Różnica między ataksją a apraksją

Ataxia vs Apraxia

Zmiany neurologiczne zawsze były skomplikowane, ponieważ zrozumienie centralnego układu nerwowego, a jego liczne ścieżki nie jest spacerem. Ataksja i apraksja są często mylone dla siebie, ale są to dwa bardzo różne objawy neurologiczne.

Ataksja jest objawem neurologicznym, w którym występuje utrata koordynacji mięśni. Jest to rodzaj zaburzenia ruchu. Z drugiej strony Apraxia to niemożność wykonywania złożonych, celowych ruchów, których osoba nauczyła się już. Aprazyja to brak wykonania zadania, mimo że ma pragnienie i zdolność do wprowadzenia ruchu. Apraksja jest nabytym zaburzeniem nerwów ruchowych z powodu niezdolności do zrozumienia poleceń. Ataksja jest spowodowana zmianami w móżdżku, ale apraksja jest spowodowana zmianami w mózgu. Ataksja jest postrzegana jako „mięśnie ustępujące”, ale apraksja jest wynikiem braku impulsu motorycznego, pomimo nienaruszonej mocy mięśniowej i zdolności do tego. Ataxia jest oznaką pewnego stanu móżdżku, jest wynikiem zmiany w móżdżku, ale apraksja jest samym stanem klinicznym. Apraksja można również wyjaśnić jako niezdolność do konstruowania odpowiednich (dobrowolnych) działań. Podczas gdy ataksja jest utratą funkcji sensorycznych i motorycznych, apraksja to brak tylko funkcji motorycznych i.mi. ruchy mięśni.

Przyczyną ataksji są zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym, zwłaszcza móżdżku, narażenie na niektóre środki chemiczne, takie jak etanol, niedobór witaminy B12, dysfunkcja tarczycy, zatrucie promieniowaniem itp. Przyczyną apraksji jest zmiana w mózgu.

Rodzaje ataksji to ataksja móżdżku, ataksja czuciowa i ataksja przedsionkowa. Otaczówka móżdżku stanowi się jako zaburzenia chodu, trudności w równowadze, zakłócenia w chodzeniu i inne zaburzenia motoryczne, takie jak drżenie i trudności w kolejności podczas chodzenia. Ataxia sensoryczna prowadzi do kołysania osoby, gdy poproszono o stawanie z nogami blisko siebie i zamkniętymi oczami.mi. Znak Romberga. Wynika to z błędu w recepcji proprio (orientacji ciała), która jest funkcją kanałów w uszach. Wyniki ataksji przedsionkowej z powodu patologicznych zmian w układzie przedsionkowym znajdującym się wewnątrz ucha, co prowadzi do ataksji w towarzystwie nudności, wymiotów i zawrotów głowy.

Rodzaje apraksji to apraksja ideomotoryczna, apraksja koncepcyjna, apraksja mowy i apraksja konstrukcyjna. Ideomotor Apraxia przejawia się jako niezdolność do planowania lub pełnego dobrowolnych działań, takich jak zamknięcie przycisków koszuli itp. Apraksja koncepcyjna jest postrzegana jako nie ma możliwości przemyślenia kroków wymaganych do wykonania jakiejś akcji. Ludzie dotknięci tego typu rzeczy podnoszą rzeczy i robią ostatnie rzeczy przede wszystkim. Przykładem tego rodzaju apraksji jest to, że osoba najpierw wkłada warzywa do garnka, a następnie olej potrzebny do gotowania. Apraksja mowy jest widoczna zarówno u dorosłych, jak i dzieci. Zazwyczaj jest to widoczne u osób, które wcześniej miały nienaruszone możliwości mowy. Wiąże się to z utratą już nabytych poziomów mowy. Zwykle wiąże się to z błędami artykulacyjnymi podczas kadrowania zdań. Leczenie ataksji to fizjoterapia, terapia zajęciowa i leczenie zmiany powodujące ataksję. Leczenie apraksji to tylko fizjoterapia, fizjoterapia i terapia zajęciowa.

Streszczenie:

Ataksja to utrata kontrolowanych i skoordynowanych ruchów mięśni z powodu osłabienia mięśni, podczas gdy apraksja jest niezdolnością do wykonywania celowych ruchów pomimo właściwej koordynacji i mocy mięśni. W ataksji osoba ma niezdolność do defektu na szlakach nerwowych przechodzących na móżdżek, ale w apraksji wszystkie złożone zintegrowane ruchy są trudne do wykonania.