Różnica między oszczędnościami a bodźcem

Aby osiągnąć cele makroekonomiczne w gospodarce, rząd może zostać zmuszony do podjęcia polityk pieniężnych. Decyzja o tym, czy podjąć politykę pieniężną w gospodarce, opiera się na raportach dotyczących polityki pieniężnej dostarczone przez analityków, ekspertów finansowych, ekonomistów i inwestorów. Często wymaga to potrzeby promowania zrównoważonego wzrostu gospodarczego poprzez kontrolowanie konsumpcji, inflacji, płynności i wzrostu. Wśród sposobów, w jakie rząd może podejmować politykę pieniężną, obejmują regulację kursów walutowych, sprzedaż lub kupowanie obligacji rządowych, zmiana wymagań rezerw bankowych i kontrolowanie stóp procentowych. Oszczędność i bodziec to niektóre ze strategii, które rząd może podjąć, aby pomóc w osiągnięciu celów makroekonomicznych.

Co to jest oszczędność?

Są to polityki gospodarcze podejmowane w celu kontrolowania długu sektora publicznego przez rząd. Służy do pomiaru reakcji rządów, które mają ogromny dług publiczny. Oszczędność występuje tylko wtedy, gdy zmniejsza się różnica między wydatkami rządowymi a paragonem.

Rodzaje środków oszczędnościowych obejmują:

• Oszczędność, koncentrując się na generowaniu przychodów. Chociaż wspiera to więcej wydatków rządowych, celem jest uchwycenie korzyści poprzez opodatkowanie i stymulowanie wzrostu.
• Model Angela Merkel, który koncentruje się na zmniejszeniu nieistotnych wydatków rządowych i podnoszeniu podatków.
• Oszczędność oparta na niższych wydatkach rządowych i podatkach.

Większość ekonomistów rozważa zmniejszenie wydatków rządowych jako skutecznego sposobu ograniczenia deficytu. Wydatki rządowe często przyjmują formę w dotacjach, dotacjach, programach uprawnień, świadczenia dla pracowników rządowych, przepisach dotyczących obrony narodowej i pomocy zagranicznej.

Program oszczędnościowy może obejmować:

• Czasowe lub trwałe zmniejszenie usług rządowych
• Reforma emerytalna
• Zamrożenie zwolnień rządowych i zatrudniania
• Ograniczenie podróży

Chociaż celem oszczędności jest zmniejszenie długu rządowego, skuteczność nie jest znana, widząc, że deficyty mogą jeszcze bardziej udusić gospodarkę.

Co to jest bodziec?

Jest to działanie podejmowane przez rząd w celu zwiększenia działalności gospodarczej poprzez udział w polityce fiskalnej, a także konkretnej ekspansji polityki pieniężnej. Zwykle stosowany w czasach recesji, służy do wywołania pozytywnej reakcji prywatnego sektora ekonomicznego.

Wśród narzędzi politycznych wykorzystywanych do wpływu bodźca ekonomicznego obejmuje zwiększone wydatki rządowe i niższe stopy procentowe.

Model twierdzi, że zwiększone wydatki prywatne zwiększą działalność gospodarczą. Jednak ten model ma również ryzyko. Na przykład mogą wystąpić niewykonanie zobowiązań rządowych i hiperinflacji.

Aby stymulować wzrost, rządy używają różnych narzędzi, aby wpłynąć na tempo wzrostu gospodarczego. Rząd może również zaangażować się w bodźce fiskalne, w których rząd podejmuje środki w celu zmniejszenia przepisów lub podatków lub zwiększenia wydatków rządowych. Bodźce pieniężne obejmujące zakupy papierów wartościowych lub obniżenie stóp procentowych można również podjąć, aby ułatwić inwestowanie i pożyczenie.

Podobieństwa między oszczędnościami a bodźcem

• Obie są politykami podejmowanymi przez rządy w celu stymulowania wzrostu gospodarczego

Różnice między oszczędnościami a bodźcem

Definicja

Oszczędność odnosi się do polityk gospodarczych podejmowanych w celu kontrolowania długu sektora publicznego przez rząd. Z drugiej strony bodziec odnosi się do działania podejmowanego przez rząd w celu zwiększenia działalności gospodarczej poprzez udział w polityce fiskalnej, a także konkretnej ekspansji polityki pieniężnej.

Cel

Podczas gdy oszczędność próbuje zmniejszyć wydatki rządowe poprzez politykę, takie jak cięcia wydatków publicznych i podatków, bodźca próbuje stymulować wzrost gospodarczy poprzez politykę fiskalną i pieniężną.

Surowość vs. Bodźca: tabela porównawcza

Podsumowanie oszczędności vs. Bodziec

Przestrzeń oszczędność próba zmniejszenia wydatków rządowych poprzez polityki, takie jak cięcia wydatków publicznych i podwyżek podatków. Z drugiej strony bodźca próbuje stymulować wzrost gospodarczy poprzez politykę fiskalną i pieniężną. Chociaż oszczędność była skuteczna w kilku przypadkach, należy go używać tylko w razie potrzeby, ponieważ może to obciążyć życie ludzi.