Różnica między antykodonem a kodonem

Co to jest antykodon?

Antykolodony są jednostkami trynukleotydowymi w transporcie RNA (TRNA), które są uzupełniające się do kodonów w Messenger RNA (mRNA). Pozwalają TRNA dostarczyć prawidłowe aminokwasy podczas produkcji białka.

TRNA są łącznikiem między sekwencją nukleotydową mRNA a sekwencją aminokwasową białka. Komórki zawierają pewną liczbę TRNA, z których każdy może wiązać się tylko z konkretnym aminokwasem. Każdy TRNA identyfikuje kodon w mRNA, który pozwala mu umieścić aminokwas do prawidłowej pozycji w rosnącym łańcuchu polipeptydowym, jak określono za pomocą sekwencji mRNA.

W jednym TRNA znajdują się uzupełniające się sekcje, tworzące strukturę koniczyny, specyficzne dla TRNA. Cloverleaf składa się z kilku struktur pętli macierzystej znanych jako broń. Są to ramię akceptora, ramię D, ramię antykodonowe, dodatkowe ramię (tylko dla niektórych TRNA) i ramię TψC.

Ramię antykodonowe ma antykodon, uzupełniający kodon w mRNA. Jest odpowiedzialny za rozpoznanie i wiązanie z kodonem w mRNA.

Gdy prawidłowy aminokwas jest powiązany z TRNA, rozpoznaje kodon tego aminokwasu na mRNA, co pozwala na umieszczenie aminokwasu we właściwej pozycji, zgodnie z ustaleniami sekwencji mRNA. Zapewnia to, że sekwencja aminokwasowa kodowana przez mRNA jest poprawnie tłumaczona. Proces ten wymaga rozpoznania kodonu z pętli przeciwkodowej mRNA, a w szczególności z trzech nukleotydów, znanych jako antykodon, który wiąże się z kodonem na podstawie ich komplementarności.

Wiązanie między kodonem a antykodonem może tolerować zmiany w trzeciej podstawie, ponieważ pętla przeciwkodonowa nie jest liniowa, a gdy antykodon wiąże się z kodonem w mRNA, idealna dwuniciowa cząsteczka TRNA (antykodon) - mRNA (kodon) nie jest uformowane. Umożliwia to utworzenie kilku niestandardowych par komplementarnych, zwanych pary zasad chwiejnych. Są to pary między dwoma nukleotydami, które nie przestrzegają zasad Watsona-Crick dla parowania podstaw. Pozwala to na dekodowanie więcej niż jednego kodonu, co znacznie zmniejsza wymaganą liczbę TRNA w komórce i znacznie zmniejsza efekt mutacji. Nie oznacza to, że zasady kodeksu genetycznego są naruszone. Białko jest zawsze syntetyzowane ściśle zgodnie z sekwencją nukleotydową mRNA.

Co to jest kodon?

Sekwencja genów kodowana w DNA i transkrybowana w mRNA składa się z jednostek trinukleotydowych zwanych kodonami, z których każda koduje aminokwas. Każdy nukleotyd składa się z fosforanu, deoksyrybozy sacharydowej i jednej z czterech zasad azotu, więc jest w sumie 64 (4³) Możliwe kodony.

Ze wszystkich 64 kodonów 61 koduje aminokwas. Pozostałe trzy, UGA, UAG i UAA nie kodują aminokwasu, ale służą jako sygnały do ​​zatrzymywania syntezy białek i są nazywane kodonami stop. Kodon metioniny, aug, służy jako translacyjny sygnał inicjacyjny i nazywa się kodonem startowym. Oznacza to, że wszystkie białka zaczynają się od metioniny, chociaż czasami ten aminokwas jest usuwany.

Ponieważ liczba kodonów jest większa niż liczba aminokwasów, wiele kodonów jest „zbędnych”, i.mi. Ten sam aminokwas może być zakodowany przez dwa lub więcej kodonów. Wszystkie aminokwasy, z wyjątkiem metioniny i tryptofanu, są kodowane przez więcej niż jeden kodon. Kodony zbędne zwykle różnią się w trzeciej pozycji. Redundancja jest potrzebna, aby zapewnić wystarczającą liczbę różnych kodonów kodujących 20 aminokwasów i zatrzymywać i uruchomić kodony, a kod genetyczny jest bardziej odporny na mutacje punktowe.

