Różnica między kapitalizmem a korporacjonizmem

Kapitalizm kontra korporacjonizm

Kapitalizm jest systemem społecznym i ekonomicznym, który uznaje prawa indywidualne, w tym prawo do posiadania nieruchomości i posiadanie towarów do osobistej konsumpcji jednostki. Z drugiej strony korporatyzm jest formą gospodarki, która została stworzona jako opcja do socjalizmu i zamierza osiągnąć sprawiedliwość społeczną i równość bez potrzeby odebrania własności prywatnej poszczególnym członkom społeczeństwa. Podkreśla pozytywną rolę, jaką rząd odgrywa w zapewnianiu sprawiedliwości społecznej przy jednoczesnym powstrzymaniu niepokojów społecznych, ponieważ ludzie opiekują się własnymi interesami.

Kluczowym graczem w gospodarce kapitalistycznej jest jednostka lub grupy jednostek. Mają równe szanse na konkurowanie jako kupujący lub sprzedawcy nieruchomości lub towarów na wolnym rynku bez interwencji rządu, z wyjątkiem zasad i przepisów, które utrzymują równe szanse. Handel towarami i usługami to niezależne działania osób fizycznych. W społeczeństwie kapitalistycznym nie ma miejsca na agresję. Z drugiej strony serce gospodarki korporacyjnej jest społeczność polityczna, która musi osiągnąć pełny potencjał, aby umożliwić jednostkom społeczeństwu osiągnąć samospełnienie i szczęście.

Kapitalizm pozwala osobom nieograniczonym możliwościom tworzenia bogactwa dla siebie i posiadania tyle samo nieruchomości i towarów, na które mogą sobie pozwolić na zakup. Powoduje to nierówność, która może ostatecznie zmotywować jednostki do pracy dla większej liczby bogactwa, aby dogonić inne osoby. Jednostki mają jednak szanować prawa innych osób i unikać przymusu. Wszystkie formy agresji wobec innej osoby są uważane za nielegalne.

Dla porównania, korporacjonizm jest społeczeństwem kolektywistycznym, podobnie jak socjalizm. Korporatyzm jednak w rzeczywistości nacjonalizuje własność prywatną, a nie z funkcjonowania prawa. Łączy kapitalizm i socjalizm w rządząc społeczeństwem i gospodarką. Jako taki, pozwala prywatnym firmom działać w sądzie w tolerowanych limitach przy jednoczesnym priorytecie i promowaniu głównych projektów państwa. Rząd uzasadnia tworzenie przedsięwzięć publicznych, twierdząc, że nie ma chętnych niektórych projektów, które są niezbędne dla ludzi z sektora prywatnego, ponieważ projekty są ogromne i wymagają dużej inwestycji, na które biznesmeni nie mogą sobie pozwolić.

Jeśli chodzi o kwestie robotnicze, kapitalizm rozwiązuje pytania robotnicze poprzez rokowania zbiorowe, w których przedstawiciele zarządzania i związka zawodowa siedzą razem, aby osiągnąć porozumienie w sprawach. Z drugiej strony korporatyzm organizuje pracę i zarządzanie w głównych grupach interesu lub korporacjach w celu negocjowania problemów, w tym kwestii pracy za pośrednictwem swoich przedstawicieli.

Zarówno kapitalizm, jak i korporacjonizm są nadal praktykowane dzisiaj, a nawet współistnieją i są przyjęte przez polityków jako zalecania.

Streszczenie:

1. Kapitalizm jest systemem gospodarczym, który uznaje prawa indywidualne, podczas gdy korporacjonizm jest systemem politycznym i ekonomicznym, który dąży do sprawiedliwości społecznej i równości jednostek.

2. Kluczowym graczem w społeczeństwie kapitalistycznym jest osoba, która musi pracować dla własnego samopoczucia, podczas gdy centralna postacią w społeczeństwie korporacyjnym jest społeczność polityczna, która musi działać dla samospełnienia i szczęścia jednostki.

3. Kapitalizm jest społeczeństwem indywidualistycznym, podczas gdy korporacjonizm jest kolektywistą.

4. Kwestie pracy w kapitalizmie są rozwiązywane poprzez negocjacje zbiorowe, podczas gdy korporacjonizm zajmuje się takimi kwestiami poprzez negocjacje.

5. Zarówno kapitalizm, jak i korporacjonizm są nadal używane.