Różnica między implantem Baha i Cochlear

Wstęp

Poczucie słuchu u ludzi jest wynikiem fali dźwiękowej, która podróżuje z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego przez ucha środkowe. Fala dźwiękowa delikatnie wibruje kości czaszki, która wysyła impulsy do ucha wewnętrznego, a nerw słuchowy tam wysyła sygnały elektryczne do mózgu, które są interpretowane, aby mieć sens.

Baha oznacza „aparat słuchowy zakotwiczony kości” i jest najczęściej używanym aparatem słuchowym. Opiera się na zasadzie przewodzenia kości i.mi. przewodzenie przez wibrujące kości czaszki. Baha wysyła sygnały do ​​ucha wewnętrznego i nerwu słuchowego i całkowicie omija ścieżki zewnętrzne i środkowe.

Implant ślimakowy działa nieco inaczej. W uchu wewnętrznym są drobne kanały zwane Cochlea. Te ślimak pomagają w przeprowadzeniu dźwięku do nerwu słuchowego. Implant ślimakowy wysyła sygnały do ​​tego nerwu słuchowego bezpośrednio, aby ominął nawet ucho wewnętrzne. Główna różnica polega na tym, że Baha pracuje nad integralnością i normalnym funkcjonowaniem ucha wewnętrznego, podczas gdy implanty ślimakowe pracują całkowicie nad integralnością chirurgicznie zainstalowanych implantów w Cochlea i działającym nerwu słuchowym.

Różnica w funkcjonowaniu

System Baha wykorzystuje tytanowy implant, który jest umieszczony wewnątrz czaszki z małym przedłużeniem na zewnątrz czaszki, za ucha. Procesor dźwięku jest podłączony do implantu obecnego w kości i przesyła dźwięk, wysyłając wibracje do czaszki i ucha wewnętrznego, ostatecznie docierając do nerwu słuchowego.

Implant ślimakowy ma nadajnik, odbiornik, mikrofon i procesor. Zewnętrznie występuje mikrofon, procesor mowy i nadajnik, który przekształca dźwięki otoczenia w sygnały i bezpośrednio stymuluje nerw słuchowy. Omija uszkodzone części ucha wewnętrznego (Cochlea). Istnieją elektrody, które przepływają przez ucho wewnętrzne (ślimak) i wysyłają sygnały elektryczne do nerwu. Implant ślimakowy wymaga zabiegu chirurgicznego wraz z terapią, aby nauczyć się go używać, aby zrozumieć dźwięki środowiska zewnętrznego.

Różnica w użyciu klinicznym

Baha jest sugerowana dla dzieci, w których istnieje wada zewnętrzna i/lub ucha środkowego. Dzięki temu aparatowi słuchowi zwykle słyszą jak inne dzieci. Służy do leczenia głuchoty, gdzie jest słabe przewodnictwo dźwięków przez ucha.mi. Głuchota przewodnictwa. BAHA jest stosowany do jednostronnej głuchoty, a także ciężkiej przewodnictwa lub mieszanego ubytku słuchu. Jednostronna głuchota jest warunk. Więc gdy baha jest umieszczona nad wadliwym uchem, wysyła wibracje fali dźwiękowej do ślimaka przeciwnego zdrowego ucha, a słuch jest możliwy. Baha jest pierwszym wyborem aparatu słuchowego w przypadkach wad zewnętrznych i środkowych, podczas gdy implant ślimakowy jest używany w przypadkach, w których występuje wada w ucha środkowym i/lub wewnętrznym.

Implanty ślimakowe są sugerowane dla dzieci, u których istnieje dwustronne, poważne i głębokie neuralne ubytek słuchu. Ten implant ślimakowy jest ostatecznością dla osób, które mają bardzo mniej korzyści z Baha. Implant ślimakowy jest bardziej skomplikowanym implantem chirurgicznym.

Streszczenie

Baha oznacza aparat słuchowy zakotwiczony w kości i jest urządzeniem, które można słuchać, gdy istnieje wada w normalnej kondycji powietrznej przez ucho zewnętrzne i środkowe. Implanty ślimakowe zasadniczo zastępują część ucha o nazwie Cochlea na urządzenie elektroniczne, które następnie działa jak ślimak i omija ucho wewnętrzne. Baha stosuje metodę przewodzenia kości, podczas gdy implanty ślimaki stosują metodę przewodzenia nerwów.