Różnica między funkcjami sufitu i podłogi

CEIL vs. funkcje podłogowe

CEIL (skrót od sufitu) i funkcja podłogowa to funkcje matematyczne. Jest często używany w równaniach matematycznych, a także w informatyce w takich aplikacjach komputerowych, takich jak arkusze kalkulacyjne, programy bazy danych i języki komputerowe, takie jak C, C+i Python.

Pod wieloma względami funkcje CEIL i podłogowe są różne. Na przykład funkcja CEIL zwraca najmniejszą wartość liczby całkowitej, która jest większa lub równa określonej liczbie. Z drugiej strony funkcja podłogi ma największą wartość, która jest mniejsza lub równa określonej liczbie. Określony numer jest zawsze podwójną precyzyjną liczbą.

Zarówno funkcje CEIL, jak i podłogowe mają domenę i zasięg. Domena odnosi się do zestawu zawierającego wszystkie liczby rzeczywiste, podczas gdy zakres obejmuje zestaw zawierający wszystkie liczby całkowite (liczby z atrybutami dodatnimi i ujemnymi). Przykładem funkcji sufitu i podłogi byłby znalezienie najmniejszej i największej wartości 2.47. Jeśli używana jest funkcja podłogowa, wynik wyniesie 2, a odpowiedź wyniesie 3, jeśli zamiast tego zostanie użyta funkcja CEIL. Ponieważ podana liczba jest dodatnia, odpowiedź zachowa dodatni atrybut (lub ujemny, jeśli podana liczba jest ujemna). Kolejną troską jest to, że odpowiedź jest zaokrąglona. Funkcja CEL zaokrąglona odpowiedź na 3, podczas gdy funkcja podłogi zaokrąglała w dół odpowiedź na 2. Dotyczy to tylko liczb, które mają część ułamkową lub nie są dokładną liczbą. Jeśli chodzi o dokładne liczby, nie ma potrzeby zaokrąglania liczby.

Istnieje również duża różnica przy wyrażaniu obu funkcji. Obie funkcje używają nawiasów kwadratowych w wyrażaniu i zawieraniu podanej liczby. W funkcji podłogowej charakteryzuje się używaniem odważnych i równinałowych nawiasów kwadratowych do pomieszczenia liczby. Są też chwile, kiedy brakuje górnej części nawiasu kwadratowego, aby wskazać tę funkcję.

Z drugiej strony funkcja CEIL używa odwróconego śmiałego i odwróconego zwykłego, kwadratowego wsporników, aby oznaczyć używaną funkcję. Innym sposobem jest pominięcie dolnej części kwadratowej. Aby wyeliminować zamieszanie, niektórzy używają formy słowa. Słowo formularz faktycznie zawiera słowo „CEIL” i „Podłoga”, aby wskazać funkcję i liczbę, która jest zamknięta w nawiasach. Istnieje zasada, że ​​nie powinna być przestrzeni między używaną funkcją a nawiasami.

Na wykresie zarówno funkcji sufitu, jak i podłogi wykres zwykle wygląda jak krok lub schody z linii z dwiema kropkami z każdej strony. Jedna kropka jest solidna i czarna (oznacza to, że reprezentowana wartość jest uwzględniona), podczas gdy istnieje również kropka otwarta lub nieliczona (oznacza to, że reprezentowana wartość nie jest uwzględniona). W funkcji podłogowej L stałą kropkę jest zwykle po lewej stronie linii, a otwarta kropka znajduje się po prawej, podczas gdy w funkcji sufitu jest odwrotna (lita kropka znajduje się po prawej stronie, a otwarta kropka jest włączona lewo).

Streszczenie:

1.Funkcje CEIL i podłogowe mają różne definicje. Funkcja CEIL zwraca najmniejszą wartość, która jest większa lub równa określonej liczbie, podczas gdy funkcja podłogowa zwraca największą liczbę, która jest mniejsza lub równa liczbie.
2.Pisanie funkcji sufitu i podłogi za pomocą nawiasów jest również inne. Funkcja CEIL wykorzystuje odwrócone odważne lub zwykłe, kwadratowe wsporniki, podczas gdy funkcja podłogowa używa śmiałego lub zwykłego, kwadratowe wsporniki. Inne wolą po prostu usuwanie górnej części kwadratowego wspornika (dla funkcji podłogi) lub dolnej części (dla funkcji CEIL).
3.Kolejna różnica jest dokonana przez spojrzenie na wykres funkcji. Funkcje CEIL mają otwartą kropkę po lewej stronie i solidną kropkę po prawej stronie. Odwrotność dotyczy funkcji podłogowych z otwartą kropką po prawej i solidnej kropce po lewej stronie.