Różnica między behawionizmem a psychologią poznawczą

Behaviviresism vs Psychology

Behaviveismizm to gałąź psychologii, która zajmuje się działaniami ludzi opartymi na zewnętrznych wpływach na środowisko, podczas gdy psychologia poznawcza opiera się na mentalnym procesie myślowym, który zmienia zachowanie osoby. Zarówno behawionizm, jak i psychologia poznawcza to dwie różne szkoły myśli o dziedzinie psychologii. Oboje mają do czynienia z ludzkim zachowaniem. Różnica polega na tym, co według nich jest przyczyną zachowania.

Behawioriści, czyli psychologowie należący do School of Behaviviveism, wierzą, że na działania wpływa środowisko zewnętrzne. Ivan Pavlov dodał dwie metody zachowania warunkowania: warunkowanie klasyczne i warunkowanie operacyjne. W klasycznym uwarunkowaniu osoba/zwierzę może być szkolone lub uwarunkowane do działania w określony sposób przez powtarzalną praktykę, czyli uwarunkowane. Uwarunkowanie operantów jest częściowo oparte na satysfakcjonujących pożądanych zachowaniach, a częściowo na karę za zachowanie, które należy ograniczyć. Z drugiej strony psychologia poznawcza mówi, że działania oparte są na mentalnych procesach rozumowania, logicznego myślenia, pamięci, myśli motywacyjnych, myśli pozytywnych i negatywnych itp. Jest to bardzo ważny aspekt psychologii, ponieważ odróżnia ludzi od zwierząt. Ta gałąź psychologii opiera się na rozumowaniu intelektualnym i logicznym, do którego zdolni są tylko ludzie.

Weźmy przykład ucznia, który próbuje nauczyć się rozumieć różnicę w podejściu tych dwóch szkół myślenia. Według behawiorizmu uczeń uczy się głównie z powodu nagród, które uczą się właściwie. Według psychologii poznawczej uczniowie uczą się ze względu na swoje motywacyjne myśli i wewnętrzny (mentalny) proces myślowy, który prowokuje ich do nauki, aby zdobyć więcej wiedzy.

Obie gałęzie wnieśli ogromny wkład w dziedzinę psychologii stosowanej. Behaviveismizm jest przydatny w centrach detoksykacji i rehabilitacji dla uzależnienia od alkoholu i narkotyków. W przypadkach odczulenia bodźców, które wywołują ataki paniki, okazało się, że jest to bardzo pomocne. Psychologia poznawcza jest stosowana w leczeniu depresji, tendencji samobójczych, uogólnionych zaburzeń lękowych i innych zaburzeń psychicznych.

Na przykład, jeśli osoba z depresją zostanie odrzucona w wywiadzie, jego myśl będzie taka, że ​​jest bezużyteczny i że nie może nic zrobić w życiu i że jest porażką we wszystkich aspektach itp. Normalna osoba z pozytywnym nastawieniem w życiu pomyśli, że ankieter nie zwrócił większej uwagi na jego odpowiedzi, a może znalazł kogoś lepszego niż on, aby mianować itp. Terapeuta psychologii poznawczej pomoże osobie depresyjnej w zidentyfikowaniu problemu w tej sytuacji, logicznie skieruj pociąg myśli do celów, które są osiągalne i poprawia myślenie, aby mieć pozytywne spojrzenie na życie. Doradza pacjentowi, głównie w celu opracowania wyraźniejszego procesu myślowego i złamania łańcucha negatywnych myśli. W przypadkach pacjentów samobójczych terapeuci pomagają zmienić postawę pacjenta, sprawiają, że doceniają dobre rzeczy w życiu i próbują powrócić do normalnego życia. Psychologia poznawcza, zamiast przepisywać przeciwdepresyjne, ma na celu zrozumienie problemu i poprawienie. Nie zapewnia jedynie objawowej ulgi, jak to dotyczy psychiatrów.
Podsumowanie: Chociaż behawiorizmu i psychologii poznawczej są bardzo różne, oba są potrzebne terapeutom i oba są ważne na swój sposób w zależności od pacjenta i sytuacji. Podczas gdy behawionizm opiera się na zasadzie, że środowisko zewnętrzne i okoliczności mogą zmienić zachowanie osoby, psychologia poznawcza utrzymuje, że postawa, logika, rozumowanie i myślenie danej osoby zmieniają zachowanie.