie usunęli wszystkie odniesienia do„ mieszkańców Stanów Zjednoczonych ”i zastąpili je „My, mieszkańcy państw konfederackich, każde państwo działają w swoim suwerennym i niezależnym charakterze […]”

Chęć oddzielenia od Unii i zwiększenia poszczególnych uprawnień i praw każdego państwa od samego początku jest wyjaśniona. W rzeczywistości w preambule Konfederatowie nie odwołują się do „doskonałej Unii” ani do „wspólnej obrony” i „ogólnego dobrobytu” wymienionych w tekście związkowców. Konfederatowie koncentrują się raczej na prawach indywidualnych (państwowych) niż na krajowych, wspólnych celach.

Niewolnictwo

Instytucja niewolnictwa jest jedną z kluczowych różnic między Unii a Konstytucją Konfederacji. W rzeczywistości oryginalny tekst nie zawierał żadnego bezpośredniego odniesienia do „niewolnictwa” lub „niewolników murzynów” - ponieważ wówczas większość niewolników była handlująca z Afryki - ale mówiono o „osobie posiadającej służbę lub robotników.„I odwrotnie, tekst Konfederacji zwrócił się do problemu bardziej bezpośrednio.

• Obaj SMS -a zakazali importu niewolników do Stanów Zjednoczonych - chociaż tekst Konfederacji wyraźnie odniesienia do „importu Murzynów rasy afrykańskiej” i dodał klauzulę, która pozwoliła Kongresowi zakazać importu niewolników z niewoli państw niekonfederowanych ;
• W art. 1, sekcji 9 (4), Konfederatowie dodali jedną z najważniejszych klauzul - tej, która w rzeczywistości zachowała i niewolnictwo chronione. Artykuł brzmiał: „Nie zostanie uchwalona nie jest karta osiągnięcia, ex post facto prawa lub prawo odmawiające lub upośledzenie prawa własności w Murzynach; ”
• Do artykułu związkowców chroniący przywileje wszystkich obywateli wszystkich państw podczas podróży w związku, Konfederatowie dodali klauzulę, która pozwoliła właścicielom niewolników podróżować w ramach Konfederacji ze swoimi niewolnikami; I
• Konstytucja Konfederacji prawnie chroniła niewolnictwo we wszystkich stanach Konfederacji i nowych terytoriach, które mogły zostać nabyte przez Konfederację, stwierdzając, że „Na całym takim terytorium instytucja niewolnictwa Murzynów, jaka istnieje obecnie w państwach Konfederacji, będzie uznawana i chroniona przez Kongres, a także rząd terytorialny."

Władza wykonawcza

Konfederatowie dokonali kluczowych zmian w artykułach dotyczących władzy wykonawczej - chociaż nie wszystkie zmiany były zgodne z ich początkowym celem, jakim jest zwiększenie praw indywidualnego państwa. Na przykład, zgodnie z tekstem Konfederacji, prezydent - który mógłby służyć przez sześć lat, ale nie mógł ubiegać się o reelekcję - „Może zatwierdzić wszelkie środki i odrzucić wszelkie inne środki w tym samym rachunku."

Dziś gubernator Stanów Zjednoczonych ma taką władzę - znaną jako „Weto z pozycji linii” - podczas gdy U.S. Prezydent nie. Inne zmiany w oddziale wykonawczym obejmują, między innymi:

• Sekretarze gabinetu mogą zostać wezwani w Izbie lub w Senacie, aby odpowiedzieć na pytania członków Kongresu; I
• Prezydent Konfederacji musiał zgłosić Kongresowi usunięcie (i przyczyny usunięcia) urzędników nie-kabinowych z urzędu.

Władza legislacyjna

Koncentrując się na prawach poszczególnych państw, Konstytucja Konfederacji przyznała ograniczone uprawnienia do oddziału legislacyjnego. Na przykład, zgodnie z nowym tekstem:

• Wszystkie przepisy przyjęte przez Kongres mogą mieć tylko jeden temat;
• Kongres nie mógł zwiększyć podatków ani obowiązków od towarów zagranicznych w celu promowania produktów lokalnych - innymi słowy, nowe teksty zakazane protekcjonizmu handlowego;
• Rząd nie mógł płacić dotacji prywatnym firmom;
• Kongres nie mógł zachęcać do dobrobytu korporacyjnego;
• Oddział ustawodawczy nałożył odpowiedzialność fiskalną; I
• Limity zostały nałożone na wydatki na infrastrukturę autoryzowane przez Kongres.