Kodon jest całkowicie określony przez wybraną pozycję początkową. Każdą sekwencję DNA można odczytać w trzech „ramach odczytu”, z których każda dałaby zupełnie inną sekwencję aminokwasów w zależności od pozycji początkowej. W praktyce, w syntezie białka, tylko jedna z tych ram ma znaczące informacje na temat syntezy białka; Pozostałe dwie ramki zwykle powodują kodony stop, które zapobiega ich zastosowaniu do bezpośredniej syntezy białek. Rama, w której faktycznie tłumaczono sekwencję białka, jest określana przez kodon startowy, zwykle pierwszy napotkany sierpień w sekwencji RNA. W przeciwieństwie do kodonów Stop, sam kodon startowy nie wystarczy, aby zainicjować proces. Sąsiednie startery są również wymagane do indukcji transkrypcji mRNA i wiązania rybosomów.

Pierwotnie sądzono, że kod genetyczny jest uniwersalny i że wszystkie organizmy zinterpretowały kodon jako ten sam aminokwas. Chociaż tak jest ogólnie, zidentyfikowano pewne rzadkie różnice w kodzie genetycznym. Na przykład w mitochondriach UGA, który zwykle jest kodonem stop, koduje tryptofan, podczas gdy AGA i AGG, które normalnie kodują tryptofan, są kodonami Stop. In Protozoans znaleziono inne przykłady nietypowych kodonów.

Różnica między antykodonem a kodonem

1. Definicja

Antykodon: Antykolodony to jednostki trinukleotydowe w TRNA, uzupełniające kodony w mRNA. Pozwalają TRNA dostarczyć prawidłowe aminokwasy podczas produkcji białka.

Kodon: Kodony to jednostki trinukleotydowe w DNA lub mRNA, kodujące specyficzny aminokwas w syntezie białek.

2. Funkcjonować

Anticodon: Antykodony są łącznikiem między sekwencją nukleotydową mRNA a sekwencją aminokwasową białka.

Kodon: Kodony przenoszą informacje genetyczne z jądra, w którym DNA znajduje się na rybosomach, w których przeprowadzana jest synteza białek.

3. Lokalizacja

Anticodon: Antykodon znajduje się w przeciwkodonie cząsteczki TRNA.

Kodon: Kodony znajdują się w cząsteczce DNA i mRNA.

4. Uzupełnienie

Anticodon: Antykodon jest uzupełniający się do odpowiedniego kodonu.

Kodon: Kodon w mRNA jest uzupełniający się do tripletu nukleotydowego z pewnego genu w DNA.

5. Liczby

Anticodon: Jeden TRNA zawiera jeden antykodon.

Kodon: Jeden mRNA zawiera wiele kodonów.

Streszczenie:

• Antykolodony to jednostki trinukleotydowe w TRNA, uzupełniające kodony w mRNA. Pozwalają TRNA dostarczyć prawidłowe aminokwasy podczas produkcji białka.
• Kodony to jednostki trinukleotydowe w DNA lub mRNA, kodujące specyficzny aminokwas w syntezie białek.
• Antykodony są łącznikiem między sekwencją nukleotydową mRNA a sekwencją aminokwasową białka. Kodony przenoszą informacje genetyczne z jądra, w którym DNA znajduje się na rybosomach, w których przeprowadzana jest synteza białek.
• Antykodon znajduje się w przeciwkodonie cząsteczki TRNA, podczas gdy kodony znajdują się w cząsteczce DNA i mRNA.
• Antykodon jest uzupełniający się do odpowiedniego kodonu, a kodon w mRNA jest uzupełniający się do tripletu nukleotydowego z pewnego genu w DNA.
• Jeden TRNA zawiera jeden antykodon, a jeden DNA lub mRNA zawiera wiele kodonów.