Stwierdza „suwerenność

Oprócz kontrastowych opinii stanów północnych i południowych na temat niewolnictwa, jednym z głównych powodów secesji z 1861 r. Była kwestia suwerenności poszczególnych państw. W rzeczywistości stany południowe uważały, że rządowy rząd federalny uniemożliwia im wykonywanie swoich niezależnych i indywidualnych praw. W związku z tym w nowej konstytucji Konfederatowie wyjaśnili, że poszczególne państwa były „„działając w jego suwerennym i niezależnym charakterze ” i dlatego miał większą suwerenną władzę niż państwa Unii. Jednak tekst Konfederacji nie zmienił drastycznie pierwotnej konstytucji. Rzeczywiście, państwa Konfederacji zyskały pewną władzę i niezależność, ale nowy tekst zabrał także prawa niektórych konkretnych stanów.

Według nowego tekstu państwa miały moc, między innymi:

• Wprowadza się na ich własne przedstawiciele rządów krajowych, a także sędziów krajowych mianowanych do sądów ich stanów;
• Inicjować traktaty z innymi indywidualnymi stanami w celu regulacji dróg wodnych;
• Rozpowszechniaj „rachunki kredytowe” - co w tym czasie oznaczało, że poszczególne państwa mogły wydać własną walutę; I
• Opłata podatki od statków krajowych i zagranicznych, które wykorzystywały ich drogi wodne.

Rzeczywiście, zdolność do regulowania dróg wodnych i (prawdopodobnie) wydawania rachunków kredytowych reprezentowała główny krok naprzód dla poszczególnych państw. Jednak nowa konstytucja wyraźnie zabrała prawa podstawowych państw, w tym:

• Prawo do zakazania niewolnictwa;
• Prawo do zawierania umów o wolnym handlu z innymi państwami; I
• Prawo do przyznania praw głosu nie-obywatelom (w związku poszczególne państwa mogą zdecydować o kwalifikowalności wyborców).

Chociaż państwa południowe argumentowały, że były one wykorzystywane ekonomicznie przez północ, zmiany wprowadzone w nowej konstytucji w odniesieniu do praw poszczególnych państw nie zmieniły drastycznie sytuacji.

W rzeczywistości, podczas gdy państwa Konfederacji zyskały niewiele wolności i praw, nowy tekst również zabrał niektóre z ich wolności.

Streszczenie

Amerykańska wojna domowa i opozycja między państwami północnymi (związkowymi) i południowymi (Konfederatami) rozpoczęły się w 1861 r. Od secesji siedmiu państw (później połączonych przez wielu innych) ze Stanów Zjednoczonych.

W 1861 r. Konfederacja wydała nową konstytucję - sprzeciwiającą się pierwotnemu tekstowi związkowemu - który wszedł w życie w 1862 r. Chociaż nowy tekst nie zmienił się drastycznie oryginalnego systemu federalnego i został wzorowany po U.S. Konstytucja, wprowadzono niewiele zmian w odniesieniu do suwerenności państwowej, niewolnictwa, władz wykonawczych i oddziałów ustawodawczych.

• Konstytucja Konfederacji przyznała poszczególne państwa „prawo do rozdawania rachunków kredytowych, do oskarżenia przedstawicieli powołanych federalnych, do wprowadzenia traktatów w celu regulowania dróg wodnych i nakładania podatków na statki krajowe i zagraniczne za pomocą dróg wodnych. Jednak jednocześnie państwom nie uniemożliwiono zniesienia niewolnictwa w ramach własnych granic, przyznania praw do głosowania nie-obywatelom i swobodnego handlu z innymi państwami;
• Konstytucja Konfederacji ograniczyła władzę Kongresu, w szczególności jeśli chodzi o wydatki na infrastrukturę i protekcjonizm handlowy. Ponadto tekst konfederacki narzucił rządowi ograniczenia finansowe i odpowiedzialność, któremu nie uniemożliwiono nakładania podatków od produktów zagranicznych w celu ochrony spółek konfederackich;
• Konstytucja Konfederacji przekazała uprawnienia weto pozycji linii konfederatowi i ograniczyła mandat prezydenta do sześciu lat, bez możliwości ubiegania się o ponowne wybór; I
• Chociaż zabraniał importu niewolników z Afryki, konstytucja Konfederacji chroniła i prawnie przyjęła niewolnictwo. Ponadto chronił prawa właścicieli niewolników podróżujących na terytoriach konfederackich z niewolnikami.

Podsumowując, chociaż nie wprowadzono żadnych poważnych zmian, tekst konfederacki koncentrował się na wprowadzaniu i legalizacji niewolnictwa na wszystkich terytoriach konfederackich oraz na promocji praw poszczególnych państw - w celu promowania rozwoju gospodarczego i politycznego Południa